Hasan Tahsin Antoloji.com

Neden hep başkalarının aşklarıyla başlıyor, başkalarının aşklarıyla bitiyor hayatımız. Biz özgür insanlar değil miyiz yoksa? Mahkûmlar da bazı haklara sahip oluyorlar, sınırları çizilmiş, kalın duvarlarla çevrilmiş hayatlarının içinde. Bu onların özgür oldukları anlamına gelir mi? Mahkûmlara gardiyanları seçme hakkı vermek onlara özgürlük hakkı vermek anlamına gelir mi? Bizim mahkûmlardan farkımız ne? Bizim hayatımız da saydam duvarlarla çevrilmiş. Mahkûmlar kalın taş duvarları yıkıp kurtulamıyorlarsa, biz de saydam duvarları, sanal engelleri yıkıp kurtulamıyoruz işte. Yanlış mı söylediklerim? Ama bir şey var, bize her şeye rağmen özgürlük veren, özgürleştiren. O da sevda derecesinde sevmektir. Sevda derecesinde tutulmaktır. Güle vurulmaktır sevda derecesinde. Yani sevdalanmaktır gülün Rabbine. Ya Rabbi gel koma beni bu sevdadan. Biliyorum ki sevdanın suyu bana özgürlük ruhu verir. Bir çiçek gibi ruhumu aşılayıp diken değil, gül vermesini sağlar.
..