Tülay Dündar Antoloji.com

İzmir_Buca Eğ.Ens.Türkçe Bölümü mezunuyum.Emekliyim.Şu an bir dershanede Edebiyat Öğretmeni olarak görev yapmaktayım. Şu gökkubbede geriye kalanın hoş bir seda olduğuna inananlardanım.Şiir yaşamımın vazgeçilmezlerindendir. YAŞAMDA BİR ŞEYLER KAYBETMEYİN :Bir gün insan virgülü kaybetti; O zaman zor ve uzun cümlelerden korkar oldu ve basit cümleler kurmaya başladı; cümleleri basitleştirince düşünceleri de basitleşti.Sonra ünlem işaretini kaybetti; alçak bir sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmağa başladı.Artık ne bir şeye kızıyor,ne de bir şeye seviniyordu.Hiçbir şey onda en ufak bir heyecan uyadırmıyordu.Bir süre sonra da soru işaretini kaybetti vee artık soru soramaz oldu.Hiçbir şey onu ilgilendirmiyordu; ne evren,ne de kendisi artık umurundaydı.Birkaç yıl sonra iki nokta üst üste işaretini kaybetti ve olayların nedenlerini açıklamaktan vazgeçti.Ömrünün sonuna doğru elinde yalnız tırnak işareti kalmıştı.Kendine özgü tek düşüncesi yoktu.Yalnız başkalarının düşüncesini aktarıyordu.Düşünceyi unuttu veee böylece son noktaya erişti.
..