Ezo Karahan Antoloji.com

Hep bana gelmeni istedim,bencilce arzular yiginina gomuldum kaldim sayende. Turlu sekillere soktum kendimi, benligimi yitirme pahasina. Kah ona benzedim kah kendi benligimi sundum sana.. Kimi zaman kendimden iyice uzaklastim,kendime yabancilastim sana yakinlasmak pahasina. O da ayni durumdaydi, son care benligime dusman sana dost insanlara oykundum ama yine olmadi. Egreti durdu bende yine begendiremedim.

O da cok ugrasti. Dusmanlik denemezdi bizimkine, kim beni ondan, onu benden daha iyi anlayabilirdi ki.. Her gozgoze gelisimizde aciyarak baktik birbirimize. Ne kiskanclik ne dusmanlik ne hirs hicbiri degil. Belki ikimizde bastan kabullenmistik yenilgiyi.Biliyorduk kedinin oynadigi iki fare oldugumuzu. Ne oldugumuza bakmadan kavalin sesine aldanmistik, ikimizinde sonu ayniydi emindik kim onceydi onu bilmiyorduk ve tutarsizca vurulmustuk ikimizde. O yuzden hep aciyla baktik birbirimize. Tarifi imkansiz kopruler kuruldu aramizda. Az daha surse bu delilik birbirimizi teselliye basliycaktik belki de. Oyle bir karmasa,gerisini sen anla…

Sen ise ne benimle geldin ne onunla kaldin. Bu hikayenin sonunda sen kendini yalniz kendine sakladin. Yada biz oyle sandik. Ben seni sana biraktim yahut seni ona biraktim bilmiyorum. Hayat degismiycekti besbelli bende oyle…

Yapilacak tek seyi yaptim. Ben bana yetecek kadar seni aldim gerisini sana biraktim, bundan senin bile haberin olmadi. Ve seni saklayabilcegim en tenha yere sakladim. Sen ne istedigim kadarinin benimle geldigini bildin ne de istemedigim seni sana biraktigimi....
..