Taşlar gibidir. Sessiz. Duyarsız zannedersin oysaki fırlattığı her söz insanın içindeki kâinatları yıkacak kadar ağırdır. Onun önünde yıkılsın dersin duygular. Esaretine bağlanırsın sağırlılığın. Susarsın konuşamazsın. Çünkü ihtaycın olan ’ses’ onun vereceği ise hep ’sizlik’ olur.
Hayat böle gambazlanmaya layık bir garip gibi, mevlevi misali dönerken umutlar arkasında; istediğin ses hep tükenmeye yüz tutmuş cümlelerin icinde bulunur.Buldum dersin bu sefer. Fakat buldugun ses , senden önce bir cokları tarafından susturulmuştur. İçinden gecenleri anlatman kutsalken bir cok ask kitabında , Ay’a yaslarsın icindeki sesli cogunlugun muallakta oluşunu.
Şeytan çağırır, melekler susar. Sudan çıkmış balığın çaresizliği adedince meleklere inanamayışının ezikliğini yaşarsın. Tüm bunlar olurken bile “0″ susar. Alışmıştır sessizliğe. Gönderdiğin ağıtlı bakışların mektuba düşüşü ve gözleriyle okuyuşu olur ‘0′ndaki alışılagelmiş sessizlik.
Ama sen razıysan ona ve suskunluğuna ölümde olsa nefesinin ucunda, bağırmamanın okulunu okumuş gibi en sessiz haliyle ‘0′nu ısıtmaya , kendini üşütmeye başlarsın. Ve dimağından düşer üçer - beşer ses(siz) harfler ;
Her sözün aklımda senden hatıra içimde bir şeyler can çekişiyor Yenildim sonunda bu son ayaza Baharı beklerken gülüm soluyor..
Taşlar gibidir. Sessiz. Duyarsız zannedersin oysaki fırlattığı her söz insanın içindeki kâinatları yıkacak kadar ağırdır. Onun önünde yıkılsın dersin duygular. Esaretine bağlanırsın sağırlılığın. Susarsın konuşamazsın. Çünkü ihtaycın olan ’ses’ onun vereceği ise hep ’sizlik’ olur.
Hayat böle gambazlanmaya layık bir garip gibi, mevlevi misali dönerken umutlar arkasında; istediğin ses hep tükenmeye yüz tutmuş cümlelerin icinde bulunur.Buldum dersin bu sefer. Fakat buldugun ses , senden önce bir cokları tarafından susturulmuştur. İçinden gecenleri anlatman kutsalken bir cok ask kitabında , Ay’a yaslarsın icindeki sesli cogunlugun muallakta oluşunu.
Şeytan çağırır, melekler susar.
Sudan çıkmış balığın çaresizliği adedince meleklere inanamayışının ezikliğini yaşarsın.
Tüm bunlar olurken bile “0″ susar.
Alışmıştır sessizliğe.
Gönderdiğin ağıtlı bakışların mektuba düşüşü ve gözleriyle okuyuşu olur ‘0′ndaki alışılagelmiş sessizlik.
Ama sen razıysan ona ve suskunluğuna ölümde olsa nefesinin ucunda,
bağırmamanın okulunu okumuş gibi en sessiz haliyle ‘0′nu ısıtmaya , kendini üşütmeye başlarsın.
Ve dimağından düşer üçer - beşer ses(siz) harfler ;
Her sözün aklımda senden hatıra
içimde bir şeyler can çekişiyor
Yenildim sonunda bu son ayaza
Baharı beklerken gülüm soluyor..
Bir Ses , Bir -sizlik…
' MirZa '