Espoir– Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında Y ...

Bir ses olsam..
Sesin geldigi yone baksan..
gozlerin degse gozlerime..
Gozlerinden kalbine aksam..
Kalbini isitsam, sicakliginla yuregimi yaksan..
Sesimi unutsan..
Kalabaligin icinde duran sessizlik olsam...
Yureginle sessizligimi duysan..
Ruhumun haykirislarini sessizligimde bulsan..
Ruhumu esir alsan.. sana tabii olsam.. beni ruhunla sarsan...
Senle uykuya dalsam...
sonra sabah olsa
sen benim gunesim olsan...
gunumu aydinlatip, icimi isitsan...
Ben sen olsam, sende kalsam..............

'''''''Yüreğimden_yüreğine''''''

Bi kahve icelim dedik ortaligi batirdin..
Kahveyi uzerime doktun, lokumlar yerlerde...
I ı icmiyom artik kahve...
Artık ne yaparsin da bu kahve faciasini unutturursun bilmem... hıhh:P

Güne yüzünde kocaman bir tebessümle başla.. :)
Günümüz AYDIN olsun..

Kesinlikle delisin sen :)))

Bazen hayatin akisi seni oyle yorar ki kapatirsin kendini etrafindaki guzelliklere..
Bazen de yuregine degen bir cift soz dunyayi cennet bahcesine cevirir.. gozunun degdigi her yerde ayri bir guzellik gorursun..
Hayat yorucu da olsa yuregine degecek bir cift soz bir tatli bakis varsa yakininda, sen cenneti bu dunyada bulmussun demektir..

En sevdiğim mevsime geldik;
Yapraklar sararacak, gök gürültülü yağmurlar yağacak.
Sonbahar, hüzündür.
Hüzün ise, ben demektir.” 

- Özdemir Asaf

Nezaket yapalim dedik ama kime..! Nezaketten anlasa zaten buyukbas olmazdi di mi.. :))
Ama yine de hakkini vermek lazim.... dunyayi basinda tasir sesi cikmaz.. :))
Dunya! nin da basinin ustunde olmaktan yana bir sikayeti yok cok iyi bilirim :))
Arada kafasini iki yana sallayip rahatsiz etmeye calissa da aslinda dusurmek deildir maksadi... ;))
Varligini sezdirmek, dunyanin merkezine kendilerini hissettirm ektir amac.. :)

Kimi çok düşünürsen ondan kazık yersin dostum...
Kim üzülmesin diye susarsan;
O cümleleriyle yıpratır seni!
Kim senin için en değerliyse o inceldiğin yerden koparır seni..
Ne kadar susarsan o kadar kaybedersin!
Ne kadar boğazına dizersen cümleleri;
O kadar kalbine ağırlık yapar biriktirdiklerin.!
Kim için üzülürsen;
O kişi üzer seni...
Hayat böyle...
Alışmak lazım...
Kimi seversen
O öğretir sevmemen gerektiğini..

İyiki varsın... iyiki tanımışım seni... :)

Ahh efendim... nedir sizden gelen bu tanidik koku..? yoksa elest meclisinden kalma hatiralar mi depresir durur havsalamizda..?

bazen yıldızları süpürürsün farkında olmadan,
güneş kucağındadır, bilemezsin.
bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür
göğsünde kuruludur orkestra, duyamazsın
koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın
uçar gider, koşsan da tutamazsın.

Ahh efendim.. ne dusuncelerimizdir bize istikamet veren ne de biziz dusuncelerimizi sekillendiren.. bir girdaptir dediğiniz gibi oradan oraya suruklenmemize sebep..ama eksilme degildir bu... her dokunani icine almak, artmaktir.. icine cektigin sende birseyler birakarak kaybolur gider derinliklere.. olur da durulur sakinlesirsen senle birlikte durulup da kalan da artik senindir... artmak degil de nedir bu efendim...

aciyi ruh ceker ama ruhun kalbe etkisini hic mi dusunmezsiniz..? Hisler ruha tabiidir belki.. peki ya kalp neden ruhun hissettigi aciyi bicak sizisi gibi icinde hisseder..? Acinin kaynagi tekken ruh esi denen kalbin obur yarisi cozum olamaz mi bu aciyi dindirmeye..? Cozum olamasa bile paylasinca azalmaz mi bu aci..?

Aklin yuregine hukmetmeyi birakmissa sen de yureginin sesini dinle cancazim.. yüreğin gidip de baska bir yurege dokunduysa ve aklin artik buna karsi cikamiyorsa daha dogru bir kapiyi nereden bulacaksin?
Olur da aklin artik yuregine hukmetmeye baslarsa bil ki artik senin dogrularin baska bir yurekte...

Hadi sen cay koy, ben pasta yapayim.. Sen pasta yapmayi beceremezsin ben cay demlemeyi..
Aslinda ikisini guzel kilan senin cay muhabbetin degil mi?
Kac bardak ictigimizi bile fark etmeden bitiriveriyoruz demligi...
Sen olmasan,o muzip gulusun olmasa, o cay muhabbetlerin olmasa nasil gecer bu omur bilmem ki..

buzlu limonata haa..
anlaşılan sıcaklamışsınız efendim. derhal.....

şaşkın, kahve benim, limonata senin işin bir kere. :))
kalk sen yap, bir zahmet ben de bir bardak alayım..
hani yakın arkadaş hatırına :))

dedim mi? ? evet dedim dedim..

Zaman zaman uğrarız kendilerine..
Zaman olur kendileri uğrarlar fakire..
Daha demincek buradalardı..
Önce boşalttılar..
Sonra doldurdular
Ve çekip gittiler söyliyerek tez zamanda döneceklerini..
Yakın dostumuzdur kendileri..

Söyleyin güneş ne zaman doğacak acaba! .
Gece sürüp gidemez şafak söktükten sonra...
Bir deyin yağmur ne zaman yağacak acaba! .
Kar-buz böyle kalamaz cemre düştükten sonra...

hislerini aldıralı çok olmuş
ağlayamaması bundandır
içlerden çığlıklar çıkar ama gözyaşlarına dönemez bir türlü
iyi ama lisede okuduğumuz fizik dersleri vardı
potansiyeldi kinetikti depreşirlerdi
ezilse de içimiz mutluluk, kahkahaları mı atacaktık
hani devİNim,hani dönüşüm
dön artık dön üşüdüm…

-uyarı! gene silme, gebertirim seni:D-

Espoir,
buraya not düşüyorum, ramazan boyunca dua bekliyorum, unutmaman temennim ama buraya baktıkça özellikle hatırla lütfen :)
Hayırlı huzurlu bol nurlu ramazanlar dilerim. :)

Bir kelebek ağrısıydı, vakit dardı, mevsim hicazdı, Yetişmemiz gereken bir ölüm, kaçmamız gereken bir hayat vardı...

‘’ Yalnızlık yürekte olunca...

Yazı da aynı....
Sonbaharı da kışı da…
Aynı…

sürç-i lisanımsın şimdi,mevzubahisimsin hiç yoktan...
yüreğin son sarkıntılığı bu adının ilk hecesine...
nefes almaya devam etmekten başka bir amacım yok şuan maksadımı aşan...
ne buldumsa; yüzümü ne denli tuttumsa rüzgârına, bende yalnız onlar kalıyor.
yalnız ürperme kalıyor, yalnız deniz kokusu, son çiçekler ve savrulan yaprakların çizdiği helezonlar...
saydam ve naif sözlerinin bağışladığı coşkuyla düşüyorum yollara.
çağrına uyup denizlere koşasım geliyor, dağlara çıkıp naralar atasım...
sense hep böyle sabırlı ve sakin..

Kalbimden neler geçtiğini, kafamda biriktirdiklerimi, tasarladığım her şeyi bildiğini düşünüyorum. En azından tüm bunları hissettiğini. Belki de böyle bir beklenti benimkisi.
Çünkü bunları sana asla söylemeyeceğim. Asla söyleyemeyeceğim. Oysa o kadar dilimin ucundalar ki.
Rüzgar esse düşecekmiş gibi, gözlerime baksan, giderken başını bir kez geriye çevirsen, ağzımdan dökülüverecek kadar dilimin ucunda.
Uzunca susuşlarım, ağzımı bile açmadan öylece kalakalıp, bakışlarımı kaçırışım hep bundan....

...Uzun zamandır yaşadığı hiçbir ânı aceleye getirmemeyi öğrenmişti. Gene öyle yaptı. Yaşadığı ânı derinleştirdi, uzattı, tadına vardı. Ne tuhaf! İnsanoğlunun yaşamda en geç keşfettiği şey, şimdiki zamandı. İnsan içinde yaşadığı ânı derinleştirmeyi zamanla, yani zamanı azaldıkça öğreniyordu...

Murathan Mungan - Şairin Romanı