İstanbul un üsküdar semtinde 1990 bir sıcak ağustos gecesi ağlayarak şiire bir cin parlatarak dünyaya gelmişim. Adım Erti. Aslında Ertuğrul. Fakat benden iki yaş büyük olan ablam: Biz küçükkene dili dönmezmiş. Erti aşşağı Erti yukarı. Derken zaman geçmiş Ertuğrul diyenleri duymaz olmuşum.Eskişehir de öğrenciyim.Bunlar uzun hikaye. Sıkmak istemem. Şiirlerimde asıl kaynak Çiğdem olmakla beraber üsküdar ın dalgalarını kız kulesini maviden çalan martılarını yok saymak nankörlük olur.
Her nekadar hiçbir öğretmenimden hoşlanmasamda bunların arasında istisna olan edebiyat hocam Sayın Hülya Karyağdı'ya minnettarım.Dileğim Tanrı öylesi bir anneyle bir yerlerde siz şiir dostlarına bir çay içme fırsatı verir.Çay; demini Hülya Karyağdı' nın muhabbetinden alır.
Yaşamımda özel olan konulardan son olanı kalp kırmamaktır.Unutmayalım sevgi bizim dinimizdir...
..
Ah Ulan Rıza
Yusuf Hayaloğlu
22.10.2008 - 15:11lise de 2 tane arkadaşımı kaybettim duran tıra arkadan girdiler...bi an olsun bile kimse ağlamadı...ta ki ben bu şiirini açana kadar...
Aynalı Şehir
Suna Onur
10.10.2008 - 02:32Üstad
toklara açtık
ne kadar güzel bir anlatım
biz gençler gözlerimizi
ellerimizle kapattık
ben bu halimize
harbiden ağladım...
Aptal in siiri
Tugba Caliskan
17.01.2007 - 16:19Kısa ama bi o kadar da öz olmuş eline koluna sağlık
Toplam 3 mesaj bulundu