Erol Sbulut Antoloji.com

Hayat her safhasinda bize birseyler ögretiyor ve bu ögrenme fasli yasamin son soluguna kadar devam ediyor. Kazandigimiz zaferlerden edindigimiz gurur sarhoslugu ne kadar yaniltici ise; yenilgilerimizden cikardigimiz derslerde o kadar ögretici ve unutulmaz oluyor, bize bu dersleri verenlere tesekkür borclu oldugumuzuda unutmayalim...Yaralanmis bir onurun direnci bizleri etkilesede, bunu böyle kabul etmek gerekir. Ancak; süregelen hayat; akintilarinda bizleri tasimaya devam ettiginden ve ne kadar arzu etsekte, bu akimi durdurma gücüne sahip olamadigimizdan; yasam kulaclarimizi, bizi issiz bir adanin yerlesilebilecek sahillerine ulastirina kadar; gücümüz ve olanaklarimiz dahilinde bu hedef dogrultusunda atmaya mecburuz. Belki umdugumuz beklentiler bizi burada da karsilamayabilir ve hatta hayallerimiz yeni darbelerde alabilirler...Lakin, yasama söz gecirebilmemiz icin, önce kendimize ve ic güdülerimize hakim olmamiz lazim. Iste hayatin sürpriz olmayan yanida budur. Yani; yanilgilarimiz kendi öz benligimizdeki celiskilerin yansimasidir: güzelligi ve iyiligi ararken, kendi icimizdeki cirkinlik ve kötülüklerin ikilemlerinde kayboluruz. Yinede; yeni arayislara yönelirken
hatalar zincirinden kopmaya calismak; insanin kendisi ve cevresindekilere verebilecegi en mantikli ve en duygulu hediyeler olabilme sansini elde etmelidir.

----------

Hatirliyormusun,
bana sormustun
..