Arzu Yıldırım Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

Hiç sorgusuz sualsiz kapılarımız kendiliğinden açılıverir sevdiğimize...
Kısacık, içten dizeler...

'Dinler üstü inanç
Sınırsız,sınıfsız bir toplum
Tüm ırkları,dilleri barındıracak olan bir ülke
Temiz bir küre...
Arzularım'

Her şeyi özetliyor bu dizeler. Yalnız değilsiniz, ben de karşıyım!

Elinizden kaleminiz, yüreğinizden yazma ateşi eksilmesin.

Şiirlerinle yeni tanıştım. İnsanın içine işleyen, yüreğine dokunan bir tarzın var. Duygusal şiirler yazsan bile içindeki asilik ve coşkunluk dizelerinde kendini belli ediyor. Tebrikler...

sen
kalemimde
her seferinde
yeni umutlarla yazdığım
şiirim

paylaşılası duygular...içten, samimi dizeler...

Geçmişe özlem hiç peşimizi bırakmıyor. Ertelenen bugünler ise dün ile yarın arasında ıskalanıp geçiliyor...

Tıpkı Jonathan gibi!

Şiirinizi çok beğendim. Evet, her şey bizden uzaklaşmaya başladı. Uzaklaştıkça da kendimize yabancılaştık.

Şiirleriniz çok zekice ve profesyonelce yazılmış. Dantel gibi işlemişsiniz kelimeleri. Okumaktan büyük zevk aldım. Ne diyebilirim ki, amatörce şiir denemeleri yapan biri bundan daha fazla yorum yapamaz. Şiirlerinizi okumaya devam edeceğim...

Maviler...yeşiller...pembeler...Gökkuşağının bütün renkleri seninle...

Alnımda bir tutam ışık,
Ellerimde deniz kokusu
Bırakıp bu kentte çocukluğumu
Yağmurunda ıslanmaya geliyorum
...

Ne güzel dizeler bunlar. Yüreğine sağlık sevgili kardeşim.

Bir güzel insan onuruyla göçüp gitmişse bu dünyadan ve hakkını halka rağmen teslim etmekte direniyorlarsa hala birileri, bizimde şiirimizle dokunarak hayata bir diyeceğimiz olacaktır elbet...
Ben bu sözlerin üzerine başka ne diyebilirim ki ustam, siz her şeyi söylemişsiniz zaten.

Sevgili Hasibe sana özel sayfalar dolusu mesaj yazmak isterdim ama hatlarda bir sorun var.
Biraz önce yeni şiirler arasında gezinirken senin şiirin gözüme çarptı, okudum çok hoşuma gitti. Sonra sayfana girdim. Bildik bir kaç satırla karşılaşacağımı sanırken, çok yanıldığımı farkettim.
Hayatını ok ...

Anlayamadılar, anlayamayacaklar da...

Ustam, ben hasretlerinin son bulduğu yerde, gömülemediğin Anadolu'daki köy mezarlığının, çınar ağacının gölgesinde bekleyen gönüllü bekçisiyim!

Sen rahat uyu!

İşte şiirin özü:
ölünür.../kar yolları kapar umutları/yollar donar/sesler gömülür/kardelenler filiz verir
-------------
ve insan yeniden doğar!
Tutunamadığın noktada vazgeçeceksin, her vazgeçiş yeni bir başlangıçtır!

Şiir tadında bir şiir
Tebessümle okudum
Tebrikler

Ata'mın yolundan ilerleyen aydınlık Türkiye'min insanlarından biri olan sizi kutlarım.
Ve son sözler:
koca yürekli...onca kadının...aydınlık gönüllerin...türkümüzsün...onurumuzsun...çocuklarımızsın...hepimizin...ışığının geleceğinin...
sanki kendi sözlerim içimde yankılandı

İçten, samimi dizeler. Yüreğinizle yazmışsınız. Tebrikler...

3 Haziran 1963 Nazım Hikmet Moskova'da öldü!
Tek isteği Anadolu'da bir köy mezarlığına gömülmekken hala vatanına hasret...