Küçükken neden bana hep iyiliği aşıladın be anne?
Bak insanlar kötü almıyorlar aralarına..
SEV dedin... hep SEV !
Ben sevdikçe neden kapattılar kapıları suratıma?
'Sana bir adım gelene sen on adım git!' dedin hep..
...Ben on birinci adımı bile attım neden hala gelmediler anne?
'Herkese gül asık bi surata kimse dost değil' diyen sen değil miydin?
Ben onlara güldükçe hep ağlattılar yoksa sende mi bana yalan söyledin ?..
Ben küçükken derdin ki 'Büyüdükçe dahada yanacak canın !'
O zaman canımın yanmasını biryerimin kanaması sanardım..
Büyüdüm ! biryerim kanamadanda yanarmış canım..Yürek acısı dedikleri buymuş annem anladım !..
'İstediğin olunca sakın elinden kaçırma ' diye öğüt verirdin ya..
Ben ona dört elle sarılmıştım! bilemedim anne aralık kalmış parmaklarım..
Her tökezleyişimde omuzlarında bulurdum kafamı..
Saçlarımı okşarken;'Benim kızım güçlü ! Bunuda atlatır ! Yıkılmaz ! derken nasılda hırslanırdım..
Evet çok yıprandım anne! ama haklıydın hiç yıkılmadım..bak hala ayaktayım..hala direniyorum..hala hırslıyım..
Kolay mı beni yıkmak !
Ben Koca Bir Çınarın Kızıyım..!!
'Çok kaptırma gönlünü bir erkeğe çekip gider yıkılırsın' deyişin hala kulaklarımda..
Ah be annem ne bileyim körü körüne bağlandım..
Hep dedin 'En yakın arkadaşına bile güvenme'
Bilirsin kızını her hatadan dersini alır..Güvenmektende payımı aldım !..
Tanımıyorlar anne beni..hep dışardan görüyorlar..
Anlatsana beni şunlara,çıkart göster yüreğimi...
Çok yoruldum anne ! söyle tüketmesinler beni..
Herşeyimi aldılar zaten !
Şikayet değil anne bu ! ama bak canım yanıyor geri versinler bana herşeyimi...
Senin sözünden her çıktığımda başıma hep bişey gelirdi de 'hakettin !' diye kızardın ya bana..
Şimdi haykır hadi yüzüme..ANNE '
ANNE BEN BUNLARI HAKETTİM Mİ ?..

Eda Eroğlu - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı