Tüm eksiklerimden ve tüm fazlalarımdan ..... Fazla düzgün taraflarımdan
Sevdiğim tüm arızalarımdan
Fazla emek verdiklerimden
Hatta hiç vermediklerimden
Tüm iddialarımdan
Dibini bildiklerimden
Yüzünü bile görmediklerimden vazgeçtim...
Vazgeçtim...
Verilmeyen sevgiyi almaya çalışmaktan
Yeterince iyi olursam sever beni umudundan
Bedeli ödenmiş tüm bulduklarımdan
Ücretini ödemeden alamadığım tüm sevgilerden
Aramaktan korktuklarımdan
Bilmek istemediğim tüm bildiklerimden
Görmek istemediğim tüm gördüklerimden
Kendimi kandırdığım tüm yalanlarımdan
Gözümün önüne konduğu halde bakmadıklarımdan
Yıkmaya çalıştıkça önüme dikilen tüm duvarlarımdan
Vazgeçtim...
Vazgeçtim...
Yıllarca istediklerimden
Beklediklerimden
Kapısını defalarca çaldıklarımdan
Peşi sıra gittiklerimden
Gözlerimi sıkıca kapatıp
Gerçek olduğuna inanamadığım tüm yalanlarımdan
Sevmediğim tüm doğrularımdan
Vazgeçtim...
Ama
Bir sen vazgeçmedin benden
Bir sen bekledin beni
Bir sen dinledin
Hiç ümidi kesmedin benden
Her zaman için sesimi duyurabildiğim kapım oldun
Tanıdık bir ses oldun yüreğimde
Hiç bırakmadın beni bilmediğim yerlerde
Yönümü hep seninle buldum
Ben her vazgeçtiğimde
Sen daha sıkıca tuttun elimden
Daha çok sevdin sanki
Daha çok hissettirdin sevgini
Teselli ettin beni
Ne ile teselli olacağımı Senden daha iyi bilen var mıdır ?
Ey vazgeçtiğim her şeyden yeni umutlar Yaratan !
Ey kapanan her kapının anahtarını yanında saklayan !
İyi ki yarattın beni
İyi ki sevdin
Ve iyi ki vazgeçmedin benden....
SonSuzLuĞumSun... Gözlerimde suskunluğundan kalma bir hüzün... ve sonu yok bu hüznün... Kendimi bile bu kadar iyi anlamamıştım... anlamak için yükseklerden düşmek gerekiyormuş... ve yeniden tutunmak hayata, yüreğimde beni terketmeyen sevginle...
15.07.2010 Dönay Kurt
Sensizliğin Özeti- Yaşıyor sanma beni, kalmadı ölüden farkım! Bu gülen yüzün ardında, gizlendi acılarım Bu aşkın kıyısında, bu kurtlar sofrasında! Kederin en koyusunda tükendi umutlarım... (Dönay Kurt)
05.03.2011/Muğla
Sessizce seyrederim,kayıp giden yıllarımı, çalınan gençliğimi, umutlarımı,tekrarı olmayan anlarımı...şimdi sende olmak vardı, sana dokunamadan sende olmak,uzakta olsanda bilmek bende olduğunu...söylemeden anlamak sevildiğini, anlatmadan ortak olmak acılarına, şimdi sende olmak vardı içli bir türkü gibi dudaklarında hayat bulmak,can demek canım demek,ah her ayrılıktan sonra yeniden kavuşmaya bir sebep aramak,ama diyememek aşkın sende bir baska değer kazandığını, utana sıkıla sevmek içten içe, ama edebiyle sevmek ...bir dünyasın sen hayatsin içine karışamayıp kıyısından sessizce izlediğim....bir gün konuşursam" sen" diyeceğim ve susacagim.!..(Dönay Kurt/ 03.12.2013)
Vazgeçtim..
Vazgeçemediklerimden
Başıma gelmesinden korktuklarımdan
Tüm keşkelerimden
Tüm eksiklerimden ve tüm fazlalarımdan
.....
Fazla düzgün taraflarımdan
Sevdiğim tüm arızalarımdan
Fazla emek verdiklerimden
Hatta hiç vermediklerimden
Tüm iddialarımdan
Dibini bildiklerimden
Yüzünü bile görmediklerimden vazgeçtim...
Vazgeçtim...
Verilmeyen sevgiyi almaya çalışmaktan
Yeterince iyi olursam sever beni umudundan
Bedeli ödenmiş tüm bulduklarımdan
Ücretini ödemeden alamadığım tüm sevgilerden
Aramaktan korktuklarımdan
Bilmek istemediğim tüm bildiklerimden
Görmek istemediğim tüm gördüklerimden
Kendimi kandırdığım tüm yalanlarımdan
Gözümün önüne konduğu halde bakmadıklarımdan
Yıkmaya çalıştıkça önüme dikilen tüm duvarlarımdan
Vazgeçtim...
Vazgeçtim...
Yıllarca istediklerimden
Beklediklerimden
Kapısını defalarca çaldıklarımdan
Peşi sıra gittiklerimden
Gözlerimi sıkıca kapatıp
Gerçek olduğuna inanamadığım tüm yalanlarımdan
Sevmediğim tüm doğrularımdan
Vazgeçtim...
Ama
Bir sen vazgeçmedin benden
Bir sen bekledin beni
Bir sen dinledin
Hiç ümidi kesmedin benden
Her zaman için sesimi duyurabildiğim kapım oldun
Tanıdık bir ses oldun yüreğimde
Hiç bırakmadın beni bilmediğim yerlerde
Yönümü hep seninle buldum
Ben her vazgeçtiğimde
Sen daha sıkıca tuttun elimden
Daha çok sevdin sanki
Daha çok hissettirdin sevgini
Teselli ettin beni
Ne ile teselli olacağımı Senden daha iyi bilen var mıdır ?
Ey vazgeçtiğim her şeyden yeni umutlar Yaratan !
Ey kapanan her kapının anahtarını yanında saklayan !
İyi ki yarattın beni
İyi ki sevdin
Ve iyi ki vazgeçmedin benden....
SonSuzLuĞumSun...
Gözlerimde suskunluğundan kalma bir hüzün...
ve sonu yok bu hüznün...
Kendimi bile bu kadar iyi anlamamıştım...
anlamak için yükseklerden düşmek gerekiyormuş...
ve yeniden tutunmak hayata,
yüreğimde beni terketmeyen sevginle...
15.07.2010 Dönay Kurt
Sensizliğin Özeti-
Yaşıyor sanma beni, kalmadı ölüden farkım!
Bu gülen yüzün ardında, gizlendi acılarım
Bu aşkın kıyısında, bu kurtlar sofrasında!
Kederin en koyusunda tükendi umutlarım...
(Dönay Kurt)
05.03.2011/Muğla
Sessizce seyrederim,kayıp giden yıllarımı, çalınan gençliğimi, umutlarımı,tekrarı olmayan anlarımı...şimdi sende olmak vardı, sana dokunamadan sende olmak,uzakta olsanda bilmek bende olduğunu...söylemeden anlamak sevildiğini, anlatmadan ortak olmak acılarına, şimdi sende olmak vardı içli bir türkü gibi dudaklarında hayat bulmak,can demek canım demek,ah her ayrılıktan sonra yeniden kavuşmaya bir sebep aramak,ama diyememek aşkın sende bir baska değer kazandığını, utana sıkıla sevmek içten içe, ama edebiyle sevmek ...bir dünyasın sen hayatsin içine karışamayıp kıyısından sessizce izlediğim....bir gün konuşursam" sen" diyeceğim ve susacagim.!..(Dönay Kurt/ 03.12.2013)