Özgür Sönmez Antoloji.com

Batan güneşi bağrında saklayan bir heykelin kara ışıklarında doğdum.
Bir nisan akşamıydı.
Şıpsevdi yağmur makyajını tazelemek için yüzünü benden çevirmişti.
Taştan aynasına doğru yağdı; sakladı onu benden.
Ayışığımdı o. Benim de aynamdı. Benim gökteki kristal mezarımdı.
O gece; doğduğum gece parçaladım o kristal mezarı.
Taştan aynamı kırdım. Tuzla buz oldu; bir daha birleşmemecesine.
..