Devlethan Yalvaç Antoloji.com

Dil, gerek kişinin, gerek milletlerin kendilerini ifade vasıtasıdır. Dil içinde diller, meselâ her meslek grubunun bir dili olduğu gibi, hemen her ferdin de kendine has bir dili vardır denilebilir. Konuşma üslûbu, edası, kullandığı kelimeler, kişinin karekterini, halet-i rûhaniyesini ve iç yapısını bir dereceye kadar ortaya koymaya yeterlidir.Orta Asya Türkçemizin en bariz vasfı, sert sessizlerle dolu oluşu ve içinde bol bol tek heceli fillerin bulunmasıdır. Bu askeri displine ve meseleleri bir çırpıda halletmeye yönelik hareketliliğe işaret eder.Sabretmesem de Bir Sabretsem de Bir Ölümün soluğu, ense kökümde, Sabretmesem de bir sabretsem de bir. Ömür tükendikçe büyür yükümde, Sabretmesem de bir sabretsem de bir. Yüreğim buz tutar, bazen kor yağar, Uzanır ellerim, derlere değer, Elma yanağımda bazen gün doğar, Sabretmesem de bir sabretsem de bir. Bir gün boğazıma fetvam asılır, Ölmeye doğmuşum sesim, kısılır, Can bedenden uçar beden kasılır, Sabretmesem de bir sabretsem de bir. Bütün dolapları çevirdim bittim Bütün yalanlara bölendim, gittim, Bütün limanlara sığındım battım, Sabretmesem de bir sabretsem de bir. Çıkmaz sokaktayım çıkış yolum yok, Açan çiçeklerden kokan gülüm yok, Eski mecalim yok, eski hâlim yok, Sabretmesem de bir sabretsem de bir... Devlethan Yalvaç
..