© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
ÖĞRETMENİME
Sana hitabıma yürekler dolusu sevgilerle başlamak istiyorum.Bilmem yüreğimdeki sevginin ne kadarını döke bilirim satırlara? Duyguları kelimelere dökmek kolay değil ki.. Şimdiye kadar öyle çok tebrik ettiler ki beni, kimse hiçbir zaman bilemedi bu başarılarımın gerçek sahibini. Oysa ben biliyorum bunların gerçek sahibi bir melek, hem de milyonlarca kişiyi eğitmiş ve büyük adam etmiş bir melek bu.
Hani seherle tatlı bir serinliğe bürünür hava, titreyiverirsin aniden. Gözlerin hep güneşin doğacağı tarafa bakar, yani sınıfın kapısına. Tebessümle sınıfa gireceğin ana kadar, gözlerim kapıya takılı kalır. Sınıfa girişin be bakışınla aydınlanıverir san ki, Fikirlerim yıkanır senin aydınlığında. Her doğuşunda yepyeni bir sayfa açılır. Bilginle suladığın bilgi dağarcığım,güzel düşüncelerle filizleniverir.
Seni çok, hem de çok seviyorum öğretmenim. Çiçeklerin rengiyle adını yazabilseydim gökyüzüne. Kuşların cıvıl cıvıl sesiyle dile getirebilseydim teşekkürlerimi…Ah seni ellerinden tutup kendi alemimde gezdire bilsem,Emek emek ektiğin tohumların goncasını göstereceğim. Bilgi bulutundan damla damla süzülen sözlerinin nasıl yağdığını, Düşüncemi rengarenk süslediğini tek tek göstereceğim…
Sevgili öğretmenin hatırlıyor musunuz birinci sınıfta 24 kasım öğretmenler gününde şu şiiri okumuştum
“Sanmayın öğretmenim yaşlandı da
Saçları ondan beyaz
Ne kar yağdı saçlarına
Ne şu ne bu?
Öğretmenimin saçları tebeşir tozu” bu şiiri annem ezberletmişti, şimdi eskiye dönüp baktığımda görüyorum ki, aslında beş sene boyunca sen adam etmişsin beni. Sen olduğun için sevmişim yaşamayı ve her durumda mutlu kalabilmeyi. Dolu dolu sevmeyi insanları.
Uzat ellerini öğretmenim, en içten duygularla bir kez öpeyim. Milletin çiçeklerini alın teriyle eğiten o mübarek eller, bir değil binlerce kez öpülmeye değer.
Öğretmenim, daha da geç olmadan şimdi burada yenilemek isterim ki, Seni çok seviyorum ve senin gibi bir öğretmenim olduğu için kendimi şanslı hissediyorum.
Ne mutlu,tomurcuk için çırpınan yüreklere…
Ne mutlu,ilim yolunda tükenen ömürlere ve
Ne mutlu,öğretmenliği meslek edinenlere…
Gülfem EHLİZ
5/A 2009