Deniz Ehliz Antoloji.com

ÖĞRETMENİME

Sana hitabıma yürekler dolusu sevgilerle başlamak istiyorum.Bilmem yüreğimdeki sevginin ne kadarını döke bilirim satırlara? Duyguları kelimelere dökmek kolay değil ki.. Şimdiye kadar öyle çok tebrik ettiler ki beni, kimse hiçbir zaman bilemedi bu başarılarımın gerçek sahibini. Oysa ben biliyorum bunların gerçek sahibi bir melek, hem de milyonlarca kişiyi eğitmiş ve büyük adam etmiş bir melek bu.
Hani seherle tatlı bir serinliğe bürünür hava, titreyiverirsin aniden. Gözlerin hep güneşin doğacağı tarafa bakar, yani sınıfın kapısına. Tebessümle sınıfa gireceğin ana kadar, gözlerim kapıya takılı kalır. Sınıfa girişin be bakışınla aydınlanıverir san ki, Fikirlerim yıkanır senin aydınlığında. Her doğuşunda yepyeni bir sayfa açılır. Bilginle suladığın bilgi dağarcığım,güzel düşüncelerle filizleniverir.
Seni çok, hem de çok seviyorum öğretmenim. Çiçeklerin rengiyle adını yazabilseydim gökyüzüne. Kuşların cıvıl cıvıl sesiyle dile getirebilseydim teşekkürlerimi…Ah seni ellerinden tutup kendi alemimde gezdire bilsem,Emek emek ektiğin tohumların goncasını göstereceğim. Bilgi bulutundan damla damla süzülen sözlerinin nasıl yağdığını, Düşüncemi rengarenk süslediğini tek tek göstereceğim…
Sevgili öğretmenin hatırlıyor musunuz birinci sınıfta 24 kasım öğretmenler gününde şu şiiri okumuştum
“Sanmayın öğretmenim yaşlandı da
..