Deli Diyorlar Bana Desinler Değişemem Adlı An ...

Geceleyin bir ses böler uykumu,
İçim ürpermeyle dolar: -Nerdesin?
Arıyorum yıllar var ki ben onu,
Aşıkıyım beni çağıran bu sesin.

Gün olur sürüyüp beni derbeder,
Bu ses rüzgarlara karışır gider.
Gün olur peşimden yürür beraber,
Ansızın haykırır bana: -Nerdesin?

Bütün sevgileri atıp içimden,
Varlığımı yalnız ona verdim ben,
Elverir ki bir gün bana derinden,
Ta derinden bir gün bana “Gel” desin.

Ahmet Kutsi Tecer

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı?
Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?
Sevmek için güzele mi bakmalı?
Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?
Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?
Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?
Hırsızlık; para, malmı çalmaktır?
Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?
Solması için gülü dalından mı koparmalı?
Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?
Öldürmek için silah, hançer mı olmalı?
Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?


Victor Hugo

Senden gelecek bir tek haberi bekledim.
Saatler asırlar gibiydi, geçmek bilmedi.
Çalan her telefonu yüreğimin deli bir çağlayana dönen atışlarıyla açtım.
Senden başka duyduğum her seste hep aynı hayal kırıklığını yaşadım.
Onlar beni duymak istiyordu,
bense seni.
Sen yoktun........

bu dizeler resmen çalınmıştır...itiraf ediyorum...selam olsun yazan ellere...! ! ! !

bir gurbet akşamında,
grubun kızıllığı,dönünce alacakarankığa,
kurdum gönlümün çilingir sofrasını,
donattım onu dilediğimce,
bak şu gördüğün,
beyaz peynir niyetine,biraz keder,
sensizlikten aldım bir lokma,
leblebi diye,
meyve niyetineyse,
hasretin yetmezmiş gibi,
özlem almışım.
acımsı bir tadı var,özlemin
içimi yaktı,fondip yapınca.
içtim gözyaşımı,kana kana,
mey diye
dumanlandı başım,
sarıldım hayaline sen diye.
ayrılık baş meze,bu çilingir sofrasınd
hıçkırıklarım,sanki,içli bir şarkı,
yalnızlığıma eşlik eden
biraz keder,azıcık hasret,
bir tutam özlem
garip daha ne bulsun,
gönlünün çilimgir sofrasında.
içiyorum.yanmışım,seviyorum yanmışım
ŞEREFE,ŞEREFE...
ŞEREFEEEEEEEEEEEE..

G.M.A

BENİ TARİF NOKSANDIR (AŞK)



Beni tarif noksandır tanıma yetmez lügat
İsmimin esrarında mana içre mana var.
Lisan çaresiz bana acizdir edebiyat
Âlemlere açılır benimle tüm kapılar
Beni tarif noksandır tanıma yetmez lügat.

Bilen bilir gücümü umman gizli damlamda
Beni tanımayanlar kudretimi sezemez.
Bir kez içen kaybeder kendini her anlamda
Katremi tadan bile akıl başta gezemez
Bilen bilir gücümü umman gizli damlamda.

Rakip görmem kendime yanardağları bile
Kıvılcımım düştüğü yeri yakar kavurur.
Sular nâçârdır bana kar yağsa döner küle
Volkan benim karşımda el pençe divan durur
Rakip görmem kendime yanardağları bile.

Boynu kıldan incedir bana karşı herkesin
Kimseyi tanımayan kuvvet benim güç benim.
Hangi savaşa girsem, zafer benimdir kesin
Mağlup olduğum daha görülmedi hiç benim
Boynu kıldan incedir bana karşı herkesin.

Efkârıma dayanmak kimsenin harcı değil
İnim inim inletir, hatta kan kustururum.
“İnanmam” diyen bile beni inkârcı değil
Mânâ gerçekliğimle maddeyi sustururum
Efkârıma dayanmak kimsenin harcı değil.

Satın alamaz beni Karun’un hazinesi
Servetler yetmez bana paha biçilmezim ben.
Kıymetimi bilene benim en şahanesi
Serden vazgeçilip de yine geçilmezim ben
Satın alamaz beni Karun’un hazinesi.

Ben ki bir hayal için şuursuz coştururum
Leyla diye Mecnun’un aklını alan benim.
Ben ki Kerem misali yakıp tutuştururum
Ferhat’ı kazma ile dağlara salan benim
Ben ki bir hayal için şuursuz coştururum.

Nelere yeter gücüm,görün nasıl mahirim!
Kanadı olmayanı gökte uçuran benim.
Gözle görünmezim ben cisimsizim, zahirim
Fikri firar ettirip aklı kaçıran benim
Nelere yeter gücüm,görün nasıl mahirim!

Tıbbın aciz kaldığı,diz çöktüğü elemim
Yoktur derdime deva, çare bulan olmamış.
Şairin gözyaşıyım elindeki kalemim.
Var mı benim yüzümden beti benzi solmamış?
Tıbbın aciz kaldığı, diz çöktüğü elemim.

Ben kıraç toprakların yağmurda bulduğuyum
Tükenmeyen kaynağım, pınar benim, göz benim.
Ab-ı hayat olup da içine dolduğuyum
Varlıktaki cevherim, asıl benim, öz benim
Ben kıraç toprakların yağmurda bulduğuyum.

Mevlânâ’da deryayım Yunus’ta zirve iken
Benimle tutuşanlar bir daha sönmek bilmez.
Mutlak gerçeği bulur benim kahrımı çeken
Sır kapısından giren geriye dönmek bilmez
Mevlânâ’da deryayım Yunus’ta zirve iken.

Gönül benim sayemde hepten varır hiçliğe
Bu yüzdendir ateşle pervanenin ülfeti.
Ancak benim gücümle katlanılır güçlüğe
Taşıyamaz omzunda kimse bensiz külfeti
Gönül benim sayemde hepten varır hiçliğe.

Benim için niceler başını vermedi mi?
Ölüme kafa tutar, ecele dokunurum.
Bende yok olanlar ki sırrıma ermedi mi?
Gönüllerde yazılır gözlerden okunurum
Benim için niceler başını vermedi mi?

Tanrı’nın bir lûtfuyum,benim en büyük ihsan
Yerle gök arasında her şeyin temeliyim.
Benle değer kazanır benle yücelir insan
Kalp gözüyle bakanın biricik emeliyim
Tanrı’nın bir lûtfuyum,benim en büyük ihsan.

Hasan Hüseyin YILMAZ

Ben bu dertle başa çıkamıyorum
Kalbim, yokluğunun kaynayan kazanında
Ne zaman uyandığımda olmayışını hatırlasam
Soysuz, uğursuz bir isyanla ısırıyorum dudaklarımı
Kaderim, kederim, sefaletim ol
İlle de ömrüme son, gençliğime bedel ol
Ama özlenen olma!

ben seni sevdim,
ötesi berisi,lamı cimi yok,
ben seni sevdim,
ben seni,bir mümünin Rabbine inanışı
gibi sevdim.
ben seni,seher yelinin,insanın içine,
verdiği ürperti gibi sevdim..
ben seni,
gurbetçinin,yıllarca sonra sılaya,kavuştuğu,an
eğilip toprağı öpüşü gibi sevdim.
ben seni,güneşin doğuşundaki
ihtişamı gibi sevdim.
ben seni,yeni doğmuş bebeğin,
anasını ilk emişi gibi sevdim.
ben seni,askerden sağ salim dönen,
oğula bir ananın sarılışı gibi sevdim.
ben seni,o çok istediği okuldan mezun olan,

delikanlının,havaya attığı kepin coşkusu gibi sevdim.
ben seni zemheride üşümüş minik kuşun,
bir dam altına sığımışı gibi sevdim.
ben seni,yıldızlı gecelerde,mehtabın denizi,
öpüşü gibi sevdim.
ben seni,bir yetimin baba özlemi gibi,
bir öksüzün anayı düşleyişi gibi,
sevdim.
ötesi berisi,lamı cimi yok,
ben seni ölür gibi,can gibi,canan gibi,
bir kadının sevdaya koşuşu,
aşkı özleyişi gibi sevdim.
ben seni SEVDİMMMMMMMMMMMMMMMMM.

G.M.A

mutluluk sordu birgün,
yaralı kuş misali,çırpınan yüreğime,
senin evin neresi?
cevap verdi yüreğim,
benim evim ayrılık deresi,
sokağım hüznün karesi,
hasret yarim olur,özlemse ikizi.
anam,babam,kardelşimse gurbettir,
ızdırap dosttum,
karanlık gecelerse arkadaşımdır benim,
ARKADAŞIM

G.M.A.

Hayat kat kattır.
Babil'in Asma Bahçeleri gibi yükselir.
Bir kattan diğerine,..sizi yanınızdaki insan götürür.
Ve bugün durduğunuz kat, seyrettiğiniz manzara, gördüğünüz hayat, yanınızdaki insanın bulunduğu seviyenin manzarası,.. ve hayatıdır...
Hayatınız,..seçtiğiniz insandır...

'' Hayalim oldun,
Sevincim oldun,
Umudum oldun,
Bırakıp gittiğinden beri,.. Efkarım oldun.. ''

'' Hiç özlemedim seni

Özlemek,.. dostluktandır

dostluğundan öte,..bulmalıyım seni ''

Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen gözükara cesaretimden
Diyorlar:Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum
İçimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı

'' Dünyada hiç bir yol,.. beyin ile kalp arasındaki kadar,...uzak değildir.....''

Bir gülüş kadar içten,
Bir gülüş kadar gerçeğiz.
Kim olduğumuz, ne olduğumuz önemli değil,
Kendimizi ifade edebildiğimiz yerdeyiz.
Sevildiğimiz kadar değil,
Sevebildiğimiz kadar,..değerliyiz...

' -Her şeyin bir nedeni olduğuna inanırım. İnsanlar değişir ve siz de umursamamayı öğrenirsiniz, bir şeyler ters gider ve böylelikle her şey yolundayken bunun kıymetini anlayabilirsiniz, yalanlara inanırsınız ve sonunda kendinizden başka kimseye güvenmemeniz gerektiğini anlarsınız; ve bazen iyi şeyler biter ki daha iyileri başlayabilsin.... '

SEN'Lİ BİLİNMEYEN DENKLEMİM
Oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime..
Yüreğimde adını sevda koyduğumdan arta kalanları sırtlanıp bilmediğim
yollara gidiyorum şimdilerde.
Uzakta ki martıların seslerini arayacak belkide benliğim ve senden arınmış
şelalelerin altında ıslanacağım..
Saniyeler süren yorgunluğum saatler sürecek biliyorum...
Kalan yorgunluğuma sevdamıda katık edip solan bir yedivereni sulayacağım kahkahayla ve kaybedenden kalan ganimetlerin hayata dönüşünü şaşkınlıkla izleyeceğim...
Belkide suan yaşamak için yeni sebepler arıyorsundur kendine ve her gece başını yastığa koyduğun anda benden kalan parçaları içindeki ateşle yakıp uyuyorsundur.
Tanırım seni hemde çok iyi tanırım her zerreni her hücreni her nefesini...
Sana dair yazmak istemiyorum aslında...
Öfkeyi, eksikliği, çelişkiyi, yani sana dair ne varsa içimde yaşıyorum.
Bir zamanlar yakınım bildiğim, sevdiğim dediğim bir yabancı da kalan
parçalarımı yeniden kazanıp, kendime dönmem ne kadar sürecek bilmiyorum...
Yaşadığım bu soğuk kentte, aldanışlarımın ve suskunluğumun bedelini ödemek düşüyor bana... Kendimi tamamlamaya çalışırken birçok inancımda kopup gidiyor içimden...
Yanında olmayışım seni kahredecek biliyorum. Kimsenin kimse olmadığını
büyümeye niyetlendikçe ve mecburi duygularını dibe vuran her hüzün kavramını öğretisinde de başkasının olamayacağını daha iyi kavrıyorum.
Böyle yaşamak insanı öldürmekten beter eder bilirim.
Susarak her geceyi bir öncekinin üzerine kapatıyorum. Kayıp olan bir zamanın kazanılmamış bir serüveninde senin yerine sensiz olarak nefes tüketiyorum.
Hatıralar sabahları benim kadar sevemez. Ben yaşanılmamış her sabahı ezbere biliyorum.
Oysa hep yolculuklardı sakladığım kendime.. vakit geldi...
İstanbul' un nemli gecelerinde şimdi hayatı her şeye rağmen sevmeye çalışan bir ben var...
Yalnızlıklara inat; sevdama gülümsemeye çalışan bir ben...
Hayallerini, umutlarını, yarınlarını ve hatta tüm sevinçlerini kendi
bedenime dolduran bir ben...
Bir ben...
Bir yokluk...
Bir...
Buralarda baştan aşağı yalnızlık var...
Şimdi emanet ediyorum başka bir bedene seni. Sen yalnızca sen gibi
anılacaksın, dilimden dudağıma geçen ifadelerimde ve ben artık hiç ben
olmayacağım sevdalarında..
Senin için tüm iyi dileklerim, yüreğimin en derinlerinden sesleniyor sana..
Mutlu ve güzel yaşa...

Ne zaman seni düşünsem
Yangın yüklü kuşların kanatları sıcak Temmuz öter,
Aklımın kuytuluğunda kederli bir bulut söylenir,
Yorgun gülüşlü bir akşam üzerine döner yüzüm,
Kalbim hüzünlü bir gecenin aynasına dokunur
Keskin kayalıklı sonsuz bir uçurum giyinir yalnızlık,
Ne dedigini bilmez bir ozan olur parmaklarım


Ne zaman seni düşünsem,
Adın güneşli yarınlara koşan türkü olur dudaklarımda,
Gam çekmenin ipini boynuma dolar,
Kendi intiharımla sevişirim,
İnancımın yorgun ellerine bırakırım sonra gül dalını,
Dikenini kalbimin alnına çakarım müebbet hasretinle
Gövdemi boydan boya yırtan sensizlik dile gelir
Ve ben lal olduğumu unuturum...

Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen gözükara cesaretimden
Diyorlar:Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum
İçimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı

Murathan Mungan

Attığım her adım benden uzakta
Bastığım her yerde yokmuşum meğer
Çırpınırken “ben” denilen tuzakta
“Ben” bana saplanan okmuşum meğer...

Aklım kumsal iken ben toz paresi
Çıktıkça yükseğe alçalır oldum..
Düşündüm, derdimin nedir çaresi
Susarak konuşmak sonunda buldum...

Esrarlı vuslata bir adım kala
Hasretin vecdiyle ben kement attım
Yürekte boğulmak ne güzel bela
Battıkça kurtuldum çıktıkça battım…

Görünmez cevheri buldum diyerek
Körlüğü kör ettim deli bir taşla
Bilmeyi bilmeden bildim diyerek
Boşluğu doldurdum dolu bir boşla...

Nasılların sebebini sorarken
Sualimi cevapladım ‘niçin’de
Çokluğumda yokluğumu ararken
Yalnız kaldım yığınların içinde…

Satır satır böldü beni heceler
Her kırkımı kırka yardım savuştum
Boşluğumu kucakladı geceler
Sessizlikte gürültüyle boğuştum…

Var’da yoku haykırırken her seda
Aklım ki, aklımı başımdan aldı
O’na gidiyorum bana elveda
Sonsuz olan sona bir nefes kaldı...

BDostun olurum
Biliyorum bazen kendini umutsuz,yalnız,çaresiz hissediyorsun.
Değilsin arkadaşım yanında ben varım ….
Her umutsuz kaldığında seni umutlara sürüklerim..
Her yalnız kaldığında senin kalabalıkların olurum….
Her çaresiz kaldığında sana çareler üretirim …
Dostun,arkadaşın,dert ortağın,sırdaşın olurum..
Ağlarken yabancı bir omuz arama
Kalben tutar sevgi sunarım gözlerimle
Ve ne olursa olsun dostun olurum..
Ister yanında,ister uzakta
Ister gülüşünde,ister ağlayışında
Bir ses,bir çığlığın olurum,dostun olurum …
Gözlerine yaşlar donmuş akmıyorsa.
Bir şarkı takıldıysa dudaklarına
Içindeki çocuk üzgün ve çaresiz ise
Gözlerin bir noktaya dalıp kaldıysa
Kahrolası geceler çok uzamaktaysa
Aklına beni getirip mutlu ol…
Sahiden sevgilin olamasamda.
Dostun,arkadaşın,dert ortağın,sırdaşın olurum..
...

sen gittin ya...
sanki güneşi de götürdün yanında,
karardı evren,
ortalık soğudu birden,
nisandı,hiç unutmam
sanki baharıda almıştın yanına,
gittiğinde,
sen gittin ya! ! ..
ne çiçek,ne böcek,ne de yeşil kaldı,
güzelim gül kokuları,yok oldu.
ekinler başak vermedi
hasat olmadı,
meyveler çiçeklerini döktüler,
benim yerime,onlar küstüler sana.
hayvanlar.döl tutmadı.
balıklar karaya vurdu,
denizde soluk alamadılar,
öldüler,
sen gittin ya! ! ..
sanki yağmur bulutlarınıda,
götürdün yanında,
susuz kaldı kainat,
ormanlar kül oldu,
yüreğimin yerine yandı,
gözyaşlarımla karıştı,
kan kırmızı aktı ırmaklar.
kuşlar kanat çırptı,kalbimcesine,
sana kavuşmak için...
sen gittin ya! ! ..
dünyam bitti.ben öldüm,
ben...ÖLDÜM....BEN..ÖLDÜM...

G.M.A.

Sen Benim Günahımsın

Cümle âlem öğrense bu yasak aşkımızı
Yer'seler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…
Karun hazinesini çıkartarak önüme
Serseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Ecelim olur başka bir göz bakarsa sana
Ab-ı hayat suyumsun, içerim kana kana
Seni elimden alıp bütün âlemi bana
Verseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Bir senin derdin ile yüreğim düşer ah'a
Kulağımı tıkarım eyvah'a, yuh'a, tuh'a
Ellerimden mıhlayıp İsa gibi çarmıha
Gerseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Sende buldum sevdayı, can oldun canda cana
Gözlerimi oysalar gitmem başka bir yana
İsterse kutuplara, isterlerse fizan'a
Sürseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Sensin yüzümün akı, sensin gözümün feri
Ekmeğimsin, suyumsun, sensin alnımın teri
İdamı imzalayıp, kara kaplı defteri
Dürseler de vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Tüm güzeller bir olsa, koşsa benim yönüme
Alayını değişmem, seninle tek günüme
Çelikten zırh giyseler, set olsalar önüme
Dursalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Ben sevgiyi öğrendim güzelin en hasından
Korkum ölümden değil, kahrolmandan, yasından
Çekseler silahları, alnımın ortasından
Vursalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Ömür boyu dinmese, çağlasa gözde sel'im
Sana atar yüreğim, sana dokunur elim
Keskin ustura ile bedeni dilim dilim
Yarsalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Atılsam Cehenneme, ateşler değse tene
Azap çekecek benim, vebal benim; Kime ne?
Beyazlardan utanıp siyah bezden kefene
Sarsalar da vazgeçmem, sen benim günahımsın…

Kadir Güven

ÖRT SONSUZLUĞU GÖZÜME
Ruhuma ilaç ömrüme benimle gölge, güneşimle sıcaklık, gecemle aydınlığım, sesime nefes dünyamın bütünlüğü, içimdeki taşan çağlayan sevda.
cümlendeki heceyim.. Üstünü örten geceyim kimse görmesin diye sessizce geleceğim...
Sonsuzluğun resmini ciziyorum. Bak gör seyreyle, göremezsen üzülme AŞK sonsuzluk görülmeyecek kadar uzak sevgimi taşıyacak kadar büyüktür...
Sevgimi elek ettim eliyor zamanları, sevdiğime selam gönder bu zamane sazları, gönlüme sunduğun sevda çeşmesinden, kana, kana içeyim seninle sonsuzluğa kadar.Ört sonsuzluğu gözüme seni sevdiğim kadar...
Sevemedim kimseyi boyun eğecek kadar, al boynum kıldan ince, kopar gözün kırpmadan, sevdama inanmasan bir kurşunluk değil bir söz kadar canım var...

Bir düşündüm sonra deli olduğuna karar verdim neden delirtiler diye sormamalı gerk yok çünkü o sevilmeyi hak etmeyene deli değil bravo delüü :)