© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Ölüm Marşı
yanaklarımda su birikintileri var
bir kadının ayak izleri, korkakça adımlanmış
yüzümün bir yanı hala aşka dönük,
hunharca eskitilmiş...
bildiğim bir aralık, akıyor parmaklarımdan
aralık bulduğu bir yerden yakıyor hüzün
ayıklıyorum seni içimden
mercimek aş(k) ı yapmayı beceremem
tuttum kolundan, seni şiirime oturttum
boynu bükük bir kadın kalmalısın
seni de, diğerleri gibi tozlu raflara kaldırım
tek ciltlik bir kitap, modası geçmiş bir aşk...
en can alıcı sayfaları yakılmış
gül ve kül kokusu birbirine girmiş
kadın şimdi intihara daha yakın
ve yaraları bile sarılmamış
yar yadigarı belli, özenle saklanmış
bu kadın, sakladığı izlerden tanınacak
gölgesi düşüyor son mısraya
ilk dizeden sallandırmış
başı hala asi, düşmemiş öne
kan toplamış ayak parmakları
kızıla boyanıyor kitabın yaprakları
seni içimden ayıkladım, dayanamadın
ansısızın düşverdin kağıda, hareketsiz
ve hemen ardından çığlığın...
kulak zarımı deliyor serçe parmağım
artık kapanacak kitabın kapağı
üzerinde ölüm marşı...
Cumhur Karahan