Kendimi bildim bileli şiir söylüyorum...Öte yandan klişe bi şair olmadım hiç.Hep biraz itti şiirim,biraz da bitirim...Okurum ben,bu da kendimi bilmek eksiğimi görmek demekmiş...
Şiir de şunu seviyorum...Biri ile konuşuyorum,sertleşiyorum,bir yerlere gelince bu söyleşi dayanamayıp vuruyorum sinesine,sendeleyip düşüyor arkasındaki koltuğa,e biraz da korkuyor,kesiyor sesini,ben bir çırpıda söylüyorum diyeceğimi...Yada sevda üstüne dil döküyorum sevdalıma,eveleyip gevelemek yerine atıyorum ellerimi çenesinin altına,dudağına fısıldıyorum şiirimi aşikar,ayıpsız
kesilsin diye soluğu...Bunu becerebildiğim zaman şiirle,'oldu bu şiir'diyorum kendime...
..
RADYOLARIN UNUTULMAZ SADIK DOSTU....
ŞİİRİ ŞİİR YAPAN YORUMUYLA, ONDAN HEP FEYZ ALDIM...AMA BİRAZ UNUTKANDIR...ŞİİR SEVERLER ONA ÇOK İHTİYACI OLDUĞUNU UNUTMAMALILAR.
VE ŞAİRLİĞİ YANINDA ZATEN YORUMUYLA DA HEP ÖN PLANDADIR SEVGİLİ DOSTUMUZ....
Toplam 1 mesaj bulundu