beni benden önce yaradanım tarif etmiş ve beni iki şekilde tanıyabilirsiniz;
ya en güzel surette yaratılmış halde yada aşağıların aşağısı kılınmış şekilde!
tabiki insanlar kişilerin iç dünyalarını, niyet planlarını bilemediği için o kişi hakkında aşağıların aşağısı hükmünü veremez. insanlık tarihinin iftihar tablosu seçkin insan Hz.Muhammed (aleyhiselatuvesselam) bir hadisi şeriflerinde ''hesap zamanı ameller niyetlere göre değerlendirilir'' buyuruyor. bu noktadan bakınca şu güzel sözüde hatırlatmak isterim ''güzel gören güzel düşünür, güzel düşünen hayatından lezzet alır'' işte ben buyum hayatı seviyorum hayatı yaradanı ve bana hayat vereni daha çok seviyorum. çünkü o benim rabbim, yaratıcım ve sahibim ve inkar edilemez tek gerçek O. çünkü kelamı ilahisinde ''hakkın ve ferçeğin ta kendisi'' diyerek kendisini tarif ediyor. buda şu demek oluyor;
ALLAH cc dan başka gerçek vücud sahibi yok.!
peki ya görünenler veya biz vücut değilmiyiz? elbetteki vücuduz ama heran yaratmaya tabi vücutlar.
bizi bizden iyi tanıyan bilen bir yaradan olmasa bizim ne haddimize (insanda ortalama) 100 tirilyon hücre ve yüz katrilyon atom olduğu söyleniyor ki bunları idare edelim ve hayatımızı idame ettirelim!
..
hayat
20.06.2009 - 10:28HAYAT;
varlık, en makul ve mantıklı şekilde neyle tarif edilebilirki? !
'harekete hayat deniyor.'
hareket durunca hayatsız yani ölmüş deniyor.
hal böyle olunca anne karnından ilk çıkış ile son nefesi verinceye kadarki süre içinde geçen zaman dilimi acısı tatlısı, sevinci hüznü, güzeli çirkini! , vs herşeyi ile hayat oluyor.
burada sormak gerekmezmi nereden geliyor nasıl ortaya çıkıyor neden bitiyor nereye gidiyor?
biz neyiz neye tabiyiz bizi kontrol eden şey ne? !
çünkü bizler tabii oluyoruz kendimiz yapıyor görünsekte tabii oluyoruz! ! !
yanlışmı? !
O HALDE HAYATIN HAKİKATİ NE? !
ölüm
20.06.2009 - 10:18ölüm sadece bir tadıştır!
ağıza alınan ve hissedilen memnun olunan ve tebessüm ettiren veya acı duyulan ve uzaklaşılmak istenen tat gibi.
ölümü tadış bir geçiştir!
fani olan dünyadan ruhun asıl mahiyetine uygun olan ebedi aleme yolculukta atlama taşıdır.
ölümü tadış yalan olan dünya hayatına nisbetle hakikate uyanmaktır;
kuşun kafesteki esareti gibi ten kafesinde maddi yapı içinde esir ve mahkum olan ruhun tam kapasite lezzet duyup tam kapasite acıyı tadacağı aleme gözlerini açıp hürriyetine kavuşmuş kuş gibi kanatlanmasıdır.
ölümü tadış neticeye varıştır;
kim ne ekmişmişse biçeceği yere varıştır.
ölüm ya cennet bahçelerinden bir bahçe yada cehennem çukurlarından bir çukurdur.
mevlana olsaydım bende derdim onun gibi
'ŞEB-İ ARUS' düğün gecesi.
Toplam 2 mesaj bulundu