Çiçek Seval Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Mızrak geçer ışığı
Geçer geceyi dolduran karanlığı da..
şiiri öpüyorum mısralarından..
sonra;
karanlık sanıldığı kadar korkunç bir bahçe değil!
ışığın karanlığın geçildiği yerde bekliyorum sessiz ve susuz..
bak ölmedim..ölünmüyor da zaten..
waldo sen neden burada değilsin?

Sen sustuğun vakit ilk yaz yok artık
Bereket de biter, sevda da biter
Birden çöküverir kış ve karanlık
Şarkısız, şiirsiz, resimsiz bir dünyaya dökülür
Kanatları kırılan türküler...

Çünkü her insan öldürür sevdigini,
Gene de ölmez insan.

Kendin ol, kendin ol…
Sen buysan başkası ol!

Buysan kederden öleceğim,
başkası olursan de kimi seveceğim?

''sonra gümrah ırmaklar tanımaktan kaygılı;sessiz harfler karşısında saatlerce susmak istiyorum''İ.Ö

Allah'ım sana şükürler olsun ki rüya gösteriyorsun bana..

daha önce okuyup ta ruhuna dokunamadığım için kederliyim..

Şarkıya,eve,kalbe indirdiği balyoz tezatlarla kalbimi kazandı ustanın bu şiiri de..çıkmaz sokaklara girip,uçurum kenarlarına gelip,mağralarda ışık bekleyip..sürekli çıkış yoluna gelip geri dönen şiir..gel-git git-gel..

karıncaların bir günahı yok akrepler attıydı beni ateşin kucağına..

gölgeler bir adım sonra değişmeye mahkum..çoktan kayboldu en acı gölgem..bak su da yok artık..hadi iki satır bağır..

Hiçbir zaman suyu olmayacak bir kuyu
Unutulur, kalır. Hepsi o kadar.

hiçbirzaman suyu olmayacak kuyuda bir kuş ölür..cıvıltısı ölür..unutulur..kalır..ve unutanlar da bir gün o kuyudan seslenir..ama kendi kulakları kadar duyulacaklardır..yani hiç..hepsi o kadar..

ve yüksek sesle okumak bir şiiri

yağmurun telleri ıslatmış olması gerçeğini örtbas etmiyor..

Benim adım bilinen bütün cevapların üstüne mühürlenmiş
ellerim tütsülenmiş
evlerin yeni yıkanmış serin taşlıklarında
dirgenler, bakraçlar, tornavidalar
bende kül, bende kanat, bende gizem bırakmadılar
ve içinden bir baş ağrısı gibi çınlamaktansa
gövdem açık bir hedef kılındı belâlara.
...

bütün bildiğim şu: ayaklarım kederdir burada,
zambaklar kadar etmiyor sözcüklerim, pıhtılaşıyor şimdi:
kuzgunlar ağzımı öpüyorlar.

Aynı soruyu sormaktan, minör
Ağrılardan yoruldum,gitmeliyim buralardan
İçimde buharlaşan cıvayı soluyorum artık
Yoruldum yoruldum yoruldum
Gereklilik kipinde yaşamaktan.

bir hayat,mahçup ve duru
Tanrım,gülleri
ve sessiz harfleri koru.

dönüp dolaşıp mırıldandıran Şair..

Mazgallara yuva yapan kuşlar oy,
Üstümüze yuvarlanan taşlar oy,
Takvimi olmayan derin düşler oy,
Beyliğimin muhkem hisarı düşmüş!

acı kadar şiir

şiir kadar acı..

uykusuzluktan acımasızlığa geçerken yükselen bir koku bu
huzursuzluktan ayaklanmaya geçerken yükselen bir koku
sarıverirken vücudumu bir yeraltı zenginliği
kalbimde bulunurken petrol
hatıralar bile çekingen, hatıralar bile mahcup!
sol yanımda oğlum ölüm
sağ yanımda kızım intihar
hatıra ...

bahar erken geldi buralara
ve
aklı kaçıracak ne çok şey var
havada..

Haydi sen bütün onlara git benimle
Son sigaramdın
Gidişin antinikotin
Birden bir şey mutlu eşit piyano çalıyor
Elleri iki çeşit durgun
Gerçi çıkmıyor gelenlerin karanlığa duranların
Suya inen sesleri..

tepeden tırnağa şiir...

yüreğimi kor ateşlere salan sonra serinleten sonra tekrar yakan şiir..

2-Bense geçliğimi pazarlıksız
ve hızla geçtiğimden;
bugünler saçlarımla birlikte şiir yazmayı da kısa
kestiğimden,
piç kalmış aşklarla avutup kendimi,
bileklerimde bayat bir intiharın dikiş izleri,
gelip geçmiş yılların diş izleri ömrümde,
neşter ve gül’müş hayat.
Gülüyor...Gülüyor.. ...

1-Ölüyormuşum;
senin saçların uzuyormuş üstelik.
Ölünce ben, cıgarayı da bırakıp taksit ödüyormuşsun.
Bedenin tecritmiş geçliğinden,
ikisi de yalnızmış,
geceler öpüyormuş memelerinden...

ben bu şiiri gördüm akarken..

akmazken de güzelmiş..

Su su lütfen biraz su