Herkes tarafından sevilen bir insan olmak istemem. Zira iyisi-kötüsü var. Tecavüzcüsü–dolandırıcısı, provokatörü-haini, döneği, ırkçısı, milliyetçisi var. İ*i–kopuğu, suya sabuna dokunmayıp pis yaşayanı, kadını ezeni, çocukları döveni var vb. Dolayısıyla bu kadar değişik yelpazeden, ruh halinden, kültürden, düzeyden insanların ‘bir arada yaşamak zorunda kaldığı’ toplumda, herkesin beni sevmesi–onaması durumunda kendimden kuşkuya düşerdim.
kiminle konuşsam aynışey herşeyi herkesi bırakıp gitme isteği öyle'yanına almak istediği üç şey'falan yok Bir kendisi. Bu yeter zaten herşeyi herkesi götürdün demektir Keşke kendini bırakıp gidebilse insan ama olmuyor...
can yücel
Ne hasta bekler sabahı, Ne taze ölüyü mezar. Ne de şeytan, bir günahı, Seni beklediğim kadar.
Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarda gürül- gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni, Dipsiz kuyulara, Akan yıldıza, Bir kibrit çöpüne varana, Okyanusun en ıssız dalgasına Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, Yitirmiş öpücükleri, Payı yok, apansız inen akşamlardan, Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni... Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır Üşüyorum, kapama gözlerini...
Zira iyisi-kötüsü var.
Tecavüzcüsü–dolandırıcısı, provokatörü-haini,
döneği, ırkçısı, milliyetçisi var.
İ*i–kopuğu, suya sabuna dokunmayıp pis yaşayanı,
kadını ezeni, çocukları döveni var vb.
Dolayısıyla bu kadar değişik yelpazeden, ruh halinden,
kültürden, düzeyden insanların
‘bir arada yaşamak zorunda kaldığı’ toplumda,
herkesin beni sevmesi–onaması durumunda
kendimden kuşkuya düşerdim.
kiminle konuşsam aynışey
herşeyi herkesi bırakıp gitme isteği
öyle'yanına almak istediği üç şey'falan yok
Bir kendisi.
Bu yeter zaten
herşeyi herkesi götürdün demektir
Keşke kendini bırakıp gidebilse insan
ama olmuyor...
can yücel
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?
Necip Fazıl
Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmet Arif