Satı Ceylan Antoloji.com

Seni kaybetmek korkusuna kapıldım azgın bir sele kapılır gibi, seni bulduğum ilk günlerden beri. Zaman zaman keskin kayalara çarptım, kemdimi kaybettim. Sel bazen dışarı attı hatta fırlattı. Kalıverdim yalnız başıma ve gözyaşlarım ayrı bir sel oldu aynı korkuyla. Sen benim ağlamalarımı görmedin. göremezsin de...
 
Ama seni buldum diye de bana kapılan sevinç oldu. Neşe iki yanımda kıyı ve huzur aktığım derya...Sen bana kapılan sevinci de görmedin, belki kıyısından geçtin ama o sevinç dalgalarına kapılmadın daha. Ve bazen bu sevinçten, derinlere inen sızıntıdan, ama sevinçten, nice gözeler, pınar gibi gözyaşları nebean etti, kaynadı. Seni bulmak, tanımak, sevmek...Ve aşk...Seni bulduğum gibi kaybedeceğim de. Bir ikindi sonrası buldum güneşi. Batmaya yakındı(m). Ama hep fecir ve duha vakti vardı hatıramda. Şimdi ben(im güneşim) batarken, sen yükseliyorsun ufukta, ılık ve sımsıcak olmaya doğru...Ben ise ufukta, karanlıkta, denizde kan kırmızısı bir kızıllıkta...Üşüyorum. Yeni bir doğuş için. Sen şimdi oralarda...Ne zaman kavuşacağım sana? Gözyaşlarımı bıraktım ardımda batarken, dalga dalga deryada...
..