Selahattin Ölmez Antoloji.com

ÇOCUKLUĞUM

Yassıca köyünde duruyormuş hala evimiz
Orada mutluyduk annem babam, kardeşlerimiz

Solda teyzem, sağda amcamın evi hoş yaşıyorduk
Her gün çocukça gülle oynuyor, ip atlıyorduk.

Bahçemizde elvan türlü çiçekler güller açıyordu
Dut dallarında arılar salkım salkım oğul veriyordu

Çeşme yoktu Yassıca da, vardı çıkrıklı su kuyuları
Limon ağaçları vardı yanlarında, mis gibi kokuları

Köyde Ahmet Cemillerin çırçır fabrikası vardı,
Cümle âlem gelir orada pamuklarını satardı

Hiç unutmuyorum köydeki tek derslikli okulu
Severdim önünden geçerek Ceyhan’a giden yolu.

Pek yaman görünse de okul müdürü Zeki Mutlu
Yüreği yufkaydı çoluk çocuk hepimizi okuttu.

Kamil dedemdin dükkânı vardı köyün orta yerinde
Yüz paralık leblebi, çok olurdu önlüğün ceplerinde

Düdüklü, horozlu ve tespih şekeri hoş gelirdi bize
İkinci el kitapları bulmak mutluluk verirdi hepimize

Haydi akşam kahkeleri diye bağırırdı poker Recep
Bulurdu bir bahane çocukları hep peşine dökecek

Okulun yanında bir Na-Fa vardı hep yolları yapardı,
Sıcak kızdığı zaman her taraflar katran kokardı

Geziye giderdik okulca bazen küçük yaylaya
Çay demlerdik kaynak suyundan, güle oynaya

Kilise deresinde bir eski değirmen harabesi vardı,
Kara mezarlı Ahmet geceleri orada define arardı

Buğday biçerdi büyükler orakla, havalar sıcaktı
Büyük yaylaya koşardılar akşam suyu güzel akardı.

Oyuncakçı dükkânı yoktu köyde, her şey yereldi,
Telden, tahtadan yapmasını herkes kendi bilirdi,

Raşit dayım bizi ata bindirir, sonra çapa çektirirdi,
Şınalı at arabasıyla bizleri gezdirir tırpanla ot biçtirirdi

Karaçayca çimmeye giderdik, o zaman suları derindi
Taşlı kuyu, Demir Köprü, kandak yüzeceğim yerimdi

Bayramda mendilden torba yapardık tüm çocuklar,
Şeker leblebi koysa da herkes, hoş olurdu paralar.

Mıstık emminin çadırı vardı köyde, çalınırdı davullar
Karaağaç altına kurulur düğün dernek, çekilirdi halaylar.

Yetmiş kuruştu paso öğrenciye, otuz gün gidip gelmeye,
Kayıt olduğum ortaokuldan Yansıca’ya gelip gitmeye

Kompartımanda tıp oynardık vaktimiz geçsin diye,
Kondüktör girmezdi içeriye dayak yiyeceğini bile bile

Çok zevk aldığım şeydi erkenden istasyona gitmek
Gelip geçen trenlerin kara kara dumanını seyretmek.

Bekleme odası büyüktü ve sıcaktı istasyonun,
Buluşması güzel oluyordu orada gönüldeşlerin

Telgraf çalışırdı tak tik tak, yaklaşırdı sanki uzak
Ders çalışırdık okul vaktine kadar, olmazdı tuzak

Canlanıyor şimdi çocukluğum gözlerimde birer birer,
Yassıca köyü, tek odalı evimiz, okulumuz güzelim yerler.

SELAHATTİN ÖLMEZ
01.04.2010

ÇOCUKLUĞUM

Yassıca köyünde duruyormuş hala evimiz
Orada mutluyduk annem babam, kardeşlerimiz

Solda teyzem, sağda amcamın evi hoş yaşıyorduk
Her gün çocukça gülle oynuyor, ip atlıyorduk.

Bahçemizde elvan türlü çiçekler güller açıyordu
Dut dallarında arılar salkım salkım oğul veriyordu

Çeşme yoktu Yassıca da, vardı çıkrıklı su kuyuları
Limon ağaçları vardı yanlarında, mis gibi kokuları

Köyde Ahmet Cemillerin çırçır fabrikası vardı,
Cümle âlem gelir orada pamuklarını satardı

Hiç unutmuyorum köydeki tek derslikli okulu
Severdim önünden geçerek Ceyhan’a giden yolu.

Pek yaman görünse de okul müdürü Zeki Mutlu
Yüreği yufkaydı çoluk çocuk hepimizi okuttu.

Kamil dedemdin dükkânı vardı köyün orta yerinde
Yüz paralık leblebi, çok olurdu önlüğün ceplerinde

Düdüklü, horozlu ve tespih şekeri hoş gelirdi bize
İkinci el kitapları bulmak mutluluk verirdi hepimize

Haydi akşam kahkeleri diye bağırırdı poker Recep
Bulurdu bir bahane çocukları hep peşine dökecek

Okulun yanında bir Na-Fa vardı hep yolları yapardı,
Sıcak kızdığı zaman her taraflar katran kokardı

Geziye giderdik okulca bazen küçük yaylaya
Çay demlerdik kaynak suyundan, güle oynaya

Kilise deresinde bir eski değirmen harabesi vardı,
Kara mezarlı Ahmet geceleri orada define arardı

Buğday biçerdi büyükler orakla, havalar sıcaktı
Büyük yaylaya koşardılar akşam suyu güzel akardı.

Oyuncakçı dükkânı yoktu köyde, her şey yereldi,
Telden, tahtadan yapmasını herkes kendi bilirdi,

Raşit dayım bizi ata bindirir, sonra çapa çektirirdi,
Şınalı at arabasıyla bizleri gezdirir tırpanla ot biçtirirdi

Karaçayca çimmeye giderdik, o zaman suları derindi
Taşlı kuyu, Demir Köprü, kandak yüzeceğim yerimdi

Bayramda mendilden torba yapardık tüm çocuklar,
Şeker leblebi koysa da herkes, hoş olurdu paralar.

Mıstık emminin çadırı vardı köyde, çalınırdı davullar
Karaağaç altına kurulur düğün dernek, çekilirdi halaylar.

Yetmiş kuruştu paso öğrenciye, otuz gün gidip gelmeye,
Kayıt olduğum ortaokuldan Yansıca’ya gelip gitmeye

Kompartımanda tıp oynardık vaktimiz geçsin diye,
Kondüktör girmezdi içeriye dayak yiyeceğini bile bile

Çok zevk aldığım şeydi erkenden istasyona gitmek
Gelip geçen trenlerin kara kara dumanını seyretmek.

Bekleme odası büyüktü ve sıcaktı istasyonun,
Buluşması güzel oluyordu orada gönüldeşlerin

Telgraf çalışırdı tak tik tak, yaklaşırdı sanki uzak
Ders çalışırdık okul vaktine kadar, olmazdı tuzak

Canlanıyor şimdi çocukluğum gözlerimde birer birer,
Yassıca köyü, tek odalı evimiz, okulumuz güzelim yerler.

SELAHATTİN ÖLMEZ
01.04.2010

1960-1965 arası Sabri Mokan
1961970 arası İbrahim Kaban
Bir dönem Okul müdürü Zeki Mutlu(geçici)
Muhtarlık Yapmıştırlar.