Gamze Antoloji.com

yaklaşık 4 yıldan beri öğrenci evindeyim ve kendimi zaman zaman ev kadını gibi hissetmeye başlamıştım yemek yap çamaşırları yıka bulaşıkları yıka pazara çık.. çok bunaldığım zamanlar oldu bereket 10 yıllık arkadaşımla aynı evi paylaştım 4 yıl boyunca...... bu öğrenci evinde ağlama krizlerine ve gülme krizlerine girdim öldüğümü bittiğimi zannettiğim günler çok oldu......... arkama dönüp baktığımda sanırım gerçekten özleyeceğim herşeyi iyileri ve kötüleri......... sanırım daha olgunlaştım her ne kadar hala bi yerlerden çocuk olduğum ortaya çıksa da :) ama herkesin mutlaka yaşaması gerektiğini düşünüyorum büyüyosunuz yaaa.......... başka ne diyebilirim ki........ amma geyik yapmışım yaaaaa......... ne acı okulum bitiyo dün buna sevinirken bak şimdi kötü oldum hey millet istediğiniz gibi yaşayın ha öğrenci evi ha bekar evi ha sevgilinizin evi............

ben ne zaman özel bi gün için özenip daha güzel olmaya dikkat edersem o gün mutlaka bi terslik olur ve hiç bi şey yapamam ya da tam istediğim gibi olmaz bi türlü. ya da çok sevdiğim arkadaşlarım kendileri ile ilgili bi şeyler yazmamı istediklerinde bi türlü onların ne kadar iyi mükemmel olduklarından söz edemem o kadar istememe rağmen adeta kelimeler bütün çabalar yetersiz kalır......... demek istiyorum ki ATATÜRK hakkında ne yazarsam yazayım hep yetersiz olacak ve bunu niye yazmadım diye üzülüp durucam. bu yüzden bu mükemmel insan için çok fazla yazacak bi şey bulamıyorum gerçekten......... sadece tek üzüldüğüm Atatürk'ün şu an bile tartışılıyo olması. eğer o olmasaydı acaba bunu bile tartışabilir miydiniz....... sanırım böyle biri bi daha olmayacak...... o çok özel biriydi özeller de çok azdır zaten........onu çok seviyorum......

bence kesinlikle ömür boyu mutluluk bundan başka ütopya var mı...............