Ceren Ay Antoloji.com

Bir toprak kadar yalnızım.Toprağın ölü bedenleri örttüğü gibi,bende içimdeki düşüncelerin,dudaklara temas etmeyen,yarı utangaç,yarı ölü,yarı diri bir benliği gizliyorum.Öyle bir benlik ki...Ne ben çözebildim onu ne başkası...İçimde bir sesizlik ve gözlerimde faydası olmayan bir gözyaşı.Hep akıyor,hep akıyor...Artık beni bana anlatmıyor geceler.Örtülü birtürlü açılmayan duvakların ardından kimselerin görmediği,kimselerin anlamadığı ve kimselerin duymadığı bir dünyam var benim...Gözyaşlarımla boğduğum geceleri seviyorum.Ama ölümüm gecelerde olmasın.Çünkü korkuyorum.Ruhum o masmavi ufuklara dalıyorken ve gözlerim onun için ağlıyorken korkarak değil,SEVEREK ve SEVİLEREK ölmek istiyorum.
..