Selda Çoban Antoloji.com

PAPATYA TARLASI
Bir papatya tarlası düşün. İlk bahar ayı ve sen onun yanından geçen yolda yürüyorsun ve o papatya tarlasında bir papatya dikkatini çeker. Binlercesinden birisidir ama sen onun yanına gidersin. Onda seni çeken bir şeyler vardır. O papatyayı olduğu yerden koparırsın. Sadece senin olsun istersin. Sadece senin... Öleceğini düşünmeden gidersin o tarladan. İçindeki şiddetin durduramadığı bir bencillik ama bir o kadar güzel ve hapsedici TUTKU bu olsa gerek.
Yine o tarlanın kenarındaki yolda yürüyorsun yine milyonlarcası arasında bir papatya seni çeker. Yaklaşırsın yanına, gözlerin başkasını görmez olur o an. Onun için her şeyi yapmak istersin bir an, dokunmak istersin dokunamazsın,orada onunla ölmek istersin. Ama birden hafif bir rüzgar eser başka bir çiçek kokusu getirir burnuna. Dayanamazsın onun kokusuna. Unutturur her şeyi bir anda, o kokunun geldiği yöne gidersin. Diğer papatya orada kalmıştır. Yüreğinin bir kenarında. Paylaşılmamıştır bir çok şey. Unutulmaz belki ama ona da geri dönülmez, AŞK bu olsa gerek.
Yine o yoldasın. Papatya tarlasının yanından geçen yolda. Yine bir papatya milyonlarcasının içinden seni çeker.. Gidersin yanına. Orada kalakalırsın... O HİÇ ÖLMESİN DİYE HER ŞEYİ YAPARSIN. BÜTÜN GÜCÜNLE ONUN YANINDA OLMAK İSTERSİN. Oradan seni koparacak bir güç olmadığına inanırsın ve orada onunla ölene kadar birlikte kalırsın SEVGİ bu olsa gerek..!
..