yaprak yaprak düşüyorum hayattan, çürüyorum.Ödünç yaşıyorum, aldanma gülüşüme,Bunca yalnızlıktan geriye,ertelenecek bir hayat kalmadı bende.Artık hiçbir yemin ikna etmiyor beni,dokunmuyorum saçlarıma dolan aklara,Ne ölmek korkusu, ne yaşamak kaygısı,ne yaşamaya ehilim ne de ölüme kefil,Söz vermiyorum hayata.Konuşmuyorum, ürpermiyor içim eskisi gibi,Dilim kavrulmuyor, sarsmıyor yaşamak beni.Gittin,Eylüldü, yağmurdu biraz...Gittin,mutlu olmak umudu kaldırıldı benden,Ömrüme bahane bütün ihtimallerden.hep eylülü denedim yirmibeş sonbahar kez,Olmadı tutmadı dileğim..E.İbrahimKısacık bir öyküdür hayat, Uğruna upuzun acılar çektigimiz... Kısa bir türkü, Bir kez daha söylemek için delirdiğimiz.. Yılmaz Odabaşı...
Ödünç yaşıyorum, aldanma gülüşüme,
Bunca yalnızlıktan geriye,
ertelenecek bir hayat kalmadı bende.
Artık hiçbir yemin ikna etmiyor beni,
dokunmuyorum saçlarıma dolan aklara,
Ne ölmek korkusu, ne yaşamak kaygısı,ne yaşamaya ehilim ne de ölüme kefil,
Söz vermiyorum hayata.
Konuşmuyorum, ürpermiyor içim eskisi gibi,
Dilim kavrulmuyor, sarsmıyor yaşamak beni.
Gittin,
Eylüldü, yağmurdu biraz...
Gittin,
mutlu olmak umudu kaldırıldı benden,
Ömrüme bahane bütün ihtimallerden.
hep eylülü denedim yirmibeş sonbahar kez,
Olmadı tutmadı dileğim..
E.İbrahim
Kısacık bir öyküdür hayat,
Uğruna upuzun acılar çektigimiz...
Kısa bir türkü,
Bir kez daha söylemek için delirdiğimiz..
Yılmaz Odabaşı...