Hülya Arslan - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

öğretmekten çok öğrenmeyi seven bir tarihçi.... 


           
EYLÜL HÜZNÜ
Mevsimler gelip geçer ömrümden
Tomurcuklara durur dallar,
Çiçeklere dökülür umutlar
Temmuz ateşi vurur avuçlarıma,
Sonra sonra sonbahar,
Sonra hüzün,
Sonra efkar,
Yaprak yaprak dökülen;
Telafi edilemez anlar....
Ve eylül,
Yağmurlarla yıkanan.
Nezaman hatırlasam;
Dudaklarımda kanayan,
Bir Sarı Eylül...
....
Sarı bir eylülün bulanıklığında bıraktığım;
Mavi günlere gebe düşlerim,
Ömrüme yabancı,
Dudakalarıma yabancı gülüşlerim
Zamansız bir sağanak gibi 
Geçer gider avuçlarmdan..                                            
  BEYRUT                  4 Mayıs
       SENİ DÜŞÜNMEK
Nisan yağmurları damlar yüreğime.
Çıldırır duygular ansızın
Bir serap oluverir gözlerin,
Ardınsıra koşor yetişemem,
Yetişemem kendi gölgeme...
Nezaman sen düşsen aklıma,
Kara kışın buzları damla damla erir.
Çiğdemler açtırırsın gönlümdeki iklime,
Güneş ufkuma doğuverir.
Nezaman düşünsem seni,
Temmuz ateşi yüreğimde alevlenir.
O hayırsız gözler gelir aklıma,
Cehennem acıları beynime kilitlenir.

Nezaman sen diye başlasa dilimde sözcükler,
Ruhuma paslı kilitler vurulur.
Gözlerin kaçar gözlerimden
Ardımda gölgem yorulur. 
                                                 BEYRUT

Ruhumu koydum bir yana;
bir yana dünümü...
Ve yarınlerımı tam karşısına.
Bir yanım ay şimdi,
Bir yanım aydınlık...
Bir yanım güneşler doğurur,
Bir yanım hep karanlık.

Sorgusuz sualsiz yarınlarım ceplerimde şimdi,
sorgular,yargılar, darağaçları hep dünüme.
Vurgunlar, soygunlar,savaşlar...
savaş yorgunu umutlar dünüme..

Ve ben, yalnız ben;
Savaş meydanına düşmüş bir çığlık gibi,
Yokluğun getirdiği yılgınlık gibi
Kim bilir belki sevgiden yana çılgınlık gibi..
Boynumda taşıyorum ellerini
Kelepçeli,
Sorgusuz sualsiz hükümlü ellerini..



Ki ellerinle silmemişmiydin bağdadın gözyaşalrını?
Ellerin değilmiydi doğunun ve batının hükümdarlığını
kılıcın kabzasında taşıyan...
viyananın kapısını zorlayan ellerin değilmiydi
                                          HÜLYA
Gözlerin getir
Gözlerini getri yarı umtsuzluguma
Yaprak gibi döküleyim önüne
Solayım, beter olayım
Gözlerini getir,
Öleyim...
Bilmeden çocukça sevildigini,
Ve bayram sabahınca beklendigini,
Kaf Dagı'ndan güneş getirir gibi,
Gözlerini getir.
Getir gözlerini,
Öleyim...
Kimsesizim;
İlk kez bu kadar suskunum.
Sana söyleyemiyorum,
Yıldızlara uzanmışım her akşam
Ve baglanmış,
Ve kınanmış,
Ve karşında hep yitirmişim,
Ne olur;
Gözlerini getir,Öleyim...
Ben biraz şairim, biraz divane,
Çarmıha gerseler öldüremezler.
Sırrım sözümde degil yüregimdedir.
İstersen dost, istersen düşman gibi,
Gözlerini getir,sevdiğim! getir gözlerini
Öleyim..
Ben yine kaybettin, görmüyormusun?
Şafak yangınından yaralı çıktım
Ve ben ustam,
Gözlerinle yakılası bir şiire başladım
Kaçtıkça sana döndüm
Ve artık gülü bıraktım,
Menekşe yapragını
Kitaplarımı,
Suskun maceramı...
Bu şiir bitsin
Bana, peşinş bıraktıgım bir hayatı degil,
Gözlerini getir.
Ustam! getir gözlerini,
ÖLEYİM...

Ali Kınık

                    

Mavi Bir Ölüm Yine sana sesleneceğim Senin kim olduğunu hiç bilmeden Senin kim olduğunu en çok bilerek İsyankar zambakların çılgın nilüferlerin Dört nala açan kiraz çiçeklerinin Dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım Sarı bir hüzün kızıl bir gurur Ve siyah bir öfkeyle konuşacağım sana ........... Sana oklardan değil yayadan bahsedeceğim Gülün dikeninden değil Gülleri ve dikenleri doğurmaktan yorulmayacağım Topraktan söz açacağım Akan su gelmeyecek kelimelerime Suyu şefkatle kucaklayan damlaları dinlendireceğim ............ YİNE SANA SESLENECEĞİM Senin kim olduğunu hiç bilmeden Bilmek istemeden ......... Alaattin'in sihirli lambasından çıkan cin bana gelseydi Ve ne dilersem dilememi isteseydi Hiçbir şeyi elde etmeyi dilemezdim Bir şeyden vazgeçmek isterdim sadece Hayatta birşeyden vazgeçmek lütfedilseydi Bedeli herşeyim olsa bile Sana seslenmekten vazgeçmek isterdim Garip değilmi sana seslenmekten vazgeçtiğimi Bundan hoşlandığımı düşünüyorsun belkide Oysa sana seslenmek bütün hesaplarımı gördüğüm şu dünyadaki Tek geride kalmış hesap benim için Bu dünyadaki tek yük Bu seslenişin kalbini avucumda tutabilmek Kürek mahkumu için kürek neyse Benim içinde sana selenmek o Bir yandan gemiyi ufka ulaştırmanın tek yolu Öbür yandan bileklerimden sızan kanların Gönlümün işgale yönlendiği bir rotanın can suyu Oysa ben sana kürekten değil gemiden bahsetmek isterdim Atalarım bana kadınlara gökyüzünü Gemileri ve yelkenleri anlatmayı öğrettiler Sen kürekleri yağlı urganları Geceyi siyaha gömen fırtınaları öğretmeye çalışıyorsun Sana ellerimle dokunarak gözlerimle okşayarak Göstermek istedim Rüzgarla şişen beyaz yelkenleri Ama senin vaktin yoktu Ben bunu hiç anlayamadım Kavmimin kadınları bana öğretmediler ki Bazı kadınların beyaz apletlerden daha çok Siyah apletleri sevebileceğini ............. Sana sesleniyorum Ve gözlerin bileklerimden parmak uçlarıma Toplanmış kan pıhtılarını seyrediyor Kürekleri bırakamıyorum Önce yücelttiğin sonra terkettiğin aşkın onuru için Kalemi biran elimden düşürmüyorum Ankara Kalesinin önünde SANA SESLENİYORUM .............. Benden kaçıp cennete gitmek isteseydin Seni cennetin kapısına kadar götürürdüm Bana gelmen için seni korkutan cehennem olsaydı Cehennemle konuşur Seni ona anlatabilirdim Oysa sen ne cenneti isteyebilecek kadar aşık oldun Nede cehennemi isteyebilecek kadar ayrılık Seviyorum seni ama dedin Hoşçakal diye ekledin Şimdi gitmeye mecburum Belki yine gelirim, umarım gelirim SON SÖZÜN OLDU Cennet ve cehennemin dillerini Savaş naralarıı ve aşk şiirlerini Gazelleri ve boleroları öğreten atalarım Senim sözlerinin anlamını öğretmediler Hiçbirşey söylemeden gittin Ayrılığın dilsiz olduğunu ben senden öğrendim Dilsiz olanın yaşayabileceğini sen öğrettin bana Ve kalemimle ilk defa yavan gözlerle baktın Yine yeniden sadece sana sesleneceğim Müebbet bir aşk dışında Bildiğim tüm duygularımı terkedeceğim SANA SELENECEĞİM YİNE Seni sadece kuru bir sevgiyle değil Derin bir hüzünle binlerce yıllık bir gururla Ve pervasız bir öfke ile sevdiğimi duyuyormusun Mütevazi bir sevgiyle değil Küstah bir aşkla sevdim seni Ben OSMANLI gibi Kollarımın yetişmediği bir aşkı kucaklamaya çalışırken Sen köprülerin ülkesindeki Venedikteki son sancağı Kışın üşümemek için şal yaptın kendine Neden bilmiyorum özlemin artıyor içimde Gün geçtikçe eksilir demiştin oysa Atalarımın öğrettiklerine ters düşsede Sana inanırım bilirsin Zamanla unutursun demiştin Niye daha derinleşiyor öyleyse Derinleşiyor özlemin Ve gönlümde bir iç savaşta dökülen kanları Coşturuyor ayrılık sözlerin Öfkelerimin kararlılığını Aşka katık ederek konuşacağım Bedenim bu dünyayı terkedene kadar ............ Öyle sanıyorumki Hüzünle ve acıyla pek barışık olmadığın için Benden uzun yaşayacaksın Benden sonra kelimelerim gelecek gönlüne Onların benden geldiğini bir tek sen bileceksin Küstah bir aşkla seveceğim seni Ben savaş ve ölümle haşir neşir olan Kelimeler dışındakileri unutmaya gayret edeceğim ÖMrün geri kalınında SANA SESLENECEĞİM YİNE Ben seni BEYRUT gibi sevdim ama Sana ne Mağribi nede Manhatten'i anlatamadım Bağdat ve Şam'ı işgale yeltenmişken Venedik! ten gelen ihanet tarumar etti ordularımı Sarı bir keder, kızıl bir kibir, siyah bir isyanla konuşacağım sana Senin kim olduğunu hiç bilmeden Ağlayan zambakların dudak kıvrımlarına yoldaş olacağım Senin kim olduğunu en çok bilerek Kavmimin bana vaadettiği tüm aşkları terkedeceğim Müebbet bir aşk, Sarı bir hüzün Kızıl bir guruR ve siyah bir öfkeyle konuşacağım Bu dünyayı terketme müjdesi gelene kadar .......... Hüznü, gururu ve öfkeyi bilebilseydin keşke Hüznün beni aşan taşkınlığını Gururumun binlerce yıl önceden miras kalmış hoyratlığını Öfkelelrimin hiç bir zaman sona ermeyecek ve azalmayacak kararlılığını Anlayabilseydin ANLATABİLİRDİM SANA Seninle yaşana bir aşktan sonra Ayrılığın ölüm bile olsa MAVİ BİR ÖLÜM OLACAĞINI

Ömer Çelik

Aşk Ölümcül Bir Hülyadır Hülya tatlı bir andır Süzülür dibine selvi ağaçlarının Zambakların, sevda çimenlerinin. Dağlarda duman duman tütüyor sıla Sıla da garibin omuzlarına Güvercin gibi konan Sadağında mumçiçeği serzeniş Mızrakları cazibesiyle kıran Saçları darmadağın Bitişik bir hicrandır. Ne fettan sarayların Bitişik cilvekar yalnızlığı Ne de bezirganları küçümseyen sultandır. Gezinir içimizde hülya tatlı bir andır. Ne gün başımı alıp gitsen karanlıklara Çıkıyor bir köşeden karşıma kelebekler Onlar da bir derbeder gibi mahrum öteden Onlar da tanyerine bakıp hülyayı bekler. Beyhude hekimlerin ülkesinde bir şehir Çıkmaz sokaklarını düşlerimize açan Bir sahura yıldızı gibi göklerde uçan Köpüksüz anıların sihriyle akan nehir Varlığı bestenigar, yokluğun deniz gibi Gönül,safkan bir vefa atlasında şahlanır. Asil fırtınalarda kaybolan bir iz gibi Çölde aşk suretinde bir ahu peydahlanır. Kum,yaldızlı giysiler içinde meşhur güzel Ay öper eğilerek çölün yanaklarını Ufukların delisi, soluk bir deniz gibi Bir sayeban altında yürür hazinesine Kah takılır uzaktan bir belanın sesine Kah yüzü yıldızlara benzeyen bir rüyadır. Bin tepede bayrağı dalgalanır Leyla'nın Oysa aşk,karanlıkta ölümcül bir hülyadır.

Nurullah Genç

Bekliyorsun Bir Kahrın Yaldızlı Fermanını Kahrın sesi rüzgârı ağlatırsa içinde Gecenin omzuna koy titreyen düşlerini Ordadır âh çıbanı Ân gelip patlayacak yanardağlar ve ölüm Sen şimdi muallâkta bir vezir-i azam mı Yedikule bekleyen hünkâr mısın ülkende Kan revan yürüyüşler Nehir kokan bir mendil bırakmışsın göklere Bekliyorsun; bir tohum, bin bir umut ve sonsuz Bekliyorsun; gelecek haber güvercinleri Bekliyorsun; sokaklar dirilecek yeniden Bekliyorsun vefakâr perileri, cinleri Kendi parmaklarınla kafes yaptın kendine Avuçlarında Bâbil; mahkûmusun bozkırın Yılanlar arasından geçmelisin her akşam Ardın sıra kırılan kandillerin mahşeri Sonra bir dağ başında Sonra bir uçurumda Sonra zehir damıtan bir şehrin ortasında En ıssız günlerini yaşıyorsun kederin Bekliyorsun; baktığın her nokta kül ve ateş Bekliyorsun; su yüzlü güzelin dermanını Bekliyorsun; aykırı doğacak çölde güneş Bekliyorsun bir kahrın yaldızlı fermanını Hani o son durakta saray açıldı birden İki bembeyaz gülün yaprağıydı her sütun Başını yasladığın pervazlarda çiçekler Baygın kokularıyla sarmıştı denizleri Çığlıklar fırtınası İpek duruşlu suna Susturulan bir devin iniltilerinde kan Şimdi darağacında kuşku, sihir ve isyan Bir köşeye çekilmiş emanet bekliyorsun Hatıralar yurduna ihanet bekliyorsun Sanma ki pencereler sana meftun olacak Öteden hummalı bir işaret bekliyorsun   Nurullah Genç