Berr Keff Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkında ...

Şaire arkadaşımız Bayan Hülya Yılmaz
** DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN **

Yola çıktın çünkü dünya senin için yerleşmeye değmez. Çünkü uzakların fısıltısı başını döndürüyor. Yaraların sadece yolda olmakla şifa buluyor. İçindeki boşluğu sadece yol onarıyor. Yola çıktın çünkü bir yaran var.
Doğduğun günden beri ruhun sızlıyor. Sen de diğerleri gibi kendini zamanın o büyük kahkahasına bırakabilir ve hayatı, emniyet şeridinden giderek yaşayabilirdim. Ama o zaman yeni denizleri kim bulacaktı ha? Yeni öykülerde ve yeni insanlarda kim ısınacaktı? İçin nasıl zenginleşecekti.
Dışarıda çağlayan bir macera var, ruhunu ona katman gerek. Onunla çağlaman, bir âlem olup akman gerek. Sen ey yolcu, Simurg kuşunun kendisisin. Hem padişahsın hem kölesin.
Bugün doğum günüm. Bir yıl daha geçti sürgünler diyarında. Başkentler başkentine biraz daha yaklaştım sanırım.
Keçi inadımı hesaba katmadan, âsi bir isyankar oluşumu görmezden gelerek,
İçimdeki ürkek ceylanı
Romantik prensesi
Ağlak anneyi
S E V İ Y O R U M

Her halime binlerce hamd ve eyvallah...

?si=AyazwnMi6cdTsPbP

Yıllar geçtikçe daha çok seviyorum susmayı. Ya da kendimi tanımak için çıktığım bu yolculuktan öğrendiğim en güzel ders bu oldu bilmiyorum. Şimdi heybeme bakıyorum da hep sustuklarımı atmışım içine. Konuştuklarım benden değilmişcesine. Konuştuklarımdan çok, sustuklarımı biriktirmişim. En büyük zenginliğim buymuş meğer. Gittikçe ağırlaşıyor bu yüzden heybem. Yıpransada, eskisede onarmayı seviyorum onu. Taşıdığı şeylerin her birinin ve en başta heybemin hatırına kahrımı çekti ya yıllardır. " Bu da içine içine atılır mı ey şaşkın " demedi hiç bana. Bazen bakmaya yüzüm olmadı da elimi uzattığım gibi açtı içini, " SEN TAŞIMA, BEN TAŞIRIM " dedi. Ey benim kıymet bilen heybem. Nasıl da anladın beni, ne çok dertleştik seninle. Bak bu günde susuyorum. Konuşmaya değer birşey kalmadığını hissediyorum. Her gün uyandığım bu kirli dünya , çocuklara zulmediyor. Birilerinin feryat ettiği bu dünyada konuşmak utandırıyor beni. Yemek yerken utanıyorum. Ayağıma çorap giyerken utanıyorum. Gerçek bir kıyamın hasretiyle yanıp tutuşurken, onlara bu çağın insanlarının sağır, dilsiz ve hatta kalpsiz olduğunu nasıl söylerim?
İşte bu yüzden, bugün de utancımdan susuyorum. Sen yine koy içine sustuklarımı heybem. Bunları da bil isterim.

Muhabbet müebbed....

Bazen gönülde dinginlik ister,
Düşer yollara...

Biraz nostalji
Ah şu eskimeyen eskiler...

Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın

Göz serabın, serap suyun denginde
Pembe zail, rüya katran renginde
Artık yelken açmaz oldu düşlerim
Gemi sudan, su karadan enginde....

Gül gördüğü yağmur düşünü hayra yorar mı?

Zaman, mekân orkestrasının şefi midir?

İnsan düşüncelerinede bayramlık giydirebilir mi...

Kalbini bilen, dilini anlar gülüm
Fazla kelâm harflere zulüm...

Ne zaman dinlesem gönlümün bütün kanatları
Bahara meleşen çiçekler gibi çırpışta...

KESME ÜMİDİNİ KADİR MEVLA 'dan...

Yaşamın mottosu;
Vidala, devam et....

Yürümezsen yol içinde birikir...

Devam etmek cebridir bazen...

Vazgeçilen kaç batıl düşünce, bi gerçeklik eder...

Selamlar Hülya Hanım. Doğum gününüz kutlu olsun. Şiirlerinizi okudum ve çok beğendim. Enerjinizin ve ilginizin hiç bitmeden devam etmesi dileklerimle. Sağlıcakla kalın.

DOĞUM GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın

Sevgili MART
Taze bir nefes ol...

Her düşündüğüne inanma.