Berivan Maruf Antoloji.com

Kaybolmuş bir ateşböceğiyim güneşin bağrında. Yaşamam için delice karanlıklar gerek bana. Derin ve kimsesiz kuyular, sessiz ve ışıksız sokaklar lazım bana. Yalnızca ben olmalı bende. Başka ses başka beden fazla bana. Kimsesizlik isterim ben. Dûşünmemek, hissetmemek isterim. Yok olmak gibi mesela. Zamanın gerisinde, herkesten, her şeyden uzakta, benden bile geride kalmak isterim. Ruhsuz, bedensiz, bensiz, birazda yalnız. Hatta oldukça yalnız. Çaresiz, tükenmiş, bitmiş, yok olmuş ya da olacakmış.
Karışık işte.
Kaybolmuş bir ateşböceğiyim güneşin ortasında. Ne yerim ne de zamanım anlayacağın...
..