Beril Korel Adlı Antoloji.com Üyesinin Hakkın ...

Ablalariun en güzeli ve en özeli dogum günün kutlu olsun daha nice nice senelere.... seni cokkk ama cokk seviyorummm.....
kocaman öpüyorummm

ha unutmadan az kaldi senin amirin olucam:-D

Yokluğunda seveceğim Seni ağlamaklı Bakarken Ufuklara...

Bir sevdadır seni yasamak
Baldan tatlıdır adını anmak
Atesden yakıcıdır hasretine dayanmak
Bir ömürdür seni
Kalbimde tasımak

Varlıgınla hayatımın her anını
Askınla kalbimin her kösesini
Sevginle yüregimin her zerresini
Doldur ve öyle büyük askla gel ki
Bana
Yasarken cennetim ol
Atesim sen ol yanması benden
Kaderim sen ol cekmesi benden
Kursunum sen ol sıkması benden
Azrailim sen ol ölmesi benden

AKREP

Aşkın Hikayesi
Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış:

Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil.

Bir gün, adanın batmakta olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar.

Aşk, adada en sona kalan duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.

Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.

Aşk, 'Zenginlik, beni de yanına alır mısın? ' diye sormuş.

Zenginlik, 'Hayır, alamam.Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok.' demiş.

Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibirden yardım istemiş. 'Kibir, lütfen bana yardım et! ',

Kibir 'Sana yardım edemem, Aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin.' diye cevap vermiş.

Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş: 'Üzüntü, seninle geleyim.'

Üzüntü 'Of, Aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var.'

Mutluluk da Aşkın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşkın çağrısını duymamış.

Aşk, birden bir ses duymuş. 'Gel Aşk! Seni yanıma alacağım...'

Bu Aşk an daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu öğrenmeyi akıl edememiş.

Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşka yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgiye sormuş:

'Bana yardım eden kimdi? ' Bilgi 'O, Zamandı' diye cevap vermiş.

'Zaman mı? Neden bana yardım etti ki? ' diye sormuş Aşk.

Bilgi gülümsemiş:

'Çünkü sadece Zaman Aşkın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir'

Şiir dostluğu adına sayfanıza ufacık bir şiirimi bırakıyorum.
....Güneşi uyandırsam ayaklarına
Tüm sevgileri içinde toplasa
Sıcacık gülüşleri yansıtsa yüreklere
Çiçeği hep yakıştırsa yapraklarına
Bende bir sabah...
Tabiat gülümserken toprağa
Yüreğim avuçlarımda sımsıkı
Çiseler gibi,ıpıslak yağarak
Dokunsam dudaklarına
Güneşi uyandırsam ayaklarına.

Birgün sıkılırda bir dosta arkadaşa ihtiyacın olursa eğer başını kaldır yeter hemen yanında bulutların arkasındayım

İNSANLAR AĞAÇLARDAN DERS ALMALIDIR

Çünkü ağaçlar:

Ne üzerinde barınan kuşların,
Ne gölgesinde yatan insanların,
Ne de verdikleri yemişlerin
hesabını tutarlar...'