Benim Adım Mutluluk Adlı Antoloji.com Üyesini ...

Yüzünüzden gülücükler eksik olmasın

'YENİ YILINIZ KUTLU OLSUN SN ANTOLOJİ ARKADAŞIM'

Saygılarımla..

__________________________


DEMEK Ki, DİLEMEKLE HİÇ BİR ŞEY OLMUYOR!

Her yeni yıl için, barış ve kardeşlik yılı olmasını dilemiştik..
Oysa, hep tersi oldu!
Demek ki, dilemekle olmuyor!
Yani; Alıp bayrağı eline bağıra bağıra istemek gerekiyor!

Bir benimle mi olacak diye düşünmeyeceksin!
Bir kişi, iki kişi olur!
İki kişi dört kişi!
Dört kişi on binlerce kişi olur!
Ve, o on binler, milyonlar olur(!) yırtar esaret duvarlarını, önünde durulmaz sel olur!

Demokrasi karşıtı her oluşuma dur diyeceksin!
MAFYA-TERÖR işbirliğine dur diyeceksin!
Demokrasi karşıtı her oluşuma, haddini bildireceksin!
Söveceksin(!) bağıra bağıra!
Mafyaya, hırsıza, arsıza namussuza, çanak yalayıcı ite, onursuza!

Birlik olacaksın, güç olacaksın!
Korkma(!) buna gücün yeter(!) başaracaksın!
Demokrasi senin hakkın, onu kendi gücünle kendin kuracaksın!
Esaret zinciri ile insan olamazsın!
Çünkü, sen emekçisin!
Çünkü, sen köylüsün!
Çünkü, sen öğrencisin!
Çünkü, sen aydınsın!
Çünkü, sen insansın!

01/01/2016

Hüseyin Çubuk
(Araştırmacıyazar-Şair)

Dogum günü kutlaması
Bir yıl daha bitti,
ama sakın üzülme
zaman çabuk geçiyor diye...
Unutma ki herkes aynı şeyi yaşıyor.
Bu yılın sonunda geriye baktığında umarım '
harika bir yıldı' dersin..
Dileğim bugün dilediğin tüm dileklerinin gerçek olması.
Geleceğini oluşturacak her yeni gün,
bir önceki günden daha güzel,
isteklerine uygun ve seni mutlu edecek şekilde olsun!
Nice yıllara...

Sevda yüklü Aşka gebe bir bulutsun,kurak iklimlerimin gökyüzüne tutunan...
Bir düşebilsen iklimimin kuruyan topraklarına,
Bir bakışınla bile rahmet olup bereketlendirecektin
Susuzluktan kuruyan iklimlerimi...
Emine öztürk

Bir bir susuyorum yalnızlığıma oysa sana söyenecek ne çok şeyim var içimde.Kırlangıçların yüreğinden süzüp sevgiyi vermek isterdim o nazlı ellerine..nasılda çarpardı yüreği o minicik ellerinde.. öyle çarpsın yüreğimiz birbirimize demeliydim,diyemedim..Birbir susuyorum yalnızlığımı..oysa söylenecek ne çok şeyim varmış içimde..
Sana dair ne cok birikilmişlik ve ne cok söylem..
Söyleyemeden,Söylenemeden suskunuşlara gebe kaldı Lal yüreğim..
Haykırmak isterken delicesine şimdi bir sus'tu payıma düşen yalnızlığımda.. Tut'tum içimde sen'lerimi sana biriktirdiklerimi..
Harf harf, hece hece eriyorum günden güne dil hazinemin kapıları kilitli çıkmaz olmuş hiçbir hece..
Bir sus payı kadar yalnızım şimdi yüreğimle..
oysa sevmeye değer,söylemeye değer kocaman bir sen diyarı vardı yüreğimin derinliklerinde, Senin üzerine senlerle kurulmuş koca bir medeniyet..
Köyleri sen,kasabaları sen,caddeleri sen,sokakları sen,haneleri sen olan adını senden alan bir medeniyet..
küçücük yüreğime sığmayan,sığdırılamayan bir Sus'sun şimdi...
Lal oldu dillerim söyleyemedi bağıra,çağıra hislerini.. Sana sus'tum sevgili.. biriktirdim söylemlerimi bir bir.

Oysa;
Ne kadar güzel bakıyordun hayata yada ne kadar güzel bakıyorduk.. Snra sonra anladık içimizde yaşattıklarımızla dışarda yaşanılan bir değildi.Bu hayata nasıl baktığın asl olan yada kimin gözüyle gördüğündür seni yaşatan..
Ben hayata senin gözlerinle bakıyordum mavi mavi,senin yüreğinle hissediyordum tüm güzellikleri..
Bütün güzelliklerde senin kokun,senin gülüşün ve senin rengin vardı tıpkı bir 'gökkuşağı' gibi..
girdiğim bütün dar yollarda ve geniş sokaklarda sanaydı attıgım tüm adımlarım.
Gelişlerim sana, gidişlerim yine sanaydı..
Yitirilmiş bir sen; renksiz,neşesiz bir hayattı benim için kuru bir ekmekten daha yavandı yaşam..
Tadımda sendin tuzumda..
içtiğim su kadar azizdin hayatımda..
Varlığınla taçlanır,yokluğunla düşerdm karanlık gecelerin izbe zindanlarına.. Seni hayatımın merkezi saydığımdan beri ben bende sen olmuştum. Sana adanmış bir yüreği taşımaktan gururluyken ve Seni sevmeye and içmişken sonsuzadek..
kocaman bir hiç yığınıyım şimdi..
Issız bir medeniyet,kimsiz,kimsesiz bir sus'um susuşlarımla...

Yüreğime düşen Cemre'ydin mevsim başlangıcında.. Can verdin,hayat verdin,sevda verdin,aşk verdin..
Ömrüme düşen bir bahardın kış mevsimine inat..
Seninle gülümsedim eridi yüreğimin buzul dağları. Seninle sıcacık oldum karakış ortasında,bir bakışın yangınlar cıkartırdı ruhumun ormanlarında..
kibriti olurdun senin için dal dal büyüyen ruhumum ormanlarına.
Bin ben giderdi de benden, Bir sen gelmezdi kaybolan beni tamamlayan...

Ahh Sevgili!
Şimdi; Sen gittin ya karanlığa büründü tüm şehir,gözlerinde ki o derin koyu renkler gibi..
Yerle yeksan oldu hersey..
Şimdi; şimdi sen gittin ya saçların gibi darma dağın bir depreme maruz kaldı bu şehir..
Tıpkı ben gibi..
Şimdi; Sen gittin ya? Kocaman bir Sus oldu payıma düşen susturdum yüreğimin seslerini adı LâL oldu sevdanın..
Tıpkı dilsiz bir aşık gibi..
Şimdi Sen gittin ya? yüreğime sığmayan Aşkınla kocaman bir Hiç'im kimsizlik mevcudiyetinde..
Tıpkı kimsesiz bir 'piç' gibi...

Sana adıyorum içimde saklı kalan duygularımı,dile getiremediklerimi ve avaz avaz suskunuşlarımı..
Sana saklıyorum ruhumun yangınlarını,fırtınalarını..
Sana ithaf ediyorum sus'(ma) larımı...
Ve sana biriktiriyorum hak edipte soyleyemediğim tüm küfürlerimi...

Şimdi sonsuza kadar susuyorum sevgili...
Sana susar gibi..
Mevsime küser gibi..
Sensizce ve sessizce gidiyorum Sen'lerimden..
Hoşça
kal
Sevgili...

Emine Öztürk

nNice mutlu ve sağlıklı yeni yaşlara,

Tüm sevdikleriniz ve sevenleriniz ile birlikte nice mutlu, sağlıklı senelere. Doğum Gününüz Kutlu Olsun

Doğum gününüzü gönülden kutlar sağlık sıhhat ve huzur dolu dolu nice nice yıllar dilerim
saygı ve muhabbetle.

¸..•´¯`•`•İ*Y*İ*K*İ.¸`•.¸¸..•´ ¯`•`•.¸`D*O*Ğ*D*U*N•´¯`•`•.¸`•.¸¸..•´¯`•`•

.•'´¯) ¸.•'´) Nice ¸.•'´¯) ¸.•'´¯) Mutlu ¸.•'´¯) ¸.•'´¯) Yıllara ¸.•'´¯) ¸.•'´¯)

((¯`»¦«´¯)) Doğum günün Kutlu Olsun ((¯`»¦«´¯))
ஐ ๑ ((-_-)) ๑ ஐ ๑ Doğum Günün Kutlu Olsun๑ ஐ ๑ ((-_-)) ஐ ๑

Dikkat! Bu mesaj sevgi, neşe ve iyi dilek içermektedir. Bir dakika için yaşamın ve seni düşünen birinin olduğunun sevincini hisset ve mutlu ol! Bu mutluluğun her zaman sürsün. İyi ki doğdun. Nice mutlu yaşlara... ist AHMET

Yeni yılın size, sevdiklerinize ve tüm insanlığa hayır, huzur, mutluluk getirmesi ve arzuladığınız tüm arzuların arzu ettiğiniz güzellikte olması dileğiyle saygı ve selamlar.

Sözüm ki; Tek Sana Geçmez,CeLLadımsın Ey Zaman! !

Bugün Sahile indim her sabah yaptıgım şeyi yapmaya denizin o görkemli halini görmeye,ve iyot kokusunu içime ceke ceke Yüremeye gittim..
Beni üzen bir manzara ile karşılaştım sahil yolunda.Her sabah selam verdigim gülümseyerek hatırlarını sordugum menekşelerim,lalelerim yerlerinde yoktu... Oysa öyle güzelldiler ki onlara bakınca ruhumun aydınlandıgını hissediyordum...
Onları selamlamak,onlara ne kadar güzel olduklarını ve benim onları gördügüm için ne kadar şanslı biri oldugumu haykırmak beni mutlu ediyordu..
Kırmızı,mor,sarı,pembe,beyaz...
Ruhumun siyahını alıp yerine rengarenk bir hayat sunan menekşeler,laleler.. bugun göremedim onları:(
Ve yine zaman denen Cellat yüzüme indirdi kırbacını acımazıca...
Haykırdı yüzüme yerinde durmadığını,nasılda hızla ilerlediğini ve ilerlerken hayattan da cok seyi (ç) alıp gittiğini..
Hiç bir zaman heybesinin boş olmayacagını bas bas bağırdı yüzüme..
Bir hafta öncesinde öyle canlı,öyle hayat doluydu ki benim menekşelerim..
Sanki hiç ölmeyecekler hep orada olup her sabah onları selamlayacakmışım gibiydi,hep benim ruhumun karasına renk olacaklar gibiydi..
Neden bu kadar dokundu bana menekşelerimin intiharı bilmiyorum...
Menekşelerimin her sabah bana gülümsedigi yerde bomboş bir alan görünce sasırdım,üzüldüm...
Zamanın acımasızlıgı mıh gibi cakıldı aklımın kıvrımlarına..
Nasıl bir kavram bu zaman denilen cellat...
Kimine göre en iyi ilaç..
Kimine göre bir Cellat..
Kimine göre duran geçmeyen bir kavram..
Kimine göre de en olmadık yaraları,saran iyi eden bir hekim...
Nesin sen ey zaman..? Gecerken hep (ç) almak zorundamısın? Sevilenleri alarak yitip giden kayıpmısın?
Yaralı yürekleri bagrına basıp teselli eden şefkat misin? Yokluklara alışmayı öğreten tecrübe misin?
İyi yada kötü olanlara alışmayı saglayan mısın? Ya benim neyimsin Zaman..
Ben sana Celladım diyorum.. Benden (ç) alarak yitip gittiğin için celladımsın ey zaman! Sözümün geçmedigi Asi bir Cellat...
Dur derim durmaz akarsın kendi bildigince..
Benden beni alma,etme! derim yinede yolundan eyleyemem seni..
Kendi başına buyruk bir deli,kendi bildigini okuyan,öğreten bir öğretmen misin sen Zaman?
Yitip,yitirilip geri gelmeyen misin Zaman! !

Emine Öztürk / 17.05.2011

Tüm sevdikleriniz ve sevenlerinizle nice mutlu,sağlıklı senelere.Doğum Gününüz Kutlu olsun.

sus ve dinle yüreğimin sesini,sus ve anla anlatmaya calıştıklarımı..
Sus ve gör her an sana aktığımı.terimin tenine karıştığını..
sus ve duy Sessizliğimin içinde ki senli sesleri..
Sus ve dokun Sana karışan bedenimin Ben yanına..
Bak Ben diye bir sey kalmadı artık bende..
Sen'im sadece..!

Emine öztürk

Heyy! ! Ben geldimmm Bennn..
Diye nara'lar atmak avazım cıktıgı kadar bağırmak istiyorum. Kime,neye,ne için seslendiğimi bile umursamadan..
Gül bahçeme yada engin maviliklere denize yada gökyüzüne. kime yada neye seslendiğimi düşünmeden cılgınca bağırmak. 'Ben geldimmm bennnnnnnn hadii aç kollarını bak işte kaşındayım.'
Uzun zaman oldu özlemişim yazmayı,ilhamın iliklerimden ruhuma akmasını.. İlhamın ruhumu okşamasını ruhumdan kalemime yansımasını özlemişim..
Aşk ateşti,ateş yanmak idi,yanmak yazmak idi...
zamanında ateşlere attım yüreğimi,yandı kor ateşler içinde.Yandıkça Ah'ları yankılandı ruhumun girdaplarında ve yazılarımla suyun yüzüne cıktı bütün yanmalarım.. Beni yakan Aşk iken yazdıranda o aşkın yansması ilham idi.. Nicedir Küsüz ilham ile terk-i diyar etti ruhumdan uzaklara. Gönül dağının en sığ yamaçlarında derin bir uykuya yattı. Ey beni böyle LâL,boyle Ruhsuz bırakan İlham! Nedir senin benle derdin?
Niye alıp başını gittin bilinmezlikler ülkesine? Ruhumu sahipsiz,Gönlümü şenliksiz bırakıpta nerelere gittin.. Hangi iklimde hüküm sürüyor şimdi sevda,hangi yüreği yakıyor,hangi dili söyletiyorsun? Oyle aşık,oyle ilham ile..
Ben geldimm! !
Aşk ile od'umuyakmaya geldim.. İlhamı özledim açtım yeniden yüreğimin kapılarını,sürgüleri cıkarıp attım..Gönlümü Arsızlıgın pencelerinden kurtarıp Sana sunuyorum gümüş bir tepsi içinde Ey ilham!
Gittiğin o bilinmezlikler ülkesinde ki derin uykundan uyan gayrı,uyan!
Ve aç gözlerini de bir bakk seni ne kadar özlemişim.. Ruhuna,ruhumu sürmeyi..
Terini tenime katıpta senlerden,benlerden biz olmayı..
Karanlığında boğulan ruhumu aydınlat gelişinle hadi! Sensiz,Seni özlemekle geçen her güne inat,her saate inat dolu dolu gel bana hadi..
Herşeyinle ve herşeyimle açtım sana tüm kapılarımı hadi cok bekletme gel...
GeL Ne OLuR...
Sanırım kime seslendiğimi sonunda buldum,anladım. Ben bana küsüp giden ilham'ıma sesleniyorum..
Heyyyyy Sen Sevgili İlhamm bakk ben geldimm hadi sende gel.. Sesime ses,ruhuma eş olmaya gel. Benimle Ben olmaya benliğim olmaya gel..
Ama ne olur gel...
Emine Öztürk / 23.05.2012

Şimdi sen adını somutlaştıramadıgım
Arsız düşlerimin kimyasını bozan,
Bir Can kesiğinden ibaretsin..
Yüreğimin en gizli sınırlarını ihlal edip,
Yine her seferinde sen cıkıyorsun suyun yüzüne.
... Ve ben herzaman oldugu gibi birtek gülüşüne
Kurban veriyorum;
Yüreğimin saklı kentini....

Hislerinle hislendim,
içlendim..
kah aldım basımı cıktım arş'ı aleme,
Kah indim yeryüzünün 7 kat derinine..
Bin tebessüm açtı yüzümde,
bir hüzün sactım cevreme..
Hislerinle hislendim,
içlendim..
gel gör ki;
Hiç(lenemedim)
olmadım..
Hislerini
Hiçbir
Zaman
Hiç
Et (medim) ..
Hissin hissine kapılıpta ruhum,
(H) içlenmedi..
aldı yüreğimin en güzel yerinde
misafir eyledi,
Hislerini
Hislerim..
Ama yinede
Sen bilirsin akıllım sen bilirsin..
Sen..

İlham kendinden uzaklaştırdıgı aşka aşık mı ki; Aşkın yüreğiinin,hislerinin,yazdıklarınin ilham için olmadıgını idda ediyo?
ilham uzaklaştıgının farkına bile varmadan uzaklaştırdı aşkı kendinden...
Aşkın heyecanı,aşkın ateşi yanmıyor ki sana yansırtsın..
Bir ateş yaktın Aşk meydanında..
Ama odun atmadın...
Ateşi beslemedin..
sönmedi
belki hala
ama
köz oldu o yanan har'lı ateş..
Hislendirmezsen eger küle de dönebilir.. o közler..
Yinede sen bilirsin akıllım...
yinede sen bilirsin..

Bir Düşkavuran'dan sonra,
Sevgiye,aşka dair herseye kapatmıştım,
Gönlümün kapılarını sıkı sıkıya...
Yaralı ruhum,yaralarını sarmak için zaman dileniyordu
YaRAdandan...
Aşk'la ayrılırken jübilemiz muhteşem olmuştu,
Hoş kalınmayacagını bile bile,
Hoşca kal aşk; döküldü yüreğimizden,dudaklarımıza...
Hüzün dolu,ayrılık kokulu bir hoşca...
Elbette Hoş kalamadı(k) m aşk'tan sonra..
Yüreğim kendi coğrafyasına sığmayan,
Asi bir mülteciydi bundan gayrı.
Aşk olmadan Aşkistan'da durulmazdı artık,
Vedaya gerek yoktu Aşk'a bir kere kınından cıkmış hoşca'lar,
Söylenmezler söylenmiş,Aşk göç etmişti kendi coğrafyasına..
Yüreğim kendine yeni bir medeniyet kurmak için,
Bütün yaralarını,
Tüm kırılganlıgını,
Tüm yanılgılarını,
Da
yükleyip heybesine göç etti Hüzünistan'a..
Hüzünlerle kuşatılmış koca bir medeniyet yükseliyordu
Ruhumun coğrafyasında..
Hoş gitti aşk...
Hoş geldi hüzün...
Bilmem kaç yıl hüzünbaz yıllara böldüm acılarımı..
Kaç hüzünbaz saatlere kurban ettim umutlarımı,
Hüzünlerden örülmüş koca koca surlarla kapladım
Hüzünistan medeniyetinin sınırlarını..
Ruhum defalarca hüzne gebe kalmış
Ve defalarca keder adlı cocuk doğurmuştu..
Ki sonra;
Ansızın,
Kapalı kapılar acılıverdi bir bir,
Yıkılmaz dediğim surları delip geçen sıcacık bir yürek,
Eritti buz dağlarımı..
Aşktan ölme!
Hüzünden doğma!
Keder adlı bir mülteci kendi coğrafyasında kurduğu,
Hüzünistan medeniyetini yeniden,
Yine aşka hibe etti...
Ve şimdi;
Her hakkım aşka saklıdır..
Bir tatlı gülüş,insanın içine işleyen bir bakış,
Yok ediyor Hüzünistan medeniyetini..
Hadi tut elimden aşk;
Ve al beni senin rengarenk coğrafyana...
Yeniden kanat takıp uçur beni Aşkistan'da..
yine yeniden;
Hoş kalsın hüzün...
Hoş geldi aşk...
Yüreğimin yalnızlık adasına...

Emine Öztürk

Bir sen gidiyorsun!
Yüreğimin karanlık coğrafyasından..
Bende hiç kalmadan,alıp kendini benden,
Gidiyorsun yüreğimin sen adasından...
Bir sen gidiyorsun!
Bin sen geliyor,
Ruhumun eksilen yanlarını tamamlayan...
Bana bıraktığın her boşluğa yetecek kadar 'sen'..
Bir sen gidiyorsun!
Çığlık çığlığa adını haykırıyor,
Acıyla kıvranan ruhum.
Bin sen istiyor,
Kanattığın yaralarına basmak için..

Ne calan sirenler,ne koşturan insanlar,
Hiçbiri umurumuzda olmasın..
Bizden başka kimsenin sesi duyulmasın..
Susturalım evrende ki bütün sesleri..
Ne yaşamak kaygısı kaLSIN düşüncelerimizde,
Ne göç vakti calsın kapımızı...
Sadece Biz olalım! !
Tüm evren bizim için sonsuz kere sessizleşsin..
Sen söyle ben sözlerinde kaybolayım..
Sen dinle,ben sözleimle seni mest edeyim..
Biz susalım; gözlerimiz kaybolsun birbirinin derinliklerinde..
Tüm evren bizim için kapatsın gözlerini,
Biz,bir olmak için birleştirelim dudaklarımızı...
Tekmil mahlukat açsın dünyaya gözlerini,
Biz kaybolalım birbirimizin coğrafyasında..
Biz yitip gidelim tenlerimizin yangınında...
.....

Bir rüzgar esiyor ve gelip dokunuyor yüreğimin bam teline...
Okşuyor yalnızlığımı sessizce..
Bir rüzgar esiyor sanki sevgilinin gelişini müjdeliyor..
Ve birden...
Bir el degiyor üşümüş tenime,bir çift göz ısıtıyor ruhumun ayazını..
Bir çift göz cakılıp kalıyor,gözlerimin derinliklerine..
Baktıkca ısınıyorum sıcağında..
Baktıkca eriyor içimin karları..
Baktıkca ormanlar yanıyor içimde,
Alev alev...
Bir çift el okşuyor tebessümden bir gül açmış yüzümü,
Bir çift ateş parcası dokunuyor tenimin buz dağına..
Dokundukça eriyor buz dağlarım..
Dokundukca titriyor soğuktan catlayan dudaklarım...
Dokundukca...
dokunduk..
Dokun...
...

ne sen gelip eritebilirsin içimde ki buz dağlarını,
ne ben varıp sana söndürebilirim yüreğinde ki orman yangınlarını..
Seninle ben Evrenin iki zıt kutuplarındayız..
Benim içimi donduran buz dağlarım var,
Seninse alev alev yanan orman yangının..
Dokunsa tenlerimiz birbirine,
Buhar olup karışacağız birbirimize..
Ama gel gör ki;
Biz ikimiz evrenin iki yarı kutuplarıyız..
Ne kavusabiliriz..
Nede uzak kalabiliriz..

Gökyüzü benim için ağlıyor.benim için döküyor gözyaşlarını..Ruhumda ki orman yangınlarını küle döndürmek için..
Sırılsıklam ıslatıyor bu yağmurlar beni. Ha dindi,ha söndü derken yeniden yine alevleniyor yangınım büyüyor ruhumda..
Sevgiliye olan özlemdi yangının sebebi. Sevgiliden gelmeyen bir bakıştı kibriti çakan yüreğime.. Alev alansa ruhumun en cok özleyen ormanı.. Her birine senin adını verdiğim binlerce fidan,binlerce umut'tu yanan Cayır cayır...
Simdi..
Gökyüzü benim için ağlıyor,ben,m için döküyor gözyaşlarını..
Nafie ! Dinmiyor Ruhumda ki orman yangını..
kibriti hasret,körüğü gökyüzünün gözyaşları..
Her düşen damlada özlemini biriktiyor,ruhuma her değen damla hasretimi bin kez körüklüyor...
Sönmüyor ruhumda cıkardıgın orman yangınları...

Kanatlarında özlem yüklü bir kırlangıç süzülüyor,
Ruhumun mavimsi semalarında..
Yüreğinde sevda sözleri,
Heybesinde özlemin can yakan yükü..
Ha uçtu,ha göçtü derken;
Gelip konuverse yüreğinin pervazlarına...