Gelme… Ana fikri unutuluş olan filmlerin son perdelerinde gözlerimi kapamayı öğrendim ben… Yaşamıma sebep acılarımı sevmeyi, kalemime küfretmeyi, yalnızlığın uçurumlarından düşmeyi, düşüp düşüp yaralarımı sarmayı, kanatmayı akşamında aynı yerinden aynı bıçakla… Hayalin bir ırmak gibi gözlerimden döküldükçe, yazdıklarımdan utanmayı, dünyanın bütün lisanlarından seni susmayı öğrendim…
Susmak ölümün dilidir bilir misin ey yar!
..
