19 MAYIS 1987 bi bahar sabahı dünyayla tanıştım..hayatın zorluklarıyla sürdürdüğüm hayatımı aileden ayrı kalarak devam ettirdim..annemlerden ayrı yaşıyordum 14 yaşındaydım daha..Hayat fedakarlık gerektiriyordu bazen..Bense acılara hasretlere inat hayatımın kararını verdim..artık kaybetmek yok..O günden sonra 'okul ve spor' hayatım olmuştu benim..Spor hayatım 19 yaşıma kadar devam etti sonrasında gelen sakatlıkla bıraktım ama kaybetmedim çünkü çok şey kazanmıştım..Aşkımı, saygınlığımı ve kendime güvenimi... Sonrasında üniversite yılları geldi tabii...Zor bi öğrencilikti benimkisi...Çalışmam lazımdı okurken, çünkü ailem çok kötü durumdaydı o zamanlar..Dertle çileyle geçen üniversite yıllarım hayatı öğretmişti bana kendi ayaklarım üstünde durmayı...Okul bitti ardından hemen iş hayatına atıldım..Çalışmam lazımdı ve sonunda başardım..Şuan çok güzel bir işim,mutlu bir ilişkim var...Ailemden yine uzaktayım ama hayat kaldığı yerden devam ediyor..kaybetmedim kendimce, belki çok şey kaybettim ama yaralamadı bunlar beni..sizlerde bu hayatı taşımayın artık..hayat sizi taşısın...unutmayın kii hayat yaşamasını bilirsen cennet,bilmezsen cehennem olur...
