Bekir Emre Sarıpınar Antoloji.com

Yalnızlıktan Ölmüştür

Üç sokak ötede yalnız yaşayan,
Genç bir delikanlı otururdu.
Yakışıklı, zekiydi.
Gözleri ışıl ışıldı.
Ve çok severdi beni.
Kahvede yanıma oturur,
Uzun uzun muhabbet ederdi benimle.
Derin bir iç çeker,
Anlatmaya başlardı bana aşık olduğu kızı;
Gözleri çok güzel,
Saçları sırma gibi,
Yakında yüzüne söyleyeceğim herşeyi der dururdu.
Her oturuşunda ondan bahsederdi.

En son 2 ay önce gelmişti kahveye,
Gözleri parlayan çocuk,
İlk defa mutsuz girmişti içeri.
Ve hep oralet içerdi,
Çay söyledi o gün,
İlk defa da o zaman sigara istedi benden.
Hiç konuşmuyordu,
Yüzü asık olunca bekledim biraz,
Bardağın yarısına gelince sordum.
"Ne oldu, moralin bozuk bugün?"
Cevap vermedi.
Çayını bitirince tam tekrar soruyordum ki...
"Başkasına vermişler" dedi.
Sigarayı fırlattı,
Hızla masadan kalktı.

Bugün yine oturduğu sokaktan geçiyordum,
Bir kargaşa vardı evinin önünde.
Gidip bakayım dedim;
Beyaz bir kefen çıkıyordu kapıdan.
O an anlamıştım ne olduğunu.
Komşulara sordum,
"İnce hastalıktan ölmüş" dediler.
Peh,
Ölse ölse yalnızlıktan ölmüştür.
16.03.2020

Aşk'ı en güzel anlatanda Mevlana'dır.En güzel yaşayanda.