Begüm Yıldız Antoloji.com

Aklımdan peşisıra cümleler dökülüyor farkında olmadan,satırlara dökmek istiyorum, sığmıyor ya da kurduğum karakterler fazlasıyla olağanüstü. Ezgiler melodiler mırıldanıyorum bilmediğim bir şarkıyı biliyormuş gibi yaparcasına. İşte onları dökmek istiyorum satırlarıma.varlığını hissetmek istiyorum bedenimde ve gün doğdukça aydınlanan kalbimde.Bedenim yarıçıplak,sen yoksun ya yanımda ,olmayacaksında. Çünkü gelirken cam kırıklarıyla geldin yanıma. Bedenim hala yarıçıplak;aklıkda kalmayan bir şarkı sözü yada bir nakarat. Dilimde yuvarlanıyor cümleler ,ne zaman seni düşünsem yabancılasıyor kelimeler ağzımda. Halbuki sen yoksun yanımda,olmayacaksında.Duygularımı sıralıyorum ama sezonluk uydular. (Mİsal: kış gelince göç eden kuslar) Kanatlarım yokki uçayım,ruhum yok ki bedenimi bulayım. Sonra eskilerden bir şarkı dökülüyor dudaklarıma mırıldanıyorum tekrar. Umutlarımı yakalayabilsem,kuş olup bir kanadımı sen yapsam,vapurdan simit atan insanların filmi olsak. Rüyalarım... Kseşke hepsinde bedenim ruhuma kavuşsa. Kaybettiğim duygularım dönse artık yuvasına. Sen cam kırıklarıyla geldin bana ve her defasında daha pıhtılasmamıs yaramı tekrar kanatıyorsun dokunuşunla diyorum. Ama sesin çok uzaklardan geliyor hissediyorum. Göremiyorum seni. İşte duygularımı alıp gittin. Geride cam kırıklarını ve tozlu kitaplarını bıraktın. Umutlarım hayallerim,hayal kırıklıklarım. Hepsini sende yaşadım gecikmesiz ve bütün duygularımı himayene aldın. ama onları kalbinde değil bedeninde sakladın. ruhun ise benimle cam kırıklarıyla bıraktığın kalbimde. Camdan bakınmak istedim. Yağmurlu bir gün,soğuk ıssız sokaklar, sırasıyla park edilmiş arabalar ve sorumsuzca sokağa bırakılan çocuklar. Onlar hiç üşümüyorlar mı ama ne güzel duyguları var onların. Bedenleri var ve oynuyorlar hayata aldırmadan.Derken aklımdan geçenleri satırlarıma aktarıyorum,kelimeleri bazen de anlamadan yazıyorum. Kurmacalar,yalnızlık karmakarışık yapıyor aklımı. Tezatlar içinde boğuşuyorum, cam kırıklarını temizlemeye çalışıyorum. Her defasında da boğuluyorum. Duygularımı özledim artık, kelimelerime yeni anlam katamıyorum duygularım olmadan ce sıkılıyorum. Film izlemek istiyorum ama başroldeki her oyuncuyu sen sanıyorum. İşre bu yüzden aklımdakileri satırlarıma ve dizelerime döküyorum. Camı açıp DUYGULARIM diye bağırmak istiyorum. Hücrelerimi çevreleyen hüzünden kurtulmak istiyorum bu gece. Seni unutmayacağım olmayan kalbimde. Şarkılar hatta nakaratlar hepsi yalan.Seni unutmama değil , seni unutmama neden oldular aşık olduğum günde. aslında duygular yaşananlardan farklı, yaşamak lazım ki anlayalım hayatı. Hüzün... Gözyaşlarına boğuyor insanı. Yaz mevsiminde güz yağmurlarını getiriyor olmaksızın. Kuruluyor bir köşede, güz yangınları da beraberinde. Cam kırıkları kayboluyor içinde ve nereye baksam onu görüyorum bedenlerde. Bacaklarım tiriyor hava da soguksa sarılmak geliyor. Ama ya o yanında yoksa... Artık ufku seyretmeye başladım ve bir kalem, bir kağıt. Duygularımı bulamıyorum ama anılarımı depreştirmeye çalışıyorum. En son duygularımı ararken kaybolmuştum bilinmezler sokağında. Şimdi duygularımı buldum ama yoksun yanımda.
(bir denizci gözüyle aşk)
..