(Dünyanın insanlara nasihati) başka söze ne gerek var dostlar.................infak...infak...infak..
EY ADEMOĞLU!
Üzerimde; gezip dolaşıyorsun! İçimde; hareket edemeyeceksin! Üzerimde; günah işlersin! İçimde; hesap vereceksin! Üzerimde; gülüyorsun! İçimde; ağlayacaksın! Üzerimde; neşelenirsin! İçimde; mahzun olacaksın! Üzerimde; mal topluyorsun! İçimde; pişman olacaksın! Üzerimde; haram yiyorsun! İçimde; kurtlar seni yiyecek! Üzerimde; hile yapıyorsun! İçimde; zelil olacaksın! Üzerimde; sevinçlisin! İçimde; üzüntüye düşersin! Üzerimde; ışıkta geziyorsun! İçimde; karanlığa düşersin! Üzerimde; herkesle berabersin! İçimde; yalnız kalacaksın
Allah’a götürmeyen ve Rasûl-ü Ekrem’e ulaştırmayan, bütün yollar bâtıldır.
-
gönül bahçesinden esintiler...
ACILAR DENİZİ
Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını
Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
AMA SEN YOKTUN
Günler Güz Yaprakları Gibi Birer Birer Dökülürken Ayaklarımın Dibine Ben Her Gece Karanlığa Dikip Gözlerimi Senin Aydınlığını Bekledim; Ama Sen Yoktun...
Binlerce Adım Attım Bu Kentin Sokaklarında Sevdaya Bulanmış Her Kaldırım Taşının Altında Senin Adını Aradım; Ama Sen Yoktun...
Özlem Şarkılarını Ezberledim Kimini Bağıra Bağıra Kimini Fısıltıyla Söyledim. Karanlığa Haykırdım Hasretimi Sesimi Duyacaksın Diye Bekledim; Ama Sen Yoktun...
Senden Gelecek Bir Tek Haberi Bekledim. Saatler Asır Gibi Geldi Geçmedi. Çalan Her Telefonu Yüreğimin Çağlayana Dönüşen Atışıyla Açtım Senden Başka Duyduğum Her Seste Hep Aynı Hayal Kırıklığını Yaşadım Onlar Beni Duymak İstiyordu Bense Seni; Ama Sen Yoktun...
Her Yağmurla Birlikte Hüzün Yağdı Bu Kentin Üzerine Bulutlar Yalnızlığımın İşaretiydi Benim İçin Beni Islatan Yağmur Olmadı Ben Senin Özleminle Sırılsıklamdım Her Mevsim Hayat Merhaba Dedi Bahara Çiçek Çiçek Uzun Kıştan Sonra Gelmez Dediğim Göçmen Kuşların Dönüsünü Gördüm; Ama Sen Yoktun...
Her İstasyon Her Otogar Adresim Oldu Bir Trenden İnersin Sandım Otobüslerdeki Her Yolcuya Sensin Diye Baktım Ya da Yolculuklara Sürdüm Kendimi Kimsenin Uğramadığı Köylere Adı Duyulmamış Kasabalara Gittim Senden Bir İz Aradım; Ama Sen Yoktun...
Denizin Sonsuz Maviliklerine Umut Bağladım Kıyılarda Tükettim Bekleyişlerimi Hep Sensiz Gemiler Geçti Bu Limandan Ben Gemicilerin Hasret Türkülerine Eslik Ettim; Ama Sen Yoktun...
Gözümde Bir Tek Damla Yas Kalmadı Onlar Sana Aitti Sana Kalmalıydı Kimselere Söyleyemedim Acılarımı Bekleyişimin Öyküsünü Kimselere Anlatamadım Niye Fırtınalar Koptu Yüreğimde Dalgalar Dövdü Hayallerimi Sığınacak Bır Liman Yaslanacak Bir Omuz Aradım; Ama Sen Yoktun...
Her Gece Ay Param Parça Oldu Her Gece Yıldızlar Birer Birer Düştü Sokaklara Yıldızları Saçına Takıp Gelmeni Bekledim Ay'ı Avucunda Bana Getirmeni Bekledim Ve Bir Güneş Gibi Doğup Aydınlatmanı Bekledim Bu Kapkara Dünyamı; Ama... Ama Sen Yoktun
SEN SEN SEN
Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden., Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter. Hiç kimse aramasa sormasa beni Sen gelsen yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir. Gözlerin karşımda mutluluk denizi. Her sabah soframızda ekmeğimizi Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm. Bende sabır sende naz... Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün, Sende karar kıldığını... Ve içimin şerha şerha yarıldığını, Sen bilsen yeter...
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi.. Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek.. Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek, Eğilsen yeter...
(Dünyanın insanlara nasihati) başka söze ne gerek var dostlar.................infak...infak...infak..
EY ADEMOĞLU!
Üzerimde; gezip dolaşıyorsun!
İçimde; hareket edemeyeceksin!
Üzerimde; günah işlersin!
İçimde; hesap vereceksin!
Üzerimde; gülüyorsun!
İçimde; ağlayacaksın!
Üzerimde; neşelenirsin!
İçimde; mahzun olacaksın!
Üzerimde; mal topluyorsun!
İçimde; pişman olacaksın!
Üzerimde; haram yiyorsun!
İçimde; kurtlar seni yiyecek!
Üzerimde; hile yapıyorsun!
İçimde; zelil olacaksın!
Üzerimde; sevinçlisin!
İçimde; üzüntüye düşersin!
Üzerimde; ışıkta geziyorsun!
İçimde; karanlığa düşersin!
Üzerimde; herkesle berabersin!
İçimde; yalnız kalacaksın
Allah’a götürmeyen ve Rasûl-ü Ekrem’e ulaştırmayan, bütün yollar bâtıldır.
-
gönül bahçesinden esintiler...
Ben acılar denizinde boğulmuşum
İşitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını
Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...
ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
Günler Güz Yaprakları Gibi Birer Birer
Dökülürken Ayaklarımın Dibine
Ben Her Gece Karanlığa Dikip Gözlerimi
Senin Aydınlığını Bekledim;
Ama Sen Yoktun...
Binlerce Adım Attım Bu Kentin Sokaklarında
Sevdaya Bulanmış Her Kaldırım Taşının Altında
Senin Adını Aradım;
Ama Sen Yoktun...
Özlem Şarkılarını Ezberledim
Kimini Bağıra Bağıra
Kimini Fısıltıyla Söyledim.
Karanlığa Haykırdım Hasretimi
Sesimi Duyacaksın Diye Bekledim;
Ama Sen Yoktun...
Senden Gelecek Bir Tek Haberi Bekledim.
Saatler Asır Gibi Geldi Geçmedi.
Çalan Her Telefonu Yüreğimin Çağlayana
Dönüşen Atışıyla Açtım
Senden Başka Duyduğum Her Seste
Hep Aynı Hayal Kırıklığını Yaşadım
Onlar Beni Duymak İstiyordu Bense Seni;
Ama Sen Yoktun...
Her Yağmurla Birlikte Hüzün Yağdı Bu Kentin Üzerine
Bulutlar Yalnızlığımın İşaretiydi Benim İçin
Beni Islatan Yağmur Olmadı
Ben Senin Özleminle Sırılsıklamdım Her Mevsim
Hayat Merhaba Dedi Bahara Çiçek Çiçek
Uzun Kıştan Sonra Gelmez Dediğim Göçmen Kuşların Dönüsünü Gördüm;
Ama Sen Yoktun...
Her İstasyon Her Otogar Adresim Oldu
Bir Trenden İnersin Sandım
Otobüslerdeki Her Yolcuya Sensin Diye Baktım
Ya da Yolculuklara Sürdüm Kendimi
Kimsenin Uğramadığı Köylere
Adı Duyulmamış Kasabalara Gittim
Senden Bir İz Aradım;
Ama Sen Yoktun...
Denizin Sonsuz Maviliklerine Umut Bağladım
Kıyılarda Tükettim Bekleyişlerimi
Hep Sensiz Gemiler Geçti Bu Limandan
Ben Gemicilerin Hasret Türkülerine Eslik Ettim;
Ama Sen Yoktun...
Gözümde Bir Tek Damla Yas Kalmadı
Onlar Sana Aitti Sana Kalmalıydı
Kimselere Söyleyemedim Acılarımı
Bekleyişimin Öyküsünü Kimselere Anlatamadım
Niye Fırtınalar Koptu Yüreğimde
Dalgalar Dövdü Hayallerimi
Sığınacak Bır Liman Yaslanacak Bir Omuz Aradım;
Ama Sen Yoktun...
Her Gece Ay Param Parça Oldu
Her Gece Yıldızlar Birer Birer Düştü Sokaklara
Yıldızları Saçına Takıp Gelmeni Bekledim
Ay'ı Avucunda Bana Getirmeni Bekledim
Ve Bir Güneş Gibi Doğup
Aydınlatmanı Bekledim Bu Kapkara Dünyamı;
Ama... Ama Sen Yoktun
Bir dağbaşı yalnızlığı yaşıyorum yeniden.,
Dağbaşı yalnızlığı ölümden beter.
Hiç kimse aramasa sormasa beni
Sen gelsen yeter...
Huzur ellerinin güzelliğidir.
Gözlerin karşımda mutluluk denizi.
Her sabah soframızda ekmeğimizi
Sen bölsen yeter...
Yüreğim seninle yaylalar kadar serin
Ne bir çizgi hasret, ne bir nokta gam
Yayla dumanı gibi gözlerime her akşam
Sen dolsan yeter...
Bende çaresizlik sonsuz kördüğüm.
Bende sabır sende naz...
Gündüzünden vazgeçtim düşümde biraz
Bir yüz görümlüğü sen olsan yeter...
Duymasa da hiç kimse şâir gönlümün,
Sende karar kıldığını...
Ve içimin şerha şerha yarıldığını,
Sen bilsen yeter...
Bir gün duysan bittiğimi, tükendiğimi..
Çıkıp gelsen uzaklardan korkulu ürkek..
Bir incecik dal gibi üzerime titreyerek,
Eğilsen yeter...
YAVUZ BÜLENT BAKÎLER