Cahit İpekoğlu - Hakkında Yazdığı Tanıtım Yazısı

MERHABA HAYAT

İnsanoğlunu kalıptan kalıba sokan hergün merhaba hayat diyerek gözlerimizi açtığımız bu dünya değilmidir...
Şimdi sizlere hayatın içindeki bizi yani beni sizlere bir damla anlatırsam sanırım bana kızmassınız. İnanın içimden geldiği için bunu istemesemde bana ruhum hükmederek sanki zorla yaptırıyor dersem yeridir dostlarım....
Evet hayatın her zaman bana güldüğünü düşünürdüm. yaşamın içinde yaşayan kişilerin en şanslılarından biri olduğumu her zaman düşünmüşümdür.
Ne kadar serseri, ner kadar acımasız bir okadarda hergele olmuş olsamda bana hayat her zaman kıyak yapar düşünceleri beni her zaman gururlandırmıştır nedense bu içimden atamadığım en büyük sırrım olmuştur belkide.
Ben aşkı çok iyi bilen yaşamımın içinde onlarca aşkı aşk diye saklarken esasında aşkla alay eden belkide nadir kişilerden biriydim. İstediğim zaman aşkı elimin tersiyle iteler istediğim zaman ise onu çıkarlarım doğrultusunda kullanırken belkide büyük bir haz alırdım.
Hep bu şımarıklıklar içinde yaşamıma giren çıkan bayanların inanın sayısını hatırlamak mümkin değildi benim için.
Bire gün evet birgün unutulması imkansız bir zamanda hayatımın akışını değiştiren gülüm dediğim sen çıkmıştın karşıma.
İşte bu işte bu dediğim ellerimi havaya yaradana şükretmekse binlerce şükreder bir ruha sahip olmuştum seninle gülüm. Sen bana inancı olmayan bana şükretmesini bile öğretmiştim bebeğim.
Çok sevmiştim seni. çok sevdim, ölesiye sevdim, taparcasına sevdim seni.
Aşkın ilk defa kutsallığını seninle geçirdiğim, iki insanın bir gece bile olsa beraber yaşadıkları o geceyi bize odamızdan selam veren feneri hayatımın sonuna kadar hiç unutulmayacakların arasına kaybolmasından korkarak sanki bir boğçada saklarcasına o geceyi boğçama o gecenin sonunda korkarak koymuştum.
Biliyordumki her gün merhaba diyerek uyandığım hayat bana bu güzelliğin devamını sağlamıyacak zamanında benim alay ettiğim gerçek aşkın bile var olduğuna inanmadığım o aşkın içinde beni kıvrandıracvaktı.
Gertçek aşkın artık sen olduğunu biliyor ve bana kısacıkda olsa o hazzı yaşata tek varlığın sen olduğunu düşüğnerek seni senin yıokluğunda bile yaşamanın hazzını boğçamdan seni çıkararak her gün aydılığında sensiz seni yaşarken bile mutlu oluyordum artık... Aşk buydu yemin ederim....
Bütün geçmişini bir kenara bırakarak soyundun yanımda. Ruhunu bedenini sermiştin yanımda erkeğim dediğin bana.
Tüm bunların yanında artık içimde bir korku belirmeye başlamıştı taki o zamanlardan berri. Birgün yok olacağın ve bana kendine iyi bak diyerek el sallayacağın o günü hiç düşünmek istemesemde biliyordumki o gün bir gün gelecekti.
Okorku sensizlik korkusuydu içimde ve bir gün çekip gidecektin. Seni sevdikce korkum hergün büyüyodu biliyormusun bebeğim.
Sen gerçek aşkdın ve gerçek aşk dedikleri ise hiç kimseyi ebedi mutluluğa garg etmemiştir bu güne kadar.
Seni sevdikce büyüdü o korkum her gün içimde meleğim. ve şimdi sensiz seninle her gün yaşarken inan belkide eskisi kadar korkmuyor en azından seni içimden silip atacak hiç bir kuvvetin olmadığını bildiğimden öylesine rahatımki seni görmesemde içimdeki seninle beraber yaşamak inan artık beni daha mutlu kılıyor meleğim.... İstesende seni sen oradan çıkaramassın ve alamassın bebeğim... Benim tek gerçeğim ve aşkım galiba boğçamdaki sen olacak bundan sonra ve son nefesime kadarda o boğçanın içinde saklanan bir şak olarak bana ve ruhuma bir hediye olarak orada yaşayacaksın kadınım.....
Şimdilerde içimde bir başka korku eklendi biliyormusun meleğim...
O korku ise sen gerçekden yaşanmışmıydın ve sen gerçekde bilinmeyen aşkmıydın.... Sakın bana o bendim deme meleğim sakın bırak hiç olmassa kendi, kendimi kadırmış isemde senin varlığını her zaman hissedeyim ve ismini unutarak artık sadece sana aşk diyeyim....
Sen galiba bana yaradanın sunmuş olduğu bir rüya idin....

SANA SEN ETME

Gittikçe yalnızlaşıyorsun
artık ortak bir sevincin bile kalmamış.
Dost
dediklerin bile hep sahteymiş.
Unuttun
nicedir paylaşmanın mutluluğunu bilirim kadınım.
Unuttun
titreyen tenini hissederim kadınım.
Dalarsın korkuların kör kuyularına
girmişin bir kere, kaderin çıkmaz yoluna.
Ne kadar uzaksa aşk senden
sen, sen olmassın vazgeçemessin benden.
Unut, unut
başkalarının acısını duymayı unut kadınım.
Alışverişe dönüşmesin tüm ilişkilerin
olmasın hesaplı, planlı.
Senin sevgileriniz ayaküstü
ilgilerin koşaradım olmalı.
Unuttun hasretim unuttun
konuşmayı kendinizi vererek bilirmisin.
Düşünmeden bir başka şeyi
dışa vurmayı duygularını unuttun.
Gittikçe yalnızlaşıyorsun kadınım, giddikce
yapma bunu, bu en büyük kötülüktür kendine.... Cahit İPEKOĞLU