Bahadır Arif Mete - Hakkında Yazdığı Tanıtım ...


Bahadır Arif Mete Gören göze ses verir kulak, mürekkep olur; eller vurur
sinelerin satırlarındaki dizelerine, incitir kimi, bazen
somurtur rengini, diz kırar hecelerle, gönüllere ferman
olur çoğu kez, serzenişte bulunur ara sıra, ölü taklidi yapar bazen de secde eder kalemin ucuna…

Günlerce düşünürsün de iki satır gelmez akla kelam,
uykunda yazılır kimi sözler, bayram yeri gibi şen olur
akar ırmak gibi şırıl şırıl. Ne gariptir ki, hissiyat olur yazılmaz ruhu yoktur, ruh var olur hapsolur sineye çıkmaz da geberesice, dikilmiş gibi urgan ipiyle.

Yaratılıştan sinelere nakşoldu, hep istedi beşer yazılsın
iki güzel kelam, hem kim istemez ki ister acı ister
tatlı söz olsun, kalbine işler nasıl olsa bir gün, ne peşin
ne veresiyedir amma; çözen oldu mu o da bir muamma.Ne şair anladı yazdığını, ne okuyan anladı şairi şiirini, anlayan belki sadece aşkın kendisi idi hep, sırlar içinde yaşayacak olanı.

Tozlanan yıllara inat, yazıldı dizeler yarını yok gibi
dört nala. Kalem mi dile geldi yoksa ben mi hala anlamış değilim. Sonu olmayan kendi dümenini çevirdiğim sefinede, dalgalar bazen yaraladı tökezledim, su almaya belki ramak kala selamete çıkarda yaradan, buldum o koca dalgalar arasında kendimi, derken güneşe açtım ellerimi kamaşan gözlerim ile.