Bir Trabzonspor sevdası………………
Aşk bu!
Hayatta iki şeye aşık oldum……
Biri eşim diğeri Trabzonspor.
Hatta Trabzonspor eşimden önce girdi hayatıma
Hatta hatta acaba eşimin Trabzonlu olmasında bu aşkın etkisi varmı diye hep merak etmişimdir.………
B en trabzonuspor u seyrederken kendime aynada bakmış gibi olurum.
Evet evet
O görüntü benimdir işte
yada ben o görüntüyümdür! ………. Evet bu garip plotonik aşk hayatımın bir taşınmazı …….
Yetmedi
Neşem & üzüntümün kendisi
Hatta en önemli aksesuarımdır…….
aklıma geldiğinde
kanımadaki adranelin miktarı artar……
Maçları
Bazen kabusum olur.
Bazen mistik bir destan içinde erişilmez…
bazense zaferin egosunda uzunca bir süre salınıp
kendimi tamamladığım bir mabettir.
İstanbul beylerine Köroğlu gibi başkaldırışıyla başlamıştır bu hikaye.
Didi denen kara bir adam tusinami gibi gelen bu Karadeniz dalgasını görüp…
1972 inin bir sonbahar günü İstanbul beylerine:.
(-Hazır olun kibirli Türkiye futbol derebeyleri.
Saltanatınızın keyfine soğan doğramaya bir takım geliyor…….
krallığınızı yerle bir etmesse ben bu futboldan anlamıyorum) .
Demiştir………
Ve futboldan fazlasıyla anladığı sonraki yıllarda ortaya çıkmıştır..
Acaba Futbolmuydu yalnızca getirdiği hayatımıza?
Hayır
Elbette hayır!
Eksik bir şeyler vardı.. türkiyemde o yıllarda.
Bir sosyal patlama içindeydi gençliğim.
Varoşların Yoksul sokaklarında kendine ucuz ‘’zengin tanrılar’’ icad eden bir dönemin kolaycı insanlarına inat
Zor hatta çok zor
İmakansız gibi gelen
ama
Bütün Bizans oyunlarını atlatıp
Başarının yalın insan emeğiyle olabileceğini kanıtlamak için.
umutsuz Bir bekleyişe cevap olmuştu …………hiç kuşkusuz.
Mert delice kusursuz yenilmez ama hepsinden ötesi..
Ben dim o …….
Evet evet!
Komplekslerimin içinden çıkıp ete kemiğe bürünen incitilmiş bütün herşeyimdi Trabzonspor.
Çok insan sosyal hayatını katagorize ederek paradokslarıyla yaşamasını becerebilir.
Ama ben
Naçizane ben
Bunu hiç beceremedim.
Mesela solcu olup malbro sigarası içemedim.
Çalışmadan adam
Paylaşmadan erdem olunmaz
derdim…….
Oysa bal gibi olunuyordu…..
Ortalık O tür adamlardan geçilmiyordu
Benimde Herkes gibi komplekslerim vardı……
Ama onları dost edinemedim bir türlü
Hep rakibim oldular……….
Ama Trabzonspor beni haklı çıkarmıştı.
Haklıydım tabii. Kimse anlamasa bile ben haklıydım.
Biz haklıydık.
Asfaltta idman yapıp beş parasız maçlara çıkıp istanbulun süslü beylerine tokat üstüne tokat atıyorduk.
Demekki her şeyi para satın alamıyordu……
Demekki istemek (niyetetmek)
Demekki çalışmak çok çalışmak.
Demekki paylaşmak…….
İnsan olmanın ilk koşulu
ibadetten önce giyilmesi gereken önemli bir elbiseydi……
adalete giden yolun iki kanatlı koca kapısını aralamıştı trabzonsporum.
Artık hiçbişey eskisi gibi olmıyacaktı.
Sonsuz uzaydaki sonsuz kötülüğü temsil eden karanlığın içinde iyi diyebileceğimiz neyse işte o
Galipti bence……..
Zaferin adı trabzonspordu. Kim nederse desin umrumda değil.
Biliyorum ben haklıydım.
ayazoglum
Toplam 1 mesaj bulundu
trabzonspor
22.11.2008 - 11:43Bir Trabzonspor sevdası………………
Aşk bu!
Hayatta iki şeye aşık oldum……
Biri eşim diğeri Trabzonspor.
Hatta Trabzonspor eşimden önce girdi hayatıma
Hatta hatta acaba eşimin Trabzonlu olmasında bu aşkın etkisi varmı diye hep merak etmişimdir.………
B en trabzonuspor u seyrederken kendime aynada bakmış gibi olurum.
Evet evet
O görüntü benimdir işte
yada ben o görüntüyümdür! ……….
Evet bu garip plotonik aşk hayatımın bir taşınmazı …….
Yetmedi
Neşem & üzüntümün kendisi
Hatta en önemli aksesuarımdır…….
aklıma geldiğinde
kanımadaki adranelin miktarı artar……
Maçları
Bazen kabusum olur.
Bazen mistik bir destan içinde erişilmez…
bazense zaferin egosunda uzunca bir süre salınıp
kendimi tamamladığım bir mabettir.
İstanbul beylerine Köroğlu gibi başkaldırışıyla başlamıştır bu hikaye.
Didi denen kara bir adam tusinami gibi gelen bu Karadeniz dalgasını görüp…
1972 inin bir sonbahar günü İstanbul beylerine:.
(-Hazır olun kibirli Türkiye futbol derebeyleri.
Saltanatınızın keyfine soğan doğramaya bir takım geliyor…….
krallığınızı yerle bir etmesse ben bu futboldan anlamıyorum) .
Demiştir………
Ve futboldan fazlasıyla anladığı sonraki yıllarda ortaya çıkmıştır..
Acaba Futbolmuydu yalnızca getirdiği hayatımıza?
Hayır
Elbette hayır!
Eksik bir şeyler vardı.. türkiyemde o yıllarda.
Bir sosyal patlama içindeydi gençliğim.
Varoşların Yoksul sokaklarında kendine ucuz ‘’zengin tanrılar’’ icad eden bir dönemin kolaycı insanlarına inat
Zor hatta çok zor
İmakansız gibi gelen
ama
Bütün Bizans oyunlarını atlatıp
Başarının yalın insan emeğiyle olabileceğini kanıtlamak için.
umutsuz Bir bekleyişe cevap olmuştu …………hiç kuşkusuz.
Mert delice kusursuz yenilmez ama hepsinden ötesi..
Ben dim o …….
Evet evet!
Komplekslerimin içinden çıkıp ete kemiğe bürünen incitilmiş bütün herşeyimdi Trabzonspor.
Çok insan sosyal hayatını katagorize ederek paradokslarıyla yaşamasını becerebilir.
Ama ben
Naçizane ben
Bunu hiç beceremedim.
Mesela solcu olup malbro sigarası içemedim.
Çalışmadan adam
Paylaşmadan erdem olunmaz
derdim…….
Oysa bal gibi olunuyordu…..
Ortalık O tür adamlardan geçilmiyordu
Benimde Herkes gibi komplekslerim vardı……
Ama onları dost edinemedim bir türlü
Hep rakibim oldular……….
Ama Trabzonspor beni haklı çıkarmıştı.
Haklıydım tabii. Kimse anlamasa bile ben haklıydım.
Biz haklıydık.
Asfaltta idman yapıp beş parasız maçlara çıkıp istanbulun süslü beylerine tokat üstüne tokat atıyorduk.
Demekki her şeyi para satın alamıyordu……
Demekki istemek (niyetetmek)
Demekki çalışmak çok çalışmak.
Demekki paylaşmak…….
İnsan olmanın ilk koşulu
ibadetten önce giyilmesi gereken önemli bir elbiseydi……
adalete giden yolun iki kanatlı koca kapısını aralamıştı trabzonsporum.
Artık hiçbişey eskisi gibi olmıyacaktı.
Sonsuz uzaydaki sonsuz kötülüğü temsil eden karanlığın içinde iyi diyebileceğimiz neyse işte o
Galipti bence……..
Zaferin adı trabzonspordu. Kim nederse desin umrumda değil.
Biliyorum ben haklıydım.
ayazoglum
Toplam 1 mesaj bulundu