Seçil Kıran Antoloji.com

Her şeye rağmen yaşıyoruz...Ve umutlar yetiştiriyoruz parmaklıklı pencerelerin dar pervazlarına koyduğumuz paslı vita tenekelerinde...Bu kısır,bu cimri iklimin tek damla suyu kıskanan zalimliğine inat gözyaşlarıyla suluyoruz tek servetimizi gecelerce...
Ve buna rağmen,belki de tam da bu yüzden,sırf emeğin,sevinin,direnmenin hatrına büyüyor; filizleniyor; sürgün veriyorlar usul usul...Biraz cılız,biraz kavruk belki; ama her dem yeşil,her dem canlı...
Yaşıyoruz be yavrum...Yaşadıkça,inandıkça,güldükçe,ağladıkça,anladıkça,anlattıkça,paylaştıkça,dayandıkça büyüyecek o çelimsiz fidancıklar...Bir gün; en kara gününde belki belki tam bitti derken,tam tak ettiğinde canın canına; göreceksin ki yemyeşilliğinin arasından kankırmızı gülecek bize hayat.Yeter ki sevebilelim dikenlerini...Gülü dikensiz istemek bencilliktir küçüğüm,ama sabır ve inançla nice deli nice çakır diken tohum,tomurcuğa,çiçeğe durur yavrum; güle durur...
Gül ki gönensin güzü gönlümün; sen ki bahara çıkan yoluydun ömrümün...
..