Beynimde çözülmeyen düğümler Dilim kilitli Susuyorum. Belli belirsiz bir sıkıntı, boşluk
Dinlen diyor, sus konuşma Aslında Sıkıntım söyleyemediklerim, Susuşum Gece bunu bilmiyor.
Gece, benimle konuşuyor Rahatlıyorum Konuştukça sıkıntım azalıyor Söyle diyor Ve diyorum ki Hoşça kal gece, Hoş geldin güneş Günaydın
Başlıyoruz güneşle sohbete Önce o söylüyor Ben diyor, Aydınlatıyorum, Isıtıyorum yeryüzünü ve tüm insanlığı
Ben diyor, Gösterince kendimi Önce işbirlikçi ay kaçar Sonra zifiri karanlıklar İçinden ben gözükürüm Merhaba derim, Ta ki kızıl bulutların arasında Tekrar gelmek üzere kaybolana dek
Ben diyorum ki Artık sen bana doğmuyorsun Ben geceyle arkadaş oldum Ay bile, loş etmiyor odamı
Biliyorum silkip atmalıyım Üzerimden bu karanlığı Açmalıyım penceremi sana
Ve şimdi buradan sana bakıyorum Uyumuyorum da Seni görene ve Ta ki kızıl bulutların ardından Kaybolana dek Arkadaşımsın...
Yürüyorum ey yar İnsanların arasında Kimi yorgun kimi dökük Kanar sabır yarasında
Özlüyorum seni zamanla barışamadım Geçip gidiyor ömür günlere doyamadım
Ucum yok bucağım yok Saklımdasın ey yar haberin yok Yıllar geçti sönmedi ateş Yanıyorum ey yar haberin yok
Üşüyorum ey yar Yangınların ortasında Yürek kırgın yürek talan Kanar sevda yarasında
Kahırlı yılları çizdin alnıma Dost eyledin beni göçüp giden kuşlara
Acemilik İşte
lise yıllarındaydım ne zaman sevgilime sevgilim desem başını öne eğer yanakları kızarırdı tatlı bir köylü kızıydı
birgün iş olsun diye sadece artık seni sevmiyorum dedim gözlerini gözbeklerime dikti korktum kekeledim şaka dedim yanakları yine kırmızıydı dudaklarını bir garip büktü komik dedi ve gitti
ne yaptımsa olmadı dönmedi bir daha geri anadolu kadar gururluydu elleri ve bir daha da hiç uzatmadı bana kendini
bilmem şimdi pişman mıdır değil mıdir kendisi arada bir de olsa anımsar mı beni yoksa hala güneşemi tutkun elleri ne desem boş acemilik işte benimkisi aşk şakayı sevmedi...
Yorgunsan, Yat dizlerime Yastık yapayım sana. Küskünsen hayata Sevgimi Kadehe doldurup Mey yapıp Götüreyim dudaklarına. Kalbin kırıksa İçerlemişsen Yaşama dair Ne varsa. Kanımı damla damla Doldurayım Hayat versin sana...
Keşif
Bir sabah şafak rüzgarlarıyla yeniden keşfedilebilir insan bütün seslerine yetişilebilir dünyanın ve bir destan yazılabilir erkenden sular gibi berrak kuşlar gibi özgür aşklar gibi tutkulu yaşama merhaba denilebilir yeniden gelecek günlerin umuduyla
Beynimde çözülmeyen düğümler
Dilim kilitli
Susuyorum.
Belli belirsiz bir sıkıntı, boşluk
Dinlen diyor, sus konuşma
Aslında
Sıkıntım söyleyemediklerim,
Susuşum
Gece bunu bilmiyor.
Gece, benimle konuşuyor
Rahatlıyorum
Konuştukça sıkıntım azalıyor
Söyle diyor
Ve diyorum ki
Hoşça kal gece,
Hoş geldin güneş
Günaydın
Başlıyoruz güneşle sohbete
Önce o söylüyor
Ben diyor,
Aydınlatıyorum,
Isıtıyorum yeryüzünü ve tüm insanlığı
Ben diyor,
Gösterince kendimi
Önce işbirlikçi ay kaçar
Sonra zifiri karanlıklar
İçinden ben gözükürüm
Merhaba derim,
Ta ki kızıl bulutların arasında
Tekrar gelmek üzere kaybolana dek
Ben diyorum ki
Artık sen bana doğmuyorsun
Ben geceyle arkadaş oldum
Ay bile, loş etmiyor odamı
Biliyorum silkip atmalıyım
Üzerimden bu karanlığı
Açmalıyım penceremi sana
Ve şimdi buradan sana bakıyorum
Uyumuyorum da
Seni görene ve
Ta ki kızıl bulutların ardından
Kaybolana dek
Arkadaşımsın...
Yürüyorum ey yar
İnsanların arasında
Kimi yorgun kimi dökük
Kanar sabır yarasında
Özlüyorum seni zamanla barışamadım
Geçip gidiyor ömür günlere doyamadım
Ucum yok bucağım yok
Saklımdasın ey yar haberin yok
Yıllar geçti sönmedi ateş
Yanıyorum ey yar haberin yok
Üşüyorum ey yar
Yangınların ortasında
Yürek kırgın yürek talan
Kanar sevda yarasında
Kahırlı yılları çizdin alnıma
Dost eyledin beni göçüp giden kuşlara
Acemilik İşte
lise yıllarındaydım
ne zaman sevgilime sevgilim desem
başını öne eğer
yanakları kızarırdı
tatlı bir köylü kızıydı
birgün iş olsun diye sadece
artık seni sevmiyorum dedim
gözlerini gözbeklerime dikti
korktum
kekeledim
şaka dedim
yanakları yine kırmızıydı
dudaklarını bir garip büktü
komik dedi ve gitti
ne yaptımsa olmadı
dönmedi bir daha geri
anadolu kadar gururluydu elleri
ve bir daha da hiç uzatmadı bana kendini
bilmem şimdi pişman mıdır değil mıdir kendisi
arada bir de olsa anımsar mı beni
yoksa hala güneşemi tutkun elleri
ne desem boş
acemilik işte benimkisi
aşk şakayı sevmedi...
Yorgunsan,
Yat dizlerime
Yastık yapayım sana.
Küskünsen hayata
Sevgimi
Kadehe doldurup
Mey yapıp
Götüreyim dudaklarına.
Kalbin kırıksa
İçerlemişsen
Yaşama dair
Ne varsa.
Kanımı damla damla
Doldurayım
Hayat versin sana...
Keşif
Bir sabah şafak rüzgarlarıyla
yeniden keşfedilebilir insan
bütün seslerine yetişilebilir dünyanın
ve bir destan yazılabilir erkenden
sular gibi berrak
kuşlar gibi özgür
aşklar gibi tutkulu
yaşama merhaba denilebilir yeniden
gelecek günlerin umuduyla