Selçuk Özdemir Antoloji.com

*** Başbağlarım ***

Bu ateşim, hiç dinmez ki, dinme di
Başbağlarım, kime zarar, vermiş di
On bir yıllık, yaram yine, deşil di
Kara bahtlı, BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Kapı kırıp, toplamışlar,milleti
Saf tutup ta, namaz kılan, ümmeti
İsim isim, çağırmışlar, herkesi
Kara bahtlı, BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Mavzer elde,nutuk dilde, bu itte
Vatanıma, dil uzatmış, kendince
Yardım yok mu? , okuyana, sor bir de?
Kara bahtlı, BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

O akşam ki, aylardansa, Temmuz’du
Sabahlarım, al kanlara, tan vurdu
Şen yuvalar, ağıt oldu, sam vurdu
Kara bahtlı, BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Başbağlar’da, beş Temmuz’du, o gece
Yirmi sekiz, genç ihtiyar, bir yerde
Beş masumum, kalmış ateş, içinde
Kara bahtlı BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Zalimlerin, zulmü vardır, her yerde
Yaşlı/ çocuk, ihtiyarı, gencide
Toplamışlar, bir korunun, içinde
Kara bahtlı BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Silahları, doğrultup ta, taradın
Çok görmüştük, nice körpe, doğradın
Bu olayı,bir yerlere, dayadın
Kara bahtlı BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Bu vatana, nice canlar, can verdi
Her karışı, damla damla, kan içti
Tarih şahit, Türkün adı, şan verdi
Kara bahtlı, BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Size papuç, bırakır mı, bu millet
Kalleşlikle, parçalanmaz, bu devlet
Hesap günü, sorulacak, Adalet
Kara bahtlı, BAŞBAĞLAR’ım, ağıtta

Bu şiirim 5. Temmuz.1993 tarihinde Erzincan’ın Kemaliye ilçesine bağlı Başbağlar’da hunharca katledilen 33 şehidimizin anısına ithaf olunur. (Ruhunuz Şad Olsun)

24/Erzincan'a Doğru

Yirmi bir kişiydik
yirmi birimiz de memet
kar yağıyordu geceden beri, bir yandan
bir kuşluk vaktinde geçtik usulca Erzincan'dan

gözlerim kerpiç duvarlı sinemayı aradı
yüzlerce cana mezar olan
bir taşın üstüne oturmuş Allah'ı arayan
yapayalnız bir anayı aradı.

bir kuşluk vaktinde geçtik Erzincandan
kar yağıyordu geceden beri, bir yandan
umutsuzluk, mutsuzluk yağıyordu bir yandan
kelepçeliydi her birimizin de iki kolumuz
Erzurum'a doğru uzuyordu yolumuz.

Erzincan, ben seni görmeden sevdim
bir buludum bir yitirdim seni ararken
sonra o karabasan
sen beni sarmadın ölüm seni sararken...

Anımsamaya korktuğum
anımsadıkça görmemek için gözlerimi yumduğum
artık can olmayan canlar doldurmuştu her yanı
gitsin gekri gelmesin
unutulamayan, çıldırtan bir acıydı insanı
çocukluğumda kaldı neyseki o anı

Ne kadar acı çekersek çekelim
ikimizin de yüreğinde dopdolu sevgi
ikmizin de sevgilisi insan.
birbirimize ne kadar çok benziyoruz Erzincan!

Erzincan'a Mektup

Erzincanim, can çiçegim, can gülüm,
On yil oldu seni göremedim vay....
Senden uzakta mi bulacak ölüm?
Ömrü, topragindan deremedim vay...

Onuncu zemheri bitmek üzere
Hasretin dumandir dumanli sere,
Firkat kuyusuna düstük bir kere
Terzi Baba'ma el veremedim vay...

Biyik terlemeden ayrildim senden
Gurbet çok seyimi kopardi benden
Bülbüldüm, kovuldum bag-i gülsenden
O kutlu sekiye eremedim vay....

Bazan daliyorum, sayikliyorum,
Göklerden yerini ayikliyorum,
Geceyi süt bilip yayikliyorum,
Daglari daglara öremedim vay....

Girlevik basinda uyuyamadim,
Munzur'a sirtimi dayayamadim,
Balikli Köyü'nde büyüyemedim,
Kirklar'a yüzümü süremedim vay...

Ah Erzincan, beni sen unuttun mu?
Depremle mazimi alip yuttun mu?
' o benim çocugum' deyip tuttun mu?
Camine seccade seremedim vay.....

Velioglu derler yalniz ozanim.
Pir elinden bade içip sizanim,
Her gittigi yerde seni yazanim
Alistim hasrete, yeremedim vay....