Yanlış sıralamada öğreniyoruz hayatı.Neden bir çocuğa yürümeye ve konuşmaya başladığından sonra okuma ve yazmayı öğretirler hemen,hiç anlam veremiyorum.Bir çocuğa öğretilmesi gereken en önemli şeyler bunlarmış gibi neden ilk bunlar derler ve kendilerini şartlandırdıkları gibi çocuklarıda şartlandırırlar.Neden ilk yaşamanın anlamını değilde yaşamanın kaynağını öğretirler?Ya da neden para sevgiden önce gelir gibi gösterirler?Yaşamanın kaynağı paraymış gibi...Neden çocuklara ilk hayal etmeyi değilde başka şeyleri öğretirler?Gerçekleşmez diye mi?Yoksa onlara aptallık gibi mi gelir hayal kurmak?Bebekler yıkıldıkça öğrenirler yürümeyi öyle değil mi?Neden anlatmıyorlar çocuklara bu gerçeği?Hayaller ne kadar imkansız olursa olsun,gerçekleşmezse gerçekleşmesin,sonunda yıkılacak bile olsalar onlar, o yıklıdıkları yerden kalkmasını bilmeli ve öğrenmeliler.Hayatı ve yaşamanın anlamını yada kaynağını ne okullarda nede kitaplardan öğrenebilirler.Hayalleriyle ve yaşadıklarıyla öğrenir ve sonunda şunu derler "yaşamanın anlamıda kaynağıda yıkılmakmış,her yıkılışın ardından dimdik ayağa kalkmakmış".Bunlar göz ardı edilmemeli.Gelecek onların ve sizler onların yerine karar vermeyi bırakmalısınız.Sadece asıl öğretilmesi gereken şeyleri en sonunda değil ilk başında öğretmelisiniz.Ağlamayı ve gülmeyi,sevmeyi ve sevilmeyi,yaşamayı ve ölmeyi,yıkılmayı ve gerektiğinde yıkıldığı yerden tek başına kalkmayı öğretmelisiniz.Bunlar onları küçültmez tam aksine büyültür.Çünkü yaşantılardan pişmanlık duyulmaz ders alınır.Onlar için karar vermeyi bırakın.Sizin onlar için seçtiğiniz meslekler ve süslü yaşamlar onlara cazip gelebilir ama bırakın onlar seçsinler yaşamlarını,bırakın hayaller kursunlar,biri olmazsa diğeri olur desinler ve sonunda öğrensinler.Amacınız onların aklına "yaşam kaynağı paradır" kelimesini bilinçlerine sokmaksa sokmayın,hiç düşündünüzmü şunu "Sonunda ne olacak".Kontrol edebilecekler mi paranın göz boyayan güzelliğini?Fazla para hırs getirir,Hırs kin getirir,kin nefret getirir,nefret öfke getirir,öfke düşman getirir,düşman ise ölüm...Bir de onlara asıl önemli olan yaşam kaynaklarını öğrettiniz varsayın,sevmek ve hayal kurmak gibi.Sevmek saygı getirir,saygı dost getirir,dost mutluluk getirir mutluluk ise huzur.Hayal kurmak amaç getirir,amaç hedef getirir,hedefler ise farklılık getirir.Bırakın artık bu yalanları kandırmayın çocukları kendiniz kandırdığınız gibi.Paranın esaretinde kurtulun ve bırakın onları hayal etsinler.Onları bütün insanlardan bütün insanları birbirlerinden ayıran tek farklılık hayalleridir.Öğretin onlara yaşamanın anlamını.Korkmayın bırakın sevsinler,sonunda ya ağlasınlar yada gülsünler.Korkmayın bırakın hayal kursunlar,sonunda yıkılabilirler fakat onlar çok güçlüler yıkıldıkları yerden kalkacaklar buna inanıyorum.Yeter ki buna sizlerde inanın ve sonuna kadar vazgeçmeyin öğretin.Henüz hiç bir şey için geç değil.İmkansızda değil.Yeter ki doğru şeyleri doğru anda öğretin.Onlara ağlamayı,gülmeyi,sevmeyi,sevilmeyi ve hayal kurmayı öğretin.Geç kalmış sayılmazsınız.Sadece inanın
..
! ! ! ! …Akil Adamlarmış
Oktay Doğan
15.04.2013 - 22:55Kalemine düşüncelerine saygılar...
Toplam 1 mesaj bulundu