İdris Akmetin Adlı Antoloji.com Üyesinin Şai ...

Aşıklar ülkesinde kol gezerken ihanet,
Bilmem kimden kaçmalı,bilsem kimdedir medet
Ansızın yüzleşirken korkunun gölgesiyle
Yüreğimi okşayan, çoçuk su bir merhamet
Sendedir ab'ı hayat, sendedir asrı saadet.

Ahretine yakup fener
Nefsini öldürmek hüner
Çarhı felek gibi döner
Aylar günler sahralarda

Siyah perçemini dökmüş yüzüne
Salınarak gelen hümaya bakın
Kimden söz işitmiş düşmüş hüzüne
Keder yakışmayan simaya bakın

Ak göksün üstüne bir bağ dikilmiş
Bin bir çeşit çiçeklerden ekilmiş
Dün uğradım bir ücraya çekilmiş
Bulut mu kaplamış şu aya bakın


Muhteşem.

Güneşin yüzü karanlık
Düş yanığı....
Ayın koynuna saklanmış hasret
Uykum firari..

Beni gözlerine sakla
Kirpiğinde uyumak istiyorum bu gece

Sonsuza dek...

Her aşık severek eylemiş methi
Çile çektirmeden etmez ülfeti
Şekile sığarsa hüsnü sıfatı
Hüdai’den başka kul tarif etmez

Aşıkların sözü bir başka oluyor.

Bunca yıl çok ışık birikti avuçlarımda
Senin olsun
Esinlen sevgi dokuyan ellerimden
Bunca yıl şiirin, kardeşliğin, kavganın
Has bahçelerinde yarattım bu gerçeği,
Sabrım senin olsun.
Aşkım senin olsun.

Miniminnacık bir kadın!
Yüreği Harman yeri;
Aşksa aşk,
Sevgiyse sevgi,
Dostsa dost,
Yine de sığmadı hiçbir yere.
Kutlarım şairi ve şiiri

Kente yanlızlık gelirdi sen uyuyunca
Yüzümde mevsim değişirdi uyandığında
Bilmezdin gizliden seni sevdiğimi
Aşkın içimde solardı adın bahardı

Çok güzel bir şiir. Gerçek bir şiir

Bulabilir misin bana dost dost dost
Ki sevsin seni karşılık beklemeden
Buz üstünde yazılır mı çocuğum
Düşündün mü deniz dikiş tutmaz neden

Güzel şiir hak etmiş günün şiiri olmayı.

İndi solgun ve ılık
Ay ışığı denize
Bal rengi bir tatlılık
Çöktü gözlerinize.

Baktınız uzun uzun
Bu sulara baktınız,
Sulara ruhunuzun
Tadını bıraktınız!

Bu tatla aydınlanan enginlere aktınız!
Güzel bir şiir okudum

Yalnız değilsin asla, yüreğim var yanında
Kalpler beraber atar sevginin vatanında
Eller ayrı da olsa, akacağım kanında
Feleğin çemberini artık kırmamız gerek.

Güzeldi, şiirdi

Anılarla yaşamaya başlarsın
Özlem duyar gençliğini düşlersin
Usanırsın yaşamayı boşlarsın
Etrafına nefret saçar olursun

İnsan yükü ağır, sığmaz her yere
Neler gelir neler, sağ olan sere
Sahipsiz kalırsın düşme bir kere
Kapıdan kapıya göçer olursun

nsan doğunca bir defa
Andırır kırılacak dalı;
Ölecektin nasıl olsa,
Öldün, alnından vurulu.

Sevgim dostluğa gitti aşk ise boşa
Hoşlandım belki ama sevmedim haşa
Ahlar vahlar çekerek geldim bu yaşa
Yaramı saramadım boş ver arkadaş

Oysa sevmek hakkımdı olmadı işte
Aşkı hayalde gördüm sevgiyi düşte
Daha neler çıkacak yaramı deş de
Gör artık duramadım boş ver arkadaş

Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gıcırdamasın
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsın

Sabahlara kadar oturup konuşalım
Kimse duymasın
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
Dokunarak uçalım.

İnsanlardan buz gibi soğudum,
İşte yalnız sen varsın
Öyle halsi ...

en, hür adam, seveceksin denizi her zaman;
Deniz aynandır senin, kendini seyredersin
Bakarken, akıp giden dalgaların ardından.
Sen de o kadar acı bir girdaba benzersin.

Haz duyarsın sulardaki aksine dalmaktan;
Gözlerinden, kollarından öpersin, ve kalbin
Kendi derdini duyup avunur çoğu zaman, ...

Allah rahmet etsin. Sevenlerine, yakınlarına sabır ve metanet versin

yeniden yaşayabilseydim
bir gününü daha
ey! .. gençliğim
sonra
gitseydin tekrar
geldiğin gibi...

Çok güzeldi. Neyse ki arada bir şiir seçilebiliyor.

Umarım öyledir. Hani derler ya ''Kişinin aynası iştir lafa bakılmaz '' diye. Her şeye rağmen güzel tememni.

Bazen gözümden bir yaş akacak gibi olduğunda
Unutuyorum tüm öğrendiklerimi,
Tıpkı dünyaya yeni gelmiş bir bebek gibi
bağıra bağıra ağlarken kalbim
Hıçkırıklarda boğuluyor mülteci gibi
bir denizin ortasında bedenim...

Güzel şiir elinize sağlık

ertliyim bu İstanbul hallerimden..

bana bir İstanbul kurmalısın
ve içinde sen olmalısın,
kokun duyulmalı bahçelerinden.

Yoksulun sırtından doyan doyana
Bunu gören yürek nasıl dayana
Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana
Bilmem söylesem mi söylemesem mi

Teslim olunca vadesi gelmiş zevaline,
Benzer cihana gelmeden evvelki haline.

Yaprak nasıl düşerse akıp kaybolan suya
Ruh öyle yollanır uyanılmaz bir uykuya:

Duymaz bu anda taş gibi kalbinde bir sızı;
Fark etmez anne - toprak ölüm maceramızı.

Halbuki sen bir köşede en uzak
Hayâllere dalıp kalmışsın öyle,
Gözlerini kaldır, gözlerime bak:

Seni fazla sevmek günah mı söyle!