Ahmet Yavaş Adlı Üyenin Nedir Yazıları - Anto ...

günaydın

29.06.2024 - 15:05

???????????Günaydın.????????
Her şeye rağmen neşeliyim. Her şeye rağmen mutlu.
Dertlere, telaşelere, sıkıntılara rağmen.
Aylarca evde kapalı kalmama, hayattan sürgün edilmeme rağmen. İçim kıpır kıpır. Sevinçli ve keyifliyim.
Sağolsun ihmal etmedi güneş bugün de doğmayı. İşte gök yüzünde gülümsüyor bana .
Asık suratlı, gülmeyi unutmuş komşu kadını bile bugün gülüyor. Çocuklar mı..? Onların işi zaten gülmek.
Bu kelebekte nerden çıktı. ? Hayata kanat çırpan.
Serçeler karşı ağaçlarda cıvıl cıvıl.
Güvercinler aşk peşinde.
Bademler çiçeğe durmakta. Kediler koşturmakta.
Oraya, buraya savrulmuş çöplere gözlerimi kapadım.
İnadına açan çiçeklerde gözüm. Özgürce yeşeren çimenlerde.
Hafiften soğuk bir rüzgar esiyor.
Pandemiyi, dertleri, sıkıntıları, korkuları, kuşkuları o rüzgara saldım. Alıp götürdü.
Günaydın hayat, günaydın gökyüzü..
Günaydın güzel insanlar.
Günaydın güzel dostlar....????????????

demokrasi

29.06.2024 - 15:03

, ???? BEN BÖYLE DEMOKRASİYİ SEVMİYORUM.
Demokrasinin gereği olan seçme ve seçilme işi
bazen demokrasiden soğutuyor beni.
Hukukun üstünlüğü, insan hakları çoğulculuk, adalet, ahlak gibi diğer evrensel değerlerin üstünü örttüğümüz veya cılkını çıkarttığımız gibi seçme ve seçilme işinin de içine ettik. ??
Mazallah bir adem, genel başkan veya başbakan seçilmeyi görsün kıçı tutkalla yapıştırılmış gibi ..Onu koltuğundan sökmek mümkün olmuyor..
Parti içi demokrasi imiş, delege imiş, kongre imiş hepsi hikaye.
Partiyi ele geçiren kişi delegeleri seçiyor, delegeler de onu. Ebedi genel başkansınız artık. Siz ölseniz bile oğullarınız sürdürür saltanatınızı.??
Bir de iyi nutuk atıyor, imamların, tarikat ve cemaatlerin desteğini almışsanız adeta kutsal bir kimliğe bürünüyorsunuz. Her türlü olumsuzluğa, yoksulluğa, işsizliğe, ülkenin geri gitmesine, enflasyonun patlamasına rağmen " erenlerin vardır bir bildiği" çıkarımı ile kutsanıyorsunuz ve sizi kimse yıkamıyor.Dahası din adamları kendilerinin rey verdiği partiye rey vermenin bir iman işi olduğunu, başka bi siyasi partiyi tercih ederek ahiretlerini tehlikeye atmamalarını söyleyebiliyorlar.??
4 yılda bir diye kararlaştırılan seçim, şartlar değişiyor, istekler kabarıyor ve her yıl yapılan bir seçime dönüşüyor. Bedeli trilyonları bulan bir sürü masraf, bir sürü israf.
Seçmen profilimiz genel de çok cahil ve eğitimsiz. Bırakın dünyadan haberdar olmayı kendi ülkesini bile tanımıyor. Rey verdiği partinin programından kesinlikle haberi yok Parti genel Başkanı milletvekilini listesini hazırlıyor seçmeni onaylıyor. Ağam tanımıyor bile seçtiği milletvekilini. Hanım beyinin verdiği partiye, adam şeyhinin dediği yere oyunu veriyor.
Oh ne güzel demokrasi...!
Oy vermede en az lise mezunu olma şartına iyice inanmaya başladım. Aksi takdirde eğiitimsiz ve cahil insan sürülerinin tercihinin sonucuna yıllarca katlanacağız. Oyun kalitesi olmayınca seçilenin de kalitesi olmuyor.??
Ya o seçimlerdeki kirliliklere ne dersiniz:
Birbirine hakaretler, iftira atmalar, teröristlikle suçlamalar.?? .. gibi söz, duygu ve düşünce kirlilikleri.
Her tarafa saçılan afiş, pankart, yazı... gibi görüntü kirlilikleri. .
En çok ta megafonlardan yayılan, bizi yerimizden hoplatan marşlı, şarkılı gürültü kirliliği canımızı yakıyor.
Ya ekranlardaki kirliliği ne dersiniz..?. Ekran kirliliği çok fena. Kakafoninin dibini buluyoruz.??
Uffff. Sevmediğiniz, onaylamadığınız bir lideri aynı anda bütün tv. kanallarında izlemenin dayanılmaz işkencesi.
Haber proğramları ayrı bir çeşni....Muktedirleri savunmaya teşne kadrolu troller, rektörler, dekanlar, sözde fikir adamları, hukukçular.
Birbirini dinlemeyen, gerçekleri örtmek için yalan söyleyen, falanca lidere yalakalık için 4 takla atan zavallılar guruhu.??
Kendinizi kuşatılmış hissediyorsunuz. Birileri cendereye almış, sıkıyor sizi. Bir yere gidemiyorsunuz, bir yere kaçamıyorsunuz. Ülke sizin ülkeniz. Seviyorsunuz, gerekirse uğruna ölüyorsunuz. Nereye gideceksiniz ki..?
Neylersiniz...?
Oturup ağlarsınız..????
Yok yok. Demokrasi bu olmamalı. Ben böyle demokrasiyi sevmiyorum.
Ahmet Yavaş

şaka

29.06.2024 - 15:01

Arkadaşlar .... Malum yaş itibari ile artık yoruldum.
Bu güzel sayfayı bırakıyorum ve aranızdan ayrılıyorum..????
Sizlerle sohbet etmek,
paylaşım yapmak çok güzeldi.
Güzel dostluklar kurduk ama buraya kadarmış.
Beraber güldük,
Beraber üzüldük ama yolun sonuna geldik
Bazı arkadaşlarla can gibiydik
Özellikle öğretmeni olduğum öğrencilerimle..
Aynı yolda yürüdüğüm, dünyaya aynı pencereden baktığım insanlarla düşüncelerimi paylaşmak güzeldi...
Sizleri seviyorum....
Unutmayın beni
Hakınızı helal edin...
Herşey gönlünüzce olsun ??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
??
Nisan Biiiiiiiiiir.????????
Var mı öyle hemen kaçmak ...14 Mayıs ve sonrası için daha yapacak çooooook işimiz var.??????
Zekice espirilerini çok sevdiğim yol arkadaşım Fatih Ekşi oğlundan esinlenleme..??

söylem ve eylem arasında tutarlılık

29.06.2024 - 14:30

Azizim inancın inandırıcı olması şart.
Eğer Yüce Yaratıcıya inanıyorsanız ona karşı saygılı ve dürüst olmalısınız. Emir ve yasaklarını ciddiye almalısınız. Menfaat ve çıkar için, siyasi rant için imanınızı çaldırmamalısınız.
Kim işlerse işlesin Yaratanın haram saydığı şeylere karşı çıkmalı, kötüye kötü, yolsuzluğa yolsuzluk demelisiniz.
Bir araştırma şirketine göre parti ayırımı gözetmeksizin Türkiye seçmeninin %50 ye yakın kesimi kendi cebine dokunmamak kaydıyla iktidar olan partinin yolsuzluk yapmasını normal karşılıyormuş.
Yani bu seçmen profiline göre, bal tutan herkes parmağını yalayabilir, çeşme akıyorken testisini doldurabilir. ( Yani rüşvet alabilir, devlet malını çalar, yolsuzluk yapabilir.)
Biz ne ara bu hale geldik. Hırsızı, arsızı, namussuzu sandıkta aklamak ne yaman terbiyesizliktir.
Derler ki, "çürümüş bir meyve ağacının meyveleri de çürük olurmuş."
Acep diyorum kendisinden umut kesilen, çürümüş bir toplum mu olduk.?
Biz buysak vekillerimizden doğruluk ve dürüstlük beklemeye hakkımız var mı...?
Ahmet Yavaş

sevgi

29.06.2024 - 14:19

Güzel dostlar...??????
İşin aslı hepimiz insanız. Hepimiz 7 milyarlık insanlık ailesinin birer ferdiyiz. Dinimiz, dilimiz, rengimiz, soyumuz farklı da olsa hepimiz Yüce Yaradanın insan olarak yarattığı varlıklarız.
Tıpkı, adı, tadı, şekli, rengi, kokusu farklı çiçekler gibiyiz. İnsanlık bahçesinin güzel çiçekleri...????????
Soy, renk, dil, din, mezhep, cemaat, ideoloji, düşünce ayrılığı gibi hiçbir sebep insanlık bahçesindeki bu çiçeklerin çiğnenme ve ezilme nedeni olmamalıydı. ??
Gel gör ki insanlık ailesi olarak bunu başaramadık. Egomuz boyumuzu aştı. Savaş ve kavgalarla birbirimizi ezdik, çiğnedik, öldürdük, soldurduk.??
Güzel insanlar...
Ülkemizin acil ekonomik kalkınmaya ve sevgi diline ihtiyacı vardır. 7 milyarlık İnsanlığı bir arada tutmak, onların kardeşçe yaşamasını sağlamak elbette zordur... Ama bizler, aynı tasa ve sevinci paylaşan, geçmişte bir arada yaşamış, gelecekte de bir arada yaşama iradesi gösteren, aynı vatanı paylaşan, aynı güzel ülküler etrafında buluşan insanlar olarak kardeşçe yaşamayı basarabilmeliyiz.
Mutlak Hak iddiasıyla mutlak güç devşirmek tehlikelidir. Mutlak güç mutlaka güç zehirlenmesine yol açar ve ülkeyi oligarşinin, diktatörlüğün karanlığına hapseder.??????
Dostlar...
Demokrasi güzeldir. Parlamenter sistem tek adam sisteminden daha güzeldir. (Yaşadık gördük) Tek seslilikten çoğulculuk güzeldir. Tek güç değil, güçler ayrılığı güzeldir. ??
Kin ve nefret söylemi değil sevgi ve merhamet, ehliyet ve liyakat söylemi güzeldir.
İnsanları kardeşliğe çağırmak, camide insan yuhalatmaktan daha güzeldir.
Nepotizm, yandaşlık ve kayırmacılık değil, adalet ve insaf söylemi daha güzeldir..??????
Sevgi ile kalın..??????????
Ahmet Yavaş

türküm

29.06.2024 - 14:09

Türk'üm.
Türk olmakla övünüyorum.
Dünyâda millet vasfını ilk olarak kazanan, bütün târihi boyunca "insanlığın huzur ve barış içinde yaşayabileceği bir yeryüzü nizamı kurmayı" şiâr edinen, bu uğurda kan ve ter akıtan bir millete mensup olmak, elbette iftihar vesilesidir.
Bir Fransız da, Fransız olmakla,
Bir Alman da, Almakla olmakla,
Bir İngiliz de, İngiliz olmakla,
Bir Rus da, Rus olmakla,
övünebilir.
İnsanın, milletiyle övünmesi, tabii bir duygudur. Önemli olan, bu sevgiyi ifrata vardırmamaktır.
Türk töresi, başkalarının (ve tabii, başka toplumların da) hukukuna saygılı olmayı emreder. Kut inancı bunun ifâdesidir. Bu yüzden, Türk Medeniyeti evrenseldir. Buna karşılık, Batılı toplumlar, sömürgeciliğe yatkındır. Kendisi için istediğini başka toplumlar için de istemeyi anlamsız bulur. Dolayısıyla, Batılı toplumlar, günümüzde bilim-teknik ve ekonomi gibi alanlarda ileri olmakla birlikte, Batı Medeniyeti evrensel değildir. İşte bu yüzden de, Türk olmak, övünç vesilesidir. Eğer Türkler, sömürgeci/köleci bir toplum olsaydı, bugün yeryüzündeki pek çok toplum varlığını sürdürüyor olamazdı.
Türk Milleti, etnik bir topluluk değildir. Aynı değerleri benimseyen, bu değerleri yaşatmak ve bir arada yaşamak konusunda irâde oluşturmuş, bu konudaki samimiyetini ve kararlılığını, uzun târihi boyunca güçlüklere berâberce göğüs gererek, sevinçleri birlikte yaşayarak kanıtlamış insanlardan müteşekkîl saygın bir millettir.
Nitekim, nation karşılığı olan budun (günümüzdeki söylenişiyle, bütün) sözcüğü de "bütünleme" anlamındadır. Türk, aynı değerler etrafında birleşerek "bütün" oluşturan insanlar topluluğu demektir.
1924, 1961 ve 1982 Anayasaları, bu gerçeklerden hareketle, "Türk Devletine vatandaşlık bağıyla bağlı olan herkesin Türk addolunacağını" teminat altına almıştır. Böylece, Türk Devleti, bütün vatandaşlarına, etnik kökeni, inancı ve mensup olduğu zümre sebebiyle olumlu ya da olumsuz anlamda ayrım yapılmayacağı konusunda taahhütte bulunmaktadır.
Din, millet vasfını kazanamayan toplumlar için, "birleştirici" değil, "ayrıştırıcı" bir işlev görür. Târihteki en kanlı savaşlar, din adına ve çoğu da aynı dinin müntesipleri arasında yapılmıştır.
Millet olmak, birlikte yaşamayı mümkün kılan değer, ilke ve kuralların oluşturulmasını ve bunların uygulanmasını mümkün kılan kurumların (devlet nizâmının) ihdas edilmesini gerektirir.
Millet vasfını kazanan bir toplumda, görüş ayrılıkları bir çatışma unsuru değil, zenginliktir. Doğru yolu bulmayı, sorunlar için en doğru çözümleri üretmeyi, ancak bu medenî, özgürlükçü tartışma ortamı sâyesinde başarabiliriz.
Millet vasfını kazanamayan toplumlarda, bir arada yaşamayı sağlayacak ortak değerler, müşterek duygu ve idealler vücuda getirilemediğinden, hemen her şey çatışma konusu olur.
Nitekim, Araplar, târihin en eski toplumlarından birisi olmalarına rağmen, millet vasfını kazanamadıklarından, sürekli iç çatışmalar yaşamışlar, İslâmiyetin kazandırdığı kısa süreli birlik dönemi hâriç, bir arada, huzur ve barış içinde yaşamayı hiç bir zaman sağlayamamışlardır.
Bugün, meselâ Lübnan'da, nüfusun tamamı Arap soyundan geliyor, hepsi Arapça konuşuyor, çoğunluk Müslüman. Fakat, bu ülkede yakın geçmişte korkunç bir iç savaş yaşandı, günümüzde de huzur ve barış tam olarak sağlanabilmiş değil. Bunun en önemli sebebi, ortak yaşama idealine sâhip bir Lübnan milleti vücuda getirilememesidir. Osmanlı sonrasında bölgeye hâkîm olan Batılı güçlerin, bilinçli olarak kurdukları "inanç eksenli" devlet-toplum yapısı, bu bolünmüşlüğün başta gelen müsebbibidir.
Tekrar edelim; Batılı toplumlar, pek çoğu din kaynaklı savaşlar ve iç çatışmalar yaşadıktan sonra, ulus-devlet olmanın önemini kavradılar. Bu yüzden, 1648 târihli Vestfelya anlaşması, modernitenin başlangıcı olarak kabûl edilir.
Hâsılı, Türkiye Cumhûriyeti mükemmel bir modernleşme projesidir ve Aziz Atatürk, târihî tecrübelerden hareketle ve büyük bir ileri görüşlülükle, Türkiye Cumhûriyetini ulus-devlet olarak yapılandırmıştır.
Dünyâda millet vasfını ilk kazanan toplumlardan birisi olan Türk Milletini "etnisite" derekesine indirmeye ve ulus-devletimizi yıpratmaya çalışanların önemli bir kısmının, iyi niyetle, ulus-devlet konusundaki bilgi ve bilinçlerinin yeterli olmaması yüzünden bunu yaptıklarını düşünüyorum. Son zamanlarda, "Türk" yerine "Türkiye/li" ibâresinin kullanılması konusunda özel bir çaba gösterilmesinin de, bu bilinç noksanlığının bir tezâhürü olduğu inancındayım.
Bundan yüzyıl önce, büyük bir tecrübe yaşadık. Türklüğümüzü inkâr eder ve İmparatorluğumuzun bütün ahâlisini Osmanlı olarak isimlendirirsek, birliğimizi muhafaza edebiliriz, diye düşündük. Olmadı, işe yaramadı. Bunun üzerine, dindaşlarımızla bir İslâm Milleti oluşturmayı denedik, o da işe yaramadı. Sonunda biz bize kaldık, Türklüğümüz tek güvencemiz ve dayanağımız oldu. Bu inançla yeniden silâha sarıldık ve hiç değilse Anadolu toprakları üzerinde hür, müstakil ve huzurlu yaşama imkânına kavuştuk. Eğer, binbir emekle kurduğumuz ulus-devletimizi ve Türk Millî bütünlüğünü koruyamazsak, hele de onu kendi ellerimizle parçalarsak, başımıza neler gelebeceğini görmek için çevremize bakmamız yeterlidir.
NE MUTLU TÜRK'ÜM DİYENE
Mustafa Tezel
TANRI TÜRK'Ü KORUSUN VE YÜCELTSİN

din

27.06.2024 - 22:37

??????????????????Hepimiz dünya ve yaşam denilen bu karmaşık ormanın yitik ruhlarıyız. Kaybolmuşluğumuzu azaltacak duygusal merhamete ve desteğe ihtiyacımız var.
Birbirimizi kâfir, öteki, düşman, dinli-dinsiz, hain vb. ithamlarla suçlayarak acılarımızı artırmanın ne kendi ruhumuza ne de diğer insan kardeşlerimize bir faydası var.
Kaybettiğimizi şimdilik belki bulamayız ama kayıp duygumuzu paylaşarak merhamet ve sevgi ile birbirimizi teselli edebiliriz”

din

27.06.2024 - 22:33

CEMAAT, TARİKAT VESAİRE????¦?¦?
Kimse günümüz tarikat ve cemaat yapılanmalarını Yunus'u, Mevlana'yı, Hacı Bektaş, Hacı Bayram Veli'yi örnek göstererek savunmasın. Mevcut yapıların geçmişte yaşanan, Allah ve insan sevgisine dayanan saf ve rafine tasavvuf anlayışı ile benzerliği yoktur.
Siz hiç Yunusun kadınları aşağılayıp, lanetlediğini duydunuz mu? Hacı Bektaş Veli'nin lüks ve saltanat içinde yaşadığını, Mevlana'nın peygamber terliği ve yanmaz kefen sattığını okudunuz mu? Ya da Ahmet Yesevi'nin Fetö Cemaati gibi ihtilal teşebbüsünde bulunduğunu...
Kimse bize masal anlatmasın.
Mevcut tarikat ve cemaatlerin çoğunluğu kendisini siyasi güce eklemlemiş ve vakıf adı altında milletin parasını sömürmeye çalışan, her biri holdingleşmiş, devasa çıkar örgütleri konumundadır.
Bu yapıların önderlerinden bazıları ülkede ihtilal gerçekleştirmek ya da pedofili sapkınlığı ile suçlanmış ve hukukun önünde ceza almışlardır.
Bu yapılanmalar güçten ve güçlüden yanadır.. Her iktidara yaslanarak mevcut konumunu sürdürmeye çalışmaktadır.
Siyasi kuruluşlar gerçekleştirmeyi planladıkları işlerin başına bu kuruluşlarla etkin mücadeleyi koymalıdır.
Bu yapılar mutlaka şeffaf hale getirilmelidir. Yoğun devlet denetimine tabi tutulmalıdır..Rey elde etme adına bu yapılara destek vermek ülkenin geleceğini cemaat ve tarikatlara ipotek etmek anlamına gelir.
Ahmet Yavaş

din

27.06.2024 - 22:32

CEMAAT, TARİKAT VESAİRE????¦?¦?
Kimse günümüz tarikat ve cemaat yapılanmalarını Yunus'u, Mevlana'yı, Hacı Bektaş, Hacı Bayram Veli'yi örnek göstererek savunmasın. Mevcut yapıların geçmişte yaşanan, Allah ve insan sevgisine dayanan saf ve rafine tasavvuf anlayışı ile benzerliği yoktur.
Siz hiç Yunusun kadınları aşağılayıp, lanetlediğini duydunuz mu? Hacı Bektaş Veli'nin lüks ve saltanat içinde yaşadığını, Mevlana'nın peygamber terliği ve yanmaz kefen sattığını okudunuz mu? Ya da Ahmet Yesevi'nin Fetö Cemaati gibi ihtilal teşebbüsünde bulunduğunu...
Kimse bize masal anlatmasın.
Mevcut tarikat ve cemaatlerin çoğunluğu kendisini siyasi güce eklemlemiş ve vakıf adı altında milletin parasını sömürmeye çalışan, her biri holdingleşmiş, devasa çıkar örgütleri konumundadır.
Bu yapıların önderlerinden bazıları ülkede ihtilal gerçekleştirmek ya da pedofili sapkınlığı ile suçlanmış ve hukukun önünde ceza almışlardır.
Bu yapılanmalar güçten ve güçlüden yanadır.. Her iktidara yaslanarak mevcut konumunu sürdürmeye çalışmaktadır.
Siyasi kuruluşlar gerçekleştirmeyi planladıkları işlerin başına bu kuruluşlarla etkin mücadeleyi koymalıdır.
Bu yapılar mutlaka şeffaf hale getirilmelidir. Yoğun devlet denetimine tabi tutulmalıdır..Rey elde etme adına bu yapılara destek vermek ülkenin geleceğini cemaat ve tarikatlara ipotek etmek anlamına gelir.
Ahmet Yavaş

memleket

27.06.2024 - 22:23

Yüzünü ilk defa gördüğünüz insan
Yolda yürürken selam veriyor,
Gülümsüyorsa eğer.
Otobüse, dolmuşa bindiğinizde,
Bir kıpırdanma başlıyorsa size yer vermek için.
Tökezlediğinizde, yere düştüğünüzde,
Koşturuyorsa insanlar sizi yerden kaldırmak için,
Merhamet ve sevgi dolu nazarlarla "geçmiş olsun" diliyorlarsa.
Bir kandil günü,"iyi kandiller "diyerek,
Size şeker ikram ediliyorsa yolda yürürken.
O şehri sevmemeniz mümkün değil.
Siz oralısınız artık.
Doğup büyüdüğünüz yerden farkı yok.
Orası sizindir..????????????????
Ahmet Yavaş

üzülme

27.06.2024 - 17:44

ÜZÜLME CAN
Üzülme!
Dert etme can!
Görebiliyorsan,
Dokunabiliyorsan,
Nefes alabiliyorsan,
Yürüyebiliyorsan ,
Ne mutlu sana!
Söyleme elinde olmayanlardan.
Elinde olanlardan bahset can!…
Geceler hep kimsesiz geçecek?
Gidenler dönmeyecek ,
Deme bana.
Yitirdiğin her ne ise,
Bir bakarsın yağmurlu bir gecede veya bir bahar sabahında karşına çıkmış.
Bil ki Güzellikler de var bu hayatta.
Gel git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
“Hüzün olgunlaştırır”
“Kaybetmek sabrı öğretir”
Şimdilerde bol bol dua ek.
Hasat yakındır can!
Kaderini sev!
Varsa kederini de sev!
Üzülme hastalıklarına,
Gör hangi günahlarına kefaret olacak.
Terk edildin diye de üzülme.
Demek ki sevebilecek bir yüreğin var.
Geçmişi unut, hiç yaşanmamış gibi davran.
Buluttan nem kapma!
Döküver kirpiklerinden sonbaharı.
Bir gün ama bir gün mutlu tebessümlerle kol kola gireceksin.
Koklayacaksın yağmur sonrası toprakları.
Yükleyeceksin ruhunu kelebek kanadına.
Uçacaksın semalara sevdiklerinle can!
Kim demiş ebemkuşağı yedi renk?
Bakmakla görmek arasındaki farkı çözdüğünde,
Anlayacaksın ne demek istediğimi can!
Sana tanınan süre üzülmeye değecek kadar uzun değil.
Herkes gibi sende sonsuzluğa gün gelip kanat çırpacaksın.
Hayatın telaşından insan pek farkında olmuyor ama,
Kum saati alta doğru hızla akıp gidiyor.
Henüz aşılmamış çok yolların var.
Hiç mi güzellik yaşamadın?
Hayatın ellerini bırakma!
Küsme!
Hadi mavilerini giyin çık dışarı!
Denizle cilveleşen martılar gibi hayata kur yap!
Yitirdiğin güneş için sevda türküleri söylemeye devam et!
Ölümlü de olsa hayat, ölümsüz bakışlarla bak!
Kaçmakla kurtulamazsın ki;
Yalnızlıktan, hüzünlerden, hayattan,
Ayakta kalman gerek,
Yaşaman gereken can!
Hayat seni de içinde görmek istiyor.
Hadi yaklaş!
Unutma ki “Yapmadıklarının kazası yok!”
Ve yine unutma ki
“Aydınlık geceye hiçbir zaman yenik düşmedi” can!

türkiye

27.06.2024 - 17:40

TÜRKİYEM!
Seni niçin bu kadar sevdiğimi soruyorlar,
Uzak diyarlardan gelen kızına:
- Bu sevginin kaynağı ne?
- Neden?
- Kimsin sen?
- Sen nere, bu topraklar nere?
“Aşkın sebebi sorulmaz”,
Diyorum yüz bin kere…
Çünkü ruhum yüzyıllar önce
Gönül vermiş bir türküye
“Sen benimsin, ben de senin”,
Türkiye!
Ahlat’ta mezar taşları tanırlar beni…
Malazgirt’e Alparslan’la geldim ben,
Vatan kılmak için bu güzel yurdu,
Her fetihte yeniden
Dirildim ve öldüm ben…
Hani ferman buyurmuştu
Karamanoğlu Mehmet Bey:
“ Şimden geri kimse,
Türk dilinden özge söz söylemeye!”
Bu kutlu fermanı ilk duyan benim!
Divanda dergâhta, çarşı-pazarda
Sevinç ile yayan benim!
Ertuğrul Gazi’nin yol yoldaşıyım
Birlikte fetheyledik, bu yurt yerini…
Osman Gazi’yle diz çöküp huzuruna,
Dinledik Şeyh Edebali’nin öğütlerini…
Orhan Beyle birlikte yürüdüm Diyar-ı Rum’a,
Kılıç yoldaşımdır Hüdavendigar!
Sorsalar, elbette anlatacaktır,
Bursa’da, ulu cami avlusundaki çınar…
Karadan gemiler indirdim, Sultan Fatih’le
Değimli ki, cihan, cihangire dar?
Bayrağı dikti Ulubatlı Hasan, biz yürüdük ardından…
Sorsanız, hisarlarda taşlar anlatır size:
İstanbul’un surlarında kanım var!
Sevinçlerim kadar acılar da yaşadım,
Vatan bildiğim bu topraklarda…
Bazen yüzümüze gülmedi devir,
Tersine de döndü, feleğin çarkı,
Kıyasıya vuruşurken, iki cihangir…
Bir tarafta Emir Timur,
Bir tarafta Yıldırım…
O günden beri öksüz Kerkük,
O günden beri yetim Kırım!
Kaç kez kan ile doldu,
Kardeş kavgasını durdursun diye
Tanrı’ya açılan elim…
Ama sığamadılar bu yeryüzüne
Şah İsmail ve Sultan Selim…
Kardeşin kardeşle vuruştuğu gün;
“Durun!
Türk’e Türk’ten özge yanan bulunmaz!
Kardeş kavgasında kazanan olmaz!”
Diye feryadı arşa dayanan bendim…
Çubuk Ovasına akan kanlar da,
Çaldıran’a düşen canlar da benim…
Üç yüz yılda döndüm, Viyana önlerinden.
Vuruştum boğazda yedi düvele karşı…
“Çanakkale içinde vurdular beni”,
Bir gonca gül iken derdiler beni…
Şimdi Gelibolu’da,
“Bir ölür, bin doğarız!” diye seslenen,
İsimsiz şehidin baş taşı benim…
Oğulsuz anaların, dul gelinlerin
Gözyaşı benim…
Sarıkamış’ta bedeni donan,
Yemen’de susuzluktan ciğeri yanan
Ve bir cepheden bir cepheye savrulan
Ölmez Türk benim!
İstiklal savaşına koştuk, sonradan,
Atatürk’ün yanındaydım her zaman!
Küllerinden yenden doğan bir milletin
Övladıyım ben...
Vatanın ufkunu sarınca melal
Akif’in dizesiyle, dirildim yeni baştan
Haykırdım bütün dünyaya:
“Hakkıdır Hakka tapan milletimin İstiklal!”
Türkiye’m!
Ben senden hiç gitmedim ki!
Ezelden ebede seninleyim ben.
Uğrunda öldüğün Vatan, terk edilir mi?
Ölesiye sevdiğin Vatandan gidilir mi?
Senin nasıl sevdim, bir bilebilsen…
Güneşe vurgun ayçiçekleri,
Denize âşık martılar gibi…
Ben seni,
Kıyıya sevdalı dalgalar
Yağmura hasret sahralar gibi sevdim.
Bağlanıp kaldı ruhum bir tek sözüne,
Sahibinden ayrılmayan bir gölge gibi
Yıllar yılı yüz sürdüm ayak izine!
Ben seni nasıl bekledim, bir bilebilsen…
Üstadın dediği gibi:
“Hastanın sabahı, mezarın ölüyü,
Şeytan’ın günahı beklediği kadar”...
Ve ben, bendeki seni bekledim her an!
Kimsesiz evin, hiç gelmeyecek sahibini beklediği gibi...
Ben seni ölümüne sevdim, Türkiye!
Dudakta kalan son nağme,
Gözde donan son damla
Ve bir “Ah!” kadar!
Nasıl özledim seni, bir bilebilsen
Bebeğin anne sütünü,
Annenin evlat kokusunu
Üşüyen ellerin sıcacık bir ocağı
Özlediği kadar…
İçimde kanatlanan ve büyüdükçe büyüyen
Bir özlemim var...
Ben ki aşığım senin, baharına, yazına…
Seni niçin bu kadar sevdiğimi soruyorlar,
Uzak diyarlardan gelen kızına:
Oysa “Aşkın sebebi sorulmaz”,
Aşk sebepsiz sevdadır”
Diyor, Bizim Yunus!
Sorulmasın bana artık bu soru,
Çünkü sen Türkiye’msin!
Vatansın! Vatan!
Bense çılgın bir Türk’üm,
Gökalp’in ruhunu yüreğinde taşıyan
Ve Vatanı Turan olan...
Canım Türkiye’m! Sen bensin,
Ayağına taş değse, benim ciğerim yanar.
Sen gönlümde umutsun, kalbimde ince sızı,
“Sevemez kimse seni benim sevdiğim kadar!”
İmza: Kardeşin Azerbaycan’ın, sana sevdalı kızı…
(Ganire Paşayeva)

siyasi mülahaza

27.06.2024 - 17:33

ANALİZ
Artık az siyaset konuşur olduk.
Bu iyiye işaret..
Ekonomi kötü ve toplum olarak aramızdaki fay hatları gittikçe derinleşiyor.
Bu kötüye işaret.
Ekonominin kötü oluşunun sebebi belli. Ekonomiden anlamayan ekonomistler..
Fay hatlarının derinleşmesinde din- diyanet ve siyaset etkili oluyor.
Üzgünüm...Din ve Diyanet toplumu bütünleştirici ve birleştirici özelliğini kaybetti.
Önemli nokta, dini düşünce ehli hadis denilen, akla değil nakle önem veren, geleneksel Sünni anlayişın, tarikat ve cemaatlerin tekeline geçti.. Diyanetin de bu doğrultuda hareket etmesi önemli faktör.
Dini düşünce en donuk, en statik, dönemini yaşıyor. İnsanı, uyandırması, harekete geçirmesi, dinamizme yöneltmesi gereken din üzerine çöken bunalticı iklim nedeniyle insanları, uyuşturuyor.Dini düşüncede aydınlara ve aydınlanmaya ihtiyaç var.
Siyaset anlayışımız çağ dışı. Asla demokratik ve akılcı değil. Halkın seçimi
ülke gerçekleriyle örtüşmüyor. Kim daha fazla medya ve algı gücüne sahip olursa o kazanıyor. Başka bir ifade ile kim daha fazla dezenformasyon ( yalan, iftira, karalama) yapıyorsa iktidar oluyor.
Partiye Genel Başkan olan birini başarısız olsa bile oradan uzaklaştırmak çok zor. Parti onun tapulu malı oluyor çünkü. Ölene kadar o delegeleri, delegeler onu seçiyor. Öldükten sonra bile bazı partilerde Genel Başkanlık babadan oğula tevarüs ediyor.
Demem o ki geleneksel din ve siyaset düşüncesinden kurtulmamız gerekiyor. Dinde de siyasette de aklı, rasyonel olanı hakim kalmamız şart.
Bununla birlikte ne kadar az din,
ne kadar az siyaset konuşursak ülkenin birliği ve dirliği açısından o kadar yararlı oluyor.
Ahmet Yavaş

Siyaset Günlüğü

23.06.2024 - 17:30

CHP 'ye aferin..
Geçen, " Tarikat ve cemaatleri hafife almayın,sağdaki ve soldaki siyasi partilerin yöneticilerini onlar belirliyor." demiştim.
CHP'nin dünkü Kurultay sonucuna göre bu söylemim yanlışlandı.O nedenle CHP'ye koskoca bir "aferin" diyorum .
Bunun nedeni şuydu :
Sağın en büyük partisi olan AKP yönetimi Sünni tarikat ve cemaatler tarafından desteklenip belirleniyordu. AKP bir kitle partisi konumunda olsa bile en önemli yanı cemaat ve tarikatlara yaslanmasıydı.
Solun büyük partisi olan CHP nin yönetimi ise Alevi dernek ve cemaati tarafından dizayn ediliyordu Nitekim Kılıçdaroğlu'na desteğini açıklayan Alevi dernekleri Kılıçdaroğlu için "PİRİMİZ"?? ifadesini kullanıyordu.
Sünni kesim "Padisahimiz" ifadesini pek kullanmasa da gönlünün tahtında matah bir şeymış gibi "Hilafet makamı " oturuyordu.
Parti yöneticiligine sanki bir dini otorite anlamı yükleniyordu. ????Bir padişahlık ve Hanedan yönetimi gibi siyasi partilerin yönetimlerine çöken birileri kendilerine dini bir isim ve makam verilmesinden de hiç rahatsiz değildiler
Oysa ülkede Atatürk'ün kurduğu bir cumhuriyet idaresi, çağdaş değerlerden benimseyip, içselleştirmeye çalıştığımız bir demokrasi değerimiz vardı.
Artık, Cumhuriyetin 100. Yılında umarım ülkemiz safralarını atmaya başlayacak, lüzumsuz bagajlarından kurtulacaktır.
İnsanlarimiz belli ki kötü gidişattan rahatsız olmaya başlamıştır.. Umarım, demokrasinin gereği olan ehliyet ve liyakat tüm siyasi partilerin yönetimlerine egemen olmaya başlayacaktır.
Kılıçdaroğlu'nun değişimi bunun bir işaret fişeği sayılabilir. Hadi " daha erken, bir 5 yıl daha şans verelim." diyelim. Lakin başarısız olursa iyi Parti Genel Başkanı içinde aynı durum söz konusu olmalıdır. MHPLİ ler için ise yönetim değişimi lüzumlu değil elzemdir.
Atatürk'ün partisi kendisine yakışanı yapmıştır. Özgür Özeli tanımam. Zaten CHP de benim partim değil. Ama CHP Genel Başkanlığına Ekrem İmamoğlu daha yakışıyor gibi idi sanki.
Aman bana ne canım.
Belki sevimli, güzel bir insandı. Kirli ve pasaklı bir hayat hikayesi yoktu. Erdemli bir bireydi . Ama başaramadı, iktidar olamadı. Başarısızlığının bedelini ödedi
Ve Kılıçdaroğlu gitti...
Darısı, yalandan başka hiçbir sermayesi olmayan, bölücülüğün, öfkenin, kindarlığın, adaletsizliğin, nepotizmin, lüksün ve İsrafın sembolü olmuş siyasi parti yöneticilerine.
Ahmet Yavaş

kayırmacılık

23.06.2024 - 17:04

Vasatlığın sosyolojisi
Ortalama yani vasat gerçekte var olmamasına rağmen çok şey anlatır, fikir verir, tanıtır. Toplumsal vasat işte bu nedenle önemlidir, hatta çok önemlidir. Çünkü vasat toplumların rölantisidir. Bir toplumun vasatının seviyesi, o toplumun kendini inşa etmesi, yeniden üretmesi açısından oldukça belirleyicidir. Rölantisi düşük toplumlar, kendilerini daha iyi bir vasatta yeniden üretme konusunda güçlük çekerler.
Bundan yıllar önce, çalıştığım bir üniversitede farklı fakültelerden öğretim üyelerinin yer aldığı bir komisyona üye olarak seçilmiştim. Komisyon haftada bir gün benim çalıştığım fakültede toplanıyordu. Mevzuata göre komisyonun çalışmalarını kolaylaştırmak için bir araştırma görevlisinin yardımcı eleman olarak atanması gerektiği söylendi. Toplantılar bizim fakültede olduğu için, benim çalıştığım birimden, görevine yakın bir zaman önce atanmış bir araştırma görevlisi meslektaşımız görevlendirildi. Bu araştırma görevlisi bütün toplantılara katıldı. Birçok asil üyeden daha fazla sürece katkıda bulundu. En önemlisi de, komisyon üyeleri üzerinde gerçekten mükemmel bir intiba uyandırdı. Hatta komisyon üyeleri kendisine duydukları saygı nedeniyle ona “siz” diye hitap ediyorlardı. Öğretim üyelerinin araştırma görevlerine “siz” şeklinde hitap etmeleri Türkiye üniversitelerinden genel olarak pek yaygın değildir. Komisyonunun son toplantısında gerekli evraklar tamamlandıktan sonra, bu evrakları idari ofise götürmek için çıktığında, öğretim üyelerinden biri bana şu soruyu sordu: “Hocam nereden buldunuz bu arkadaşı?”.
Soru aslında Türkiye üniversitelerinin personel alırken kullandığı temel stratejileri ima ediyor ve arkadaşın kimin tanıdığı olduğunu ya da torpilinin kim olduğunu soruyordu üstü kapalı olarak. Ben ise “sınavla aldık hocam” diye cevap verdim. Verdiğim cevap sonrasında, komisyon üyeleri içinde kahkaha atanlar oldu.
Benim yanıtım sahiciydi. Araştırma görevlisi meslektaşımızın sınavında ben de jüri üyesi olarak bulunmuştum. Yazılı ve sözlü sınavlardaki performansı, sunduğu dosya ve referans mektupları üzerinden neredeyse iki gün jüri üyeleri olarak aramızda tartıştıktan sonra karar vermiştik. Söz konusu araştırma görevlisi adayını hiçbirimiz önceden tanımıyorduk. Kararlarımızda dışarıdan da hiçbir etki söz konusu değildi. Bütün bunları komisyon üyelerine de anlattım. Soruyu soran meslektaşım biraz mahcup oldu. Diğerlerinin içinde de anlattıklarıma inanamayanlar olduğunu tahmin edebiliyordum. Ama anlattıklarımın satısı satırına doğru olduğunu tekrar vurguladım. Gerçekten öyleydi. Sınava katılanlar içinde asgari koşulları sağlayan üç kişi olduğunu ve bunlar içinde en kalitelisinin o olduğunu da vurguladım. Toplantı dağılırken komisyon üyelerinin anlattıklarım konusunda artık ikna olduklarını düşündüm. Ama onları ikna edenin benim anlattıklarımdan çok araştırma görevlisi meslektaşımın komisyon toplantıları boyunca gösterdiği performans olduğuna da adım gibi eminim.
Yıllarca Türkiye’nin farklı üniversitelerinden çalıştım. Üstelik bu üniversitelerde hâkim olan siyasi hegemonya birbirlerinden çok farklıydı. Ancak hepsinde ortak olan bir şey vardı: Atamalarda liyakat genellikle temel öncelik değildi. Ben beşeri çalışmalar alanındanım. Elbette bu işlerin örneğin tıpta, mühendislikte nasıl işlediğini bilemem. Ancak beşeri alanlarda kötü bir doktorun veya kötü bir mühendisin insan hayatına mal olabileceği gibi bir temel endişe de söz konusu değildir genelde. Kötü sosyolojiden, eksik felsefeden, yamuk antropolojiden kim ölmüş! Zihniyet böyle işler ne yazık. Bu alanlar kendi toplumsal ikincilliklerini biraz da kendileri üretmişlerdir.
Kadroları öncelikle liyakate değil de başka kriterlere göre doldurulmuş kurumlarda da dersler yapılıyor elbet. Araştırmalar sonuçlanıyor. Jüriler toplanıyor. Tezler savunuluyor. Makaleler, kitaplar yazılıyor. Yani eninde sonunda üniversiter makine çalışıyor. Mevcut yapının da bir rölantisi yok değil. Ama bir de şöyle düşünün: Daha kaliteli olan Ali dururken alınan Veli, CV’si daha iyi olan Zeynep dururken tercih edilen Ayşe üniversitenin ve daha genelde de ülkenin rölantisini düşürüyor mu, arttırıyor mu? Bu tür tutumların ülkenin genel vasatını, yani ortalamasını orta ve uzun vadede etkilememesi mümkün olabilir mi?
En başta söylemiştim. Her vasat, ortalama aslında hipotetiktir demiştim. Yani vasatın gerçek anlamıyla var olmadığını vurgulamıştım. Ancak vasatın, ortalamanın temsil gücünün de altını çizmiştim. Kuşaklar boyu bu şekilde yapılanmış kurumların vasatlık üretmeleri de asla bir tesadüf değildir. Kimi toplumların kişi başına 75 bin dolar gayri safi mili hâsıla ürettiği bir dünyada, sözünü ettiğim rölantideki ülkelerin ancak 7 bin 500 dolar üretebilmelerine fazla şaşırmamak lazım...

Diyanet İşleri Başkanlığı

23.06.2024 - 17:00

Sayın Diyanet İşleri Başkanı...!
Başkanlığınıza bağlı İmam ve müezzinlerinize evvel emirde ezanı güzel okumayı öğretin. Kötü bir okuyuşla insanları dinden soğutmayın. Bunu yapamayacaksanız merkezi sistemle güzel ezan okuyanın okumasını sağlayınız. Görevlilerin, mikrofonu sonuna kadar açarak insanları, yaşlıları, bebekleri rahatsız etmesini engelleyiniz. İnsanları, Allah'a ibadete çağıran ezan kimseye bir eziyet aracı olmamalıdır.
Hani huzur İslamda idi...?
Ahmet Yavaş

ülkemiz

23.06.2024 - 16:52

Dostlar..
Gittikçe yavaşlıyor, gittikçe yaşlanıyoruz. Baharın kapımızı çalmasına rağmen sevincimiz buruk, umudumuz kırık.
Ben, yaşlandıkça yaşadığım toplumu olumlu olumsuz yönleri ile geniş planda daha iyi tanımaya başladım. Hiçte hayalimdeki gibi, kitaplarda yazdığı, şiirlere konu olduğu gibi değilmişiz. Abartmışım.
Karşımda maddi ve manevi iklimi çölleşen bir ülke duruyor. Toplumsal çürüme ise ileri boyutlarda. Korkak iki yüzlü, çıkarcı, cahil, kaderci, ahlaksız insan profili sarmış dört bir yanımızı. İyi birine denk gelirsek şükrediyoruz.
Yiğitlik , mertlik, adamlık göç eylemiş bu topraklardan. İnsanlar dava ve yol arkadaşım dediklerini namertçe uyuşturucu satıcılarına vurdurtuyorlar. Ve babalar, ölen evlatları için beklediği adalet gerçekleşmeyince kahrından ölüyorlar.
Dostlar...
Cumhuriyetle birlikte Atatürk'ün iyi bir toplum inşa etme çabasına rağmen bunu başaramadık. Osmanlıdan başlayan batılılaşma, çağdaş milletler seviyesine ulaşabilme çabamızı sonlandırdık. Şimdi Orta doğu toplumu olmaya evriliyoruz.
İşin garip tarafı gittikçe millet olma vasfımızı da kaybediyoruz Kabileye, cemaate, sürüye dönüşüyoruz. Birey olmak, vatandaş olmak mı..? Geçiniz efendim..
"Türk'ün Türk'ten başka dostu yoktur." özdeyişi ters yüz oldu. Siyaset madrabazları öylesine ayrıştırıp , böldü ki bizi nerede ise Türkün Türk' ten, bizim bizden başka düşmanımız kalmadı.
Elbette iyi, güzel, yiğit insanlar vardır bu ülkede ve onlar başımızın tacıdır. Gel gör ki görünür değiller, yoklar meydanlarda.
Hava puslu ve ağır...
Sen durma, bağır, çağır...????
Ahmet Yavaş

siyaset

23.06.2024 - 16:20

Bu siyaset insanın bazen aklını başından alıyor, onu zavallı ve gülünç duruma düşürüyor.
Nasıl mı diyeceksiniz:?
HATIRLAYIN.. .
Önceki yerel seçimlerde İstanbul'u kaybedeceğini anlayan AKPLİ gruplar seçim gecesi Twitter da" BEN iZLEDİM, BİLİYORUM.." Allah'ı usulsüzlük ve kayırmacılık yapmaya çağırarak şöyle dualar ediyorlardı:
"Allahım yardım etsin .Oyları değiştirsin. Aradaki farkı kapatsın, inşallah.."??
Eyyyy AKP AşıklarıI?? aklınızda olsun. Tüm bireysel ve toplumsal ilişkilerde Allah adildir.
Asla nepotizim (kayırmacılık) ve torpil yapmaz.
Nitekim kendinizi yunmuş, yıkanmış, dindar, mütedeyyin görmenize, afranıza, tafranıza
rağmen 31 Mart seçimlerinde hezimete ugrayıp yenildiniz. Milletten tokadi yeyince kibriniz yerle bir oldu. Kininiz içinize akıp sizi zehirledi. Böylece Allah milletin eliyle cezanızi verdi.
Umarım bu durum size büyük bir ders olur, Kendinize bir çeki düzen verirsiniz.
Umarim, aslında dünyevi bir güç devşirme işi olan siyaseti dine alet etmezsiniz.
İnsanların ibadet ettigi camilere, eğitim yeri olan okullara, kışlaya siyaseti sokmazsiniz.
Allahın dinini (Nas) kendi politikalarınız için dolgu malzemesi olarak kullanmazsınız.
Bu arada zafer kazanmıs gibi havalara giren seküler mahallenin temsicileri, yani CHP liler..!!
Seçimlerde alınan sonucu romantik bir şekilde kendi eseriniz olarak görmeyin. Bu sonuçta başta emekliler olmak üzere Türk Milliyetçisi ülkücülerin büyük dahli vardır. Sevdalısi oldukları ülkeleri icin liderlerine rağmen en dogru olanı yapmıslar, adaletsizligi, hukuksuzluğu aliskanlık haline getiren iktidara en sert uyarıyı CHP ye oy vererek gerçeklestirmışlerdir.
Sonuç olarak demem o ki:
Muhafazakar mahallenin güzel insanları..!
Lütfen, alışkanlık haline getirdiğiniz dualarınızda Allah'ı adaletsizliğe çağırma işinden vazgeçin.
O sizin partinizin atadığı, hakiminiz, Adalet Bakanınız, Yüksek Seçim Kurulu Başkanınız, reisinizin bürokratı değil.
O adildir...Sadece sizin değil alemlerin ve tüm insanlığın Rabbidir.
Lütfen.
Ahmet yavaş

siyaset

23.06.2024 - 16:20

Bu siyaset insanın bazen aklını başından alıyor, onu zavallı ve gülünç duruma düşürüyor.
Nasıl mı diyeceksiniz:?
HATIRLAYIN.. .
Önceki yerel seçimlerde İstanbul'u kaybedeceğini anlayan AKPLİ gruplar seçim gecesi Twitter da" BEN iZLEDİM, BİLİYORUM.." Allah'ı usulsüzlük ve kayırmacılık yapmaya çağırarak şöyle dualar ediyorlardı:
"Allahım yardım etsin .Oyları değiştirsin. Aradaki farkı kapatsın, inşallah.."??
Eyyyy AKP AşıklarıI?? aklınızda olsun. Tüm bireysel ve toplumsal ilişkilerde Allah adildir.
Asla nepotizim (kayırmacılık) ve torpil yapmaz.
Nitekim kendinizi yunmuş, yıkanmış, dindar, mütedeyyin görmenize, afranıza, tafranıza
rağmen 31 Mart seçimlerinde hezimete ugrayıp yenildiniz. Milletten tokadi yeyince kibriniz yerle bir oldu. Kininiz içinize akıp sizi zehirledi. Böylece Allah milletin eliyle cezanızi verdi.
Umarım bu durum size büyük bir ders olur, Kendinize bir çeki düzen verirsiniz.
Umarim, aslında dünyevi bir güç devşirme işi olan siyaseti dine alet etmezsiniz.
İnsanların ibadet ettigi camilere, eğitim yeri olan okullara, kışlaya siyaseti sokmazsiniz.
Allahın dinini (Nas) kendi politikalarınız için dolgu malzemesi olarak kullanmazsınız.
Bu arada zafer kazanmıs gibi havalara giren seküler mahallenin temsicileri, yani CHP liler..!!
Seçimlerde alınan sonucu romantik bir şekilde kendi eseriniz olarak görmeyin. Bu sonuçta başta emekliler olmak üzere Türk Milliyetçisi ülkücülerin büyük dahli vardır. Sevdalısi oldukları ülkeleri icin liderlerine rağmen en dogru olanı yapmıslar, adaletsizligi, hukuksuzluğu aliskanlık haline getiren iktidara en sert uyarıyı CHP ye oy vererek gerçeklestirmışlerdir.
Sonuç olarak demem o ki:
Muhafazakar mahallenin güzel insanları..!
Lütfen, alışkanlık haline getirdiğiniz dualarınızda Allah'ı adaletsizliğe çağırma işinden vazgeçin.
O sizin partinizin atadığı, hakiminiz, Adalet Bakanınız, Yüksek Seçim Kurulu Başkanınız, reisinizin bürokratı değil.
O adildir...Sadece sizin değil alemlerin ve tüm insanlığın Rabbidir.
Lütfen.
Ahmet yavaş

dinginlik

23.06.2024 - 15:57

????Dostlar...????????
Dinginliğin peşine düştüm. İhtiyacım var çünkü dinliğe. Huzura mutluluğa.Bu nedenle kafamın içindeki çöplerden, fazlalıklardan kurtulmam gerekiyor.
Nedir onlar.?
Kurtulmam gereken çöplerin, fazlalıklarin başında kendi kendime yarattığım korku ve endişelerim geliyor.
Kendimin, haklarımın çocuklarımın, sevdiklerimin, çevremin, ülkemin geleceği endişeleri...
Bu endişeleri gidermek, mutlu bir gelecek için çözüm arayışına giriyorsun. Bunun sonucunda ideolojilere ve o ideolojileri aparat sayan siyasete bulaşıyorsun.
Güç ve çıkar elde etme , zenginleşme aracı olarak olarak dizayn edilen makyevelist, pis bir siyaset anlaÿışı sizi kendinizden ediyor. En ideal düşüncelerinizi kirletip, bir çöp yığını haline getiriyor.
Siyasetçi takımının yanlışlarını savunmaya, aymazliklarına ortak olmaya ve salaklıklarına kılıf uydurmaya başlıyorsunuz.
Tanımadığınız birileri yüzünden tanıdıklarınızı üzüyorsunuz. Din, ezan, bayrak, milliyetçilik gibi değerler siyasetin dolgu malzemesi olup çıkıyor.
Haksızlık, kayırmacılık denen adaletsizlik karşısında susup, yutkunuyorsunuz
.........
Bundan sonra siyaset denen çöpten kendimi arındırmaya karar verdim.Hiçbir partiye aidiyetim yoktur. Hiçbir siyasiye sempatim ve ilgim kalmamıştır. Sivil Müslüman olduğum gibi artık sivil Türk Milliyetçisiyim.
..........
Kendimi ve Face duvarımı siyasete kapatıyorum.Zihnimi baş belası bu çöpten arındırıyorum.
Sanat, edebiyat, şiir, müzik, sevgi, aşk ve muhabbet uğraşı alanım olacaktır...!!
Oh be...Şükür..
Ahmet Yavaş

aşırı dinci

19.06.2024 - 21:14

Kendimizi, herkese çekidüzen vermekle görevli din jandarması veya zaptiyesi olarak olarak görmemiz kibirli dindarlık hastalığını doğurur. Bu tür dindarlık, çatışmacı ve kavgacı dindarlıktır. Bir başkası bizim gibi inanmıyor veya düşünmüyorsa kendi tercihidir. O tercihe saygı duyabilmek insanca bir tutumdur. Bırakalım herkes inancını eksik veya tam bildiği gibi yaşasın. Biz inandığımız dini başkalarına değil kendimize çeki düzen vermek, kendimizi inşa ve tamamlamak için kullanalım. Lütfen..

bilmek

19.06.2024 - 20:38

(İKRA)
OKUMAK, BİLMEK
Dostlar...
Müslümanlar ve tüm İnsanlar Allah'ın "oku" emrinin muhatabıdır. İnsan, okumayı bilmiyorsa " okuyabilmeyi" yani okur yazarlığı okuyacaktır.
Okuyup yazıyorsa 3 şeyi okuyacaktır.
1.Kur'anı.
2.İnsanı.
3.Kainatı.
1. İnsanın Kuranı okuması, Allah'ı tanıması ve onun buyruklarını bilmesi açısından önemlidir.
Kuran okumanın olmazsa olmaz şartı anlayarak okumaktir.
Kişi, Arap alfabesini biliyorsa anlamıyla birlikte Arapça okuyacaktır. Arap Alfabesini bilmiyorsa Türkçe meal ya da tefsirler kanalıyla Kur'an okuyacaktır. Tefsir ya da meal okumayı eleştirenleri ciddiye almayıniz.Anlamadığına ibadet eden insandan hayır gelmez.
Allah, "Rabbül alemin yani tüm evrenin ve insanların Rabbidir. Sadece Arapların Rabbi, dili ise Arapça degildir. O, konuşulan bütün dilleri bilir.Kuranı Arapça göndermesinin sebebi elçisini onların arasından seçmiş olmasındandır
İnsanlar, Allah'ın gönderdiği ve sorumlu olduğu mesajları ilk elden ve doğrudan Kur'andan öğrenecektir.
2.İnsanı okumak. İnsanın önce kendisini, sonra diger insanları okumasıdır. İnsanın kendini okuması biyolojik ve psikolojik olarak kendini tanıması ve bilmesidir. Kendini bilen Rabbini de bilir.
3.Kainatı okumak. Bu okumanın içerisine evrenle ilgili her türlü bilimsel, bilgi girer.Fizik, kimya, biyoloji astronomi gibi deneyse bilgileri okumak ve bilmek insanın sorumlulugundadır. KURAN OKUMAK NE KADAR FARZ İSE İNSANI VE KAİNATI OKUMAK DA O KADAR FARZDIR.
Kimse Tefsir, Hadis, Siyer gibi dini ilimleri farz hükmünde sayıp Fizik , Kimya, biyoloji gibi beşeri ilimleri yok hükmünde sayamaz.
Allah'ı tanımak, onun buyruklarinı okuyup, bilmek için Kur'an okumak ne kadar önemli ise Allah'ın yarattığı insanı ve kainatı okumak, tanımak ve bilmek de o kadar önemlidir.
Okumak, bilmek dedigimiz şeyin adı ilimdir, bilgidir.Bilgi, ilim öğrenmek ise zamana kayıtlı olmayıp, Hz. Peygamberin ifadesiyle ömür boyu, yani "Beşikten mezara" kadardır.
Sonuç olarak hayat dediğimiz yolculuğun amacı Yaradanı, (Kur'anı )onun yaratmış olduğu insanı ve kainatı okumaktır.Bu üç okumayla birlikte insan bilen varlık olacak ve yaratık olmaktan çıkıp insanlaşacaktır. Bu insan denen varlık insanlar arasında barışı inşa ederek kardeşlik toplumu kuracak, dünyayı daha yaşanabilir hale getirecektir.Aksi insanın ve insanlığın sonu, kıyameti olacaktır.
İyilikle kalınız.
Ahmet Yavaş

aşk

19.06.2024 - 00:33

"1985 yıllarında İran'da yaşanmış gerçek bir yaşam öyküsü...
Ziba ile Muhammed üniversite yıllarında tanışmış, uzun süren bir arkadaşlık döneminden sonra yeni evlenmiş bir çifttir...
Muhammed, sığır ticaretiyle uğraşmakta,
Ziba ise bir özel hastanede hemşirelik yapmaktadır.
Bir aylık evli çift,
balayına çıkma planları yapmaktadırlar...
Muhammed, bütün formaliteleri yerine getirerek esine ve kendisine on beş günlük bir balayı programı hazırlar...
Ve özel otomobilleriyle balaylarını geçirmek için Benderabbas şehrine
hareket ederler...
Ziba ile Muhammed yaklaşık 600 km lık bir yol katederler.
İran devrim muhafızları Pasdar'lar kara yolu üzerinde araçları durdurarak
kimlik kontrolü yapmaktadırlar.
Ziba ile Muhammed'in araçlarını da
durdururlar.
Ziba'dan evlilik cüzdanı istenir. Ziba çantasını karıştırır, valizlerine bakınır ama evlilik cüzdanı yoktur.
Cüzdanı evde unutmuştur.
Muhammed yeni evli olduklarını ve balayına gittiklerini devrim muhafızlarına
anlatmaya çalışır..
Devrim kuralları kesindir.
Evlilik cüzdanı olmayan kadın erkeğin yanında bulunuyor ise fahişedir. Cezalandırılmalıdır.
Ziba ile Muhammed evli olduklarina dair yeminler eder...
Yalvarırlar...
Nafile, Ziba Karakola götürülüp fahişe suçundan seri mahkemeye çıkartılacaktır.
Muhammed, "Evlerinin 600 km uzakta olduğunu müsade ederlerse karısıyla gidip evlilik cüzdanını getireceğini" söyler.
Devrim muhafızları Ziba'yi bırakmaz.
"Evlilik cüzdanını getir kadını götür.." denir..
Muhammed Evlilik cüzdanlarını almak için geri döner...
Şoke olmuştur.
Biran evvel eve gitmeli cüzdanı getirip karısını kurtarmalıdır..
Yollar uzadıkça
uzar, viraja suratli giren Muhammed direksiyon hakimiyetini kaybederek
yol kenarındaki uçuruma yuvarlanır..
Kazadan üç-dört saat sonra,
Muhammet ağır yaralı olarak hastaneye kaldırılır..
Muhammed yoğun bakımda ölüm ile yaşam arasında gidip gelmektedir...
On beş gün şuursuzca yatar.
Kendine geldiğinde ilk Ziba'yi sorar. Kabus bitmemiştir.
Ziba canilerin elinde kalmıştır.
"Cüzdanı götürüp karımı kurtarmalıyım..." der.
Bu düşüncelerle hastaneden kaçar.
Evine gider...
Evlilik cüzdanlarını alır...
Ziba'yı alıkoyan karakola
gider...
-"Ziba nerde?... Evlilik cüzdanımı getirdim. Karımı serbest bırakın."
Buz gibi bir cevap alır....
"-Seni bir hafta bekledik gelmeyince, kaçtığını düşündük, bu kadının fahişe olduğunu kabul ettik ve astık...."
Ziba'nin morgdaki cesedini Muhammed'e verirler...
(1985 yıllarında İran'da yaşanmış gerçek bir yaşam öyküsü )
Alıntı.

mezhep

19.06.2024 - 00:20

BEN Mİ......?
1- Kendimi sadece “Müslüman” olarak niteler, bu sıfatımın önüne herhangi bir mezhep, tarikat, cemaat vb. bir oluşum ismi kullanmayı inancıma hakaret kabul ederim!
2- Kişilerin benimsedikleri her türden dini inanış, felsefi veya siyasi görüşü alt kimlik, “insanlığı” ise üst kimlik telakki ederek, insan olmayı başarabilenlerin alt kimliklerine takılıp kalmam!
3- İnsanın kendi tercihi olmayarak sahip olduğu “ırkını” yok saymasını da, üstünlük aracı görmesini de ontolojik bir sapma olarak görür, evrensel ahlaki/fıtrî değerlerle çatışmadığı sürece giyim-kuşam, örf ve adetler vs. bağlamında Türk’ün Türk gibi, Arap’ın Arap gibi yaşamasının ilahi iradeye muvafık olacağına inanırım!
4- “İnsan” olmadan “Müslüman” olunamayacağından hareketle, fertlerle ilişkilerimizde (hukuki, ticari, komşuluk, arkadaşlık vs…) yerdekilerin bizden razı olacağı insanî-ahlâkî tutumu sergileyemediğimiz sürece Göktekinin bizden hoşnut olmayacağına içtenlikle inanırım!
5- Bu zaviyeden bakıldığında; benim nazarımda insanların saygınlığını, Yaratan’a karşı tuttukları oruç, Kâbe'ye yaptıkları seyahat, kıldıkları namaz veya çektikleri tesbihat değil, yaratılana karşı gösterdikleri insanî tavırlar belirler!
6- Putperestliğin “şahısperestlik” olduğu ve Allah’ın her bir insanı birey olarak akıl ve muhakeme gücüyle yaratmış olduğundan hareketle, sıfatı ne olursa olsun (hacı, hoca, şeyh, mürşit, kutp, gavs, lider, kâinat imamı vs.) kerameti kendinden menkul yarı tanrılara kayıtsız şartsız itaat etmeyi yaratılış kodlarıma ihanet kabul ederim!
7- Kimsenin Yaratan’dan daha merhametli olamayacağının da ötesinde, Allah’ın ilahlık yetkilerine müdahale ve adam kayırmacılık (torpil) anlamına geleceğinden dolayı gerek dünya gerekse ahret hayatım için Allah’la arama aracılar (şefaatçiler) koymayı itikadî bir sapma olarak değerlendiririm!
8- Hiçbir kimsenin hiçbir inancı kabul etmeye zorlanamayacağı gibi, hakaret ve küfür içermediği sürece düşüncelerime karşı çıkılmasını insani olgunlukla karşılarım. Zira bilirim ki, “Bârikâ-i hakikat müsâdeme-i efkârdan doğar!”
9- Doğruların insanlığın ortak değerleri, yanlışların ise yine insanlığın ortak sorunları olduğu ilkesinden ve sadece ölülerin ve delilerin fikirlerinde sabit kalacağından hareketle, doğru kimden gelirse gelsin idrak edebildiğim oranda düşüncelerimi değiştirir ve doğruyu kabul ederim. Çünkü ben fikirlerimin kölesi değil efendisiyim!
10- Düşünmeden bilgi sahibi, bilgi sahibi olmadan da fikir sahibi olunamayacağı muhakkaktır. Bildiğim konularda konuşmayı, bilmediğim konularda ise susmayı ERDEMLİLİK kabul ederim!
-a.doğantemur-