Ahmet Köse Mehmet Sivaslı - Hakkında Yazdığı ...


Ahmet Köse Mehmet Sivaslı
HAYAT HIKAYEM
Ahmet Köse Hatice’den doğma Şükrü oğlu.
Kimlik üzerindeki 05.06.1964 tarihinde doğduğumda (Asıl doğum yılım 1966) kulağıma Mehmet ismi söylenmiş. Aklım erene, ilkokula kayıt olmaya gidinceye kadar kendi adımın Mehmet olduğunu biliyordum. Ta ki öğretmen senin adın Ahmet diyene kadar.
Ben köyümüz Sivas Merkez Onbaşılar’ da doğduktan sonra, benden iki yaş büyük abim Ahmet vefat ediyor, babam vefat eden abim Ahmet’in kütükten ismini düşürmüyor. Yani ölüm bilgisini nüfusa vermediği için Abimin nüfus cüzdanı bana kalıyor,
O yüzden ismim resmiyette Ahmet, köyde akraba ve yakınlarımız arasında halen Mehmet olarak anılmaktadır. Rahmetli anneme doğum tarihimi ve ayını sorduğumda kesin söyleyemezdi. Sen falanın oğlu şununla aynı ay doğdun, kırkınız karıştı falan derdi. Bende o kişinin doğum tarihinden yola çıkarak, normal yaşımdan iki yaş büyük olduğumu kabullendim. Bunu da şiirle şöyle dile getirdim.
VAR BENİM
Anlatayım dostlar hayat hikayem
Sizde bilin çifte ismim var benim.
Dinleyin kısaca ifade edem
İkisi de bana yoldaş yar benim.

Gözüm açıp şu cihana gelince
Gah ağlayıp gâhi zaman gülünce
Elleham ki bir kaç günlük olunca
Hoca kulağıma Mehmet der benim.

Senelerce nüfus kâğdım çıkmamış
İs güç derken kimse gidip bakmamış
Abim ölmüş babam onu yıkmamış
Hüviyeti bana kalmıştır benim.

Yıllar sonra emmim şehre getirdi
Tutup ilk mektebe kayda götürdü
Eti size deyip sözü bitirdi
Yüreğime ataş düştü kor benim.

Öğretmen listeyi eline aldı
Herkese sorarak sıradan geldi
Benim söylediğim kabul değildi
Ayan beyan kayıp olan sır benim.

Dedi ki evladım gel otur şöyle
Kütüğe işlenmiş üzülme öyle
Sen Ahmet’sin oğlum bil bundan böyle
Ağlıyordum fini fizah zar benim.

Herkesten büyüktü yaşım mı desem
Bir kimlikle iki başım mı desem
Mehmet ‘mi Ahmet’ mi şaşım mı desem
Garipleştim orda halim gör benim.

Ahmedim öğrendim adımı artık
Önlük koskocaman yakalık yırtık
Yüreğim kazıldı oluştu kertik
Hem ölüp yaşayan fani er benim.
21.12.2021
Emmi : amca
Kertik : oyuk
Fini fizah :bağıra bağıra

Altı kız ve dört erkek olmak üzere on kardeşiz. Çocukluğum hep köyde geçmiştir, 7 yaşımda iken Rahmetli amcam köyde okul olmadığı için beni elimden tutarak yürüyerek soğuk çermiğe oradan bir arabaya binerek Sivas’a getirip Ali Baba Mahallesi’nde bulunan Alparslan ilkokuluna 1973 yılında kayıt yaptırdı. Annem babam köyde , şehirde kendi evimiz olmadığı için, Beş yıllık ilkokulun İlk yılını amca oğlunun yanında kalarak okudum, ikinci sınıfta halamların evlerinde kalarak okudum. Üçüncü sınıftan itibaren diğer erkek kardeşimde okula yazıldı.
Üçüncü sınıftan itibaren Halamların evinde kalmaya başladık. Bir odasını bize tahsis ettiler orda kaldık. Babamın her hangi bir geliri yok, köyde yoğurt süt, peynir çökelek satarak geçim sağlamaya çalışıyordu. Bu arada annem bizle kalıyordu, bizim okul ihtiyaçlarımızı kilim dokuyarak karşılamaya çalışıyordu. Kardeşimle ayakkabı boyacılığı yapmaya başladık, kardeşim sabahçı ben öğlenciydim.
Öğlene kadar ben ayakkabı boyacılığı yapıyorum, öğleden sonra ise kardeşim yapıyordu. Böylece hem okul harçlığımız hem de evin eksiklerini karşılayabiliyorduk, hatta köydeki kardeşlerimize dahi biz harçlık biriktiriyoruz, babam geldikçe köyün eksikleri için biz yardımcı oluyorduk. Sağ olsun halamlar bizden kira almıyorlardı. Bu şekilde ben 5. Sınıfa gelinceye kadar devam ettik. 5. Sınıfta iken köyümüze öğretmen geldi, bizde köye dönmek zorunda kaldık. Ancak köyümüzde okul yoktu. İmmiğil denilen sülaleden Abdullah Pınarlı’nın evinin bir odasını sınıf yaptılar orda köy çocukları okutuluyordu. Birleştirilmiş sınıf, birden beşe kadar her bir öğrenci aynı sınıfta, Beşinci sınıfta bir tek öğrenci ben vardım .
1978 yılında onbaşılar Köyümüz ilkokulundan mezun oldum. Bir yıl ara verdikten sonra 1980 yılında Sivas imam hatip ortaokuluna başladım, yine Sivas da kalacak yer sorunu başladı, orta biri Adıgüzel dayımlarda, orta ikiyi yine halamlarda kalarak devam ettim, orta üçte iken Devlet parasız yatılı olarak devam etmeye başladım ,beş yılda devlet parasız yatılıda kaldım, 1987 yılında Sivas imam hatip lisesinden mezun oldum. Şiir yazma merakımda lise yıllarımda başlamıştı bu arada.
Aynı yıl on Sekiz Haziranda vekil imam olarak Sivas merkez Kul Yusuf köyünde göreve başladım, onuncu ay gibi asıl imamlık sınavı açıldı, Kayseri ilinde sınava girdik yazılı sözlü sınavlarında başarılı oldum. Altı aylık vekil imamlık yaptıktan sonra, Ankara Kocatepe camiinde kura usulü atama yapıldı, Kura da Zonguldak ili Safranbolu ilçesi Bostan bükü köyüne asıl imam olarak 14.01.1988 yılında başladım. Aynı yıl 20 Ekim’de evlendim.
Bu sefer eşimle beraber bir yıl kadar bu köyde kaldıktan sonra yine Safranbolu ilçesi Sakaralan köyü, Yaci mezrasına tain oldum, bir yılda burada görev yaptım. 1990 yılı Ağustos sonunda askerlik görevi için ayrıldım. Askerde Manisa, Konya, Çanakkale Gelibolu da 18 aylık askerliğimi tamamlayıp 1992 de döndüm. Mart 1992 de tekrar Safranbolu ilçesinde göreve başladım dört ay çalıştıktan sonra, Sivas merkez Gözeli (Törnük) köyüne nakil geldim. Dört yılda bu köyde imamlık yaptım, 1996 yılı Aralık ayında kurumlar arası naklen geçiş hakkından faydalanarak Şimdiki adı Sivas Çalışma ve İş Kurumu İl müdürlüğünde memuriyete başladım ve halen devam etmekteyim. Bir oğlum dört kızım var, Beş çocuğum da evli, altı torunum vardır.
2013 yılında Siyşad , Sivas yazarlar ve şairler derneğine üye oldum. 2014 yılında Gönlümün Gülü adlı ilk şiir kitabım yayınlandı. Yine 2014 yılından itibaren derneğin çıkardığı Antoloji kitaplarında şiirlerim yayınlandı ve her yıl geleneksel hale getirilen şiir ve müzik etkinliklerine, Okul ve diğer kurum ve kuruluşların çeşitli davetlerine de dernek arkadaşları ile katılıyoruz.
Tatil günleri yazın köyde bağ bahçe ile meşgul oluyorum ve ekseriyetle son güz ve kış aylarında Cumartesi günlerini Sivas Yazarlar ve Şairler (SİYŞAD) derneğinde zaman geçiriyorum.
Ahmet KÖSE
Kültür ve Turizm Bakanlığı Halk Şairi