bir yağmurun gölgesinde, demir parmaklıklı pencerenin buğusuna aldırmadan, puslu bakışlarla sokakta elele yürüyen mutlu insanları özlemle seyreden bir adamdan daha yalnız kim vardır. küfür, isyan, korku ve hasret. hepsi bu kadar. ne gizemler saklıyordur adam yüreğinde, söyleyemediklerini susarak gizlemek, hissettiklerini yalnızlıkla yan yana büyütmek, sessizliğin içine hengameyi katarak unutmaya çalışmak. ve iğrenç maskeleri takarak yaşamak. zor adam için. neden zor olmasın ki zaten. o sadece bir kukla. Erkekler ne ister.,,,
bir garip öfkenin esiriyim.
öyle sade. öyle yalnız..
..
