Bayram Tunca Antoloji.com

Aşk

Kökü ta Adem ile Havva’yı dayanan ulu bir çınar
Suyu içildikçe içilen, içildikçe de yakan bir pınar
Ne bu aşk çınarı kurur/ne de bu aşk pınarı kurur
Yok olsa da nice aşık aşk kıyamete kadar durur

B. Tunca/25.02.2005-02,25

Ben deyince benlik aklıma gelir. Benlikse kendini düşünme, kendini öne çıkarma ... gibi mezruları çağrıştırır. Aslında ben yerine biz diyebilmeliyiz. Ben tek kişiyi ifade eder. Eğer biz diye bilirsek çokluğu ifade eder. Kuvvet kazanır. Sevgide kuvvet kazanır, birlik beraberilte kuvvet kazanır. Birlik ve beraberlikten kuvvet doğar. Buna bir örnek verecek olursak bin tane ayrı ayrı bir rakamı yazsak her biri tek başına biri ifade eder. Fakat on tane biri yan yana yazdığımızda siz söyleyin kaç eder. Aynen öyle ben tek başına bence pek bir şey ifade etmez. Canlılar bile dişi ve erkek olarak çift (çoğul) yaratılmışlardır. Neyse bu hamur çok su götürür. Kısa keselimde aydın havası olsun. Ben yerine biz diyelim de daha iyi olsun. Birlikten kuvvet doğar. Birlerin omuz omuza vermesiyle güç doğar. Bu güçle de önüne çıkan düşmanı boğar.....Hoşça kalın.

Hey Güzel!,

Hey güzel! hep baki mi sanırsın, bu güzelliğini.
Her güzel gibi bir gün senin de alırlar güzelliğini.
Ne hüriler geldi geçti, bu fani dünyadan.
Hem de, gençliğini tam olarak doymadan.

Sanma ki, bu güzellik baki kalır sende.
Bir gün olur, zerresi bile kalmaz sende.
Bu güzellik verilmiş bir emanettir sende.
Bence her şeyin fani olduğunu bil, sende.

Eğer, bu güzelliğini bakileştirmek istersen,
Eğer, ” helal dairesi keyfe kafidir” dersen,
Sen de, bu güzelliğini helal daire de harca.
Hiç girme gayri meşru yola ömür boyunca.

Bayram TUNCA
18.03.2001-10.30