Abdullah Süyum Adlı Antoloji.com Üyesinin Hak ...

Aşkı Anmayan Harfi Lime Lime Ez Kalem

Sevdamdan öte kelam yazar isen kırarım.İçtiğin mürekkebin hesabını sorarım, Hasret denen yarayı umut ile sararım. Dışarım buza kesti içte yanar öz kalem, Sönmeyen yangınıma bir damla su, tez kalem

Tan vaktini ararım inat kara geceye.Bir arzuhal eyledim iletiver yüceye Nazlı yârin adını nakış eyle heceye.Aşkı anmayan harfi lime lime ez kalem Sevdamı anlık değil her vakitte, yaz kalem…

Madem bize revadır özlem denen bu çile,Asırlarca söylensin sevdamız dilden dile Sinemde mesken tutan sabır adlı taş bile,Dayanmadı ahıma şimdi sanki toz kalem Bilirsin ki bu hasret her çileden, şaz kalem…

Vuslat demine kaç var mevsimi bilinir mi? ; Dualar makbul olup birlikte ölünür mü? Mezar taşımdan adı gün gelip silinir mi? ; Bu bir muamma ise okuyup da çöz kalem Gözlerime fer getir tükeniyor, söz kalem…

Günde yirmi dört kere gözbebeğim sulanır; Sele kesilir dört yan okyanuslar bulanır Ardımda gölge yürür ayağıma dolanır; Canda takat kalmadı yorgun düştü diz kalem Derviş ol canan için diyar diyar, gez kalem

Ne çok özledim seni bir bilsen...


Ağlattın beni sen..

Er veya geç gideceğini biliyordum...
Gitme,kal sevdiğim demeyi ne çok isterdim..
Son kez nemli gözlerinle,gözlerime baktın..
Sayısız acılarla bırakarak..
Bir şeher vaktı gittin..

Ağlattın beni sen..
Mekan cennet bahçelerinden
Bir bahçe olsun sevdiğim..
Belki sen kızıyorsun ama,
Ben yüreğimden suzulen
Gözyaşlara mani olamiyorum...

Beni ağlattın sen..
Sen geride bıraktığın essiz esenleriyle...
Ben göz yaşlarımla bu alemdeyim...
Elimde mektupların,gözümde gidişin...
Kalbimde gözyaşların..

Beni ağlattın sen..
Ne çok özledim seni bir bilsen...

Bismillah Tükenmez Bir Berekettir...

'Yapılan bir işin başında Besmele sonunda Elhamdülillah yoksa o işte bereket yoktur' buyuran Peygamberimiz Efendimiz 'Cebrail bana geldiğinde gönlüme ilk ilga ettiği şey Bismillahirrahmanirrahîm oldu' beyanıyla dikkatimizi Besmeleye çeker.
Besmelesiz herşeye şeytan ortak olur.
Her Müslüman başta Besmele çekmekle yemesine içmesine işine aşına cinsi temasına şeytanın ortak olmasına mani olur onu kovar. Evine girerken yatarken söylerse şeytan evine yatağına girip istirahat edemez. (İbni Mace Müslim: 11-109)
Şu hakikatı gözardı etmeyelim. (CC) :
Semayı yıldızlarla
Melekleri Cebrail (AS) ile
Cenneti huri ve köşklerle
Günleri Cum'a günüyle
Geceleri Kadir Gecesi'yle
Ayları Ramazan-ı Şerif ile
Mescidleri Kabe-i Muazzama ile
Kitapları Kur'ân-ı Kerîm ile
Peygamberleri Hz.Muhammed (SAV) ile
Kur'ân'ı da BESMELE ile süslemiştir. Kur'ân'ın tüm mânâsı Besmelede toplanmıştır.
Kur'ân'ın süsü ve özü Besmeleyi dilden düşürmeyelim. Yemeğe başlarken Besmele çekenler çay içerken kahve aaaaaaarken gazoz içerken de Besmele çekmeyi ihmal etmeyelim...Bunu sesli söyleyelim de etrafımızdakilere de teşvik olsun...Bundan ne büyük hayırlar doğar. Peygamberimiz Efendimiz Taif'te taşlandığı zaman bahçeye sığındığında oranın bekçisi Ninovalı Addas (RA) ile karşılaştı. Ondan su istedi. Bekçinin verdiği suyu içmeden Besmele çekti. Bu Hz. Yunus (AS) 'un hemşehrisi Addas'ın Müslüman olmasını sağladı.
'Kur'ân-ı Kerîm'de: 'Üzerine Besmele (bismillah) zikredilmeyen/çekilmeyen şeyden yemeyiniz' (En'am S.A.: 121) buyurulur.
Bu şu demektir:
Nimetlerin hakiki sahibi olduğu 'ı hatıra getirmeyenlerin verdiği ve O'nun adıyla verilmeyen nimeti yemeyiniz demektir. Öyle ise hem veren hem alan Bismillah'ı demelidir. Eğer veren Bismillah demiyorsa sen de almak zorunda isen sen Bismillah de; onun başı üstünde 'ın fazlını gör ondan alHakiki vereni düşün; bu düşünmek şükürdür.
(CC) bize ihsan buyurduğu nimetler için üç bedel istemektedir:
1-Zikir
2- Şükür
3-Fikir.
Başta Bismillah zikridir.
Sonunda Elhamdülillah şükrüdür.
Ortada 'ın verdiğinin şuurunda olmak da fikirdir.
Bismillah tükenmez bir kuvvet bitmez bir berekettir. Bütün başarılar derin inanç ile çekilmiş bir Besmele ile olur. Hiç kimse hiçbir işini Besmelesiz bırakmasın...

Ne Yapsam

Öyle bir yangın var ki yüreğimde
Su serptikçe daha da yanıyor
Avutamıyorum kendimi yaram kanıyor
Ne yapsam olmuyor, dilim seni anıyor.

Öyle bir yara var ki ciğerimde
Dokundukça canımı yakıyor
Derman bulamıyorum, canım acıyor
Ne yapsam olmuyor, içim sızlıyor.

Öyle bir düşünce var ki aklımda
İçten içe beynimi kemiriyor
Alamıyorum kendimi, aklım ermiyor
Ne yapsam olmuyor, bedenim eriyor.

birini mi özledin - ara görüşmek mi istedin davet et, anlaşılmak mı istiyorsun açıkla, sorularınmı var sor, hoşlanmıyormusun söyle, hoşlanıyormusun belirt, bir şey mi talep ediyorsun iste, senin aklından geçenin ne oldugunu kimse bilemez önceden hayır cevabı aldıysan EVET cevabı için risk al, ümitle beklemek yerine bilmek seni rahatlatacaktır,senin bir hayatın var basit yaşa

Güzel yorumunuz için teşekkürlerimle..saygılar...

Kaç gece bekledim bir telefonunu belki ararsın diye ama yok...
Sen gideli çok olmuş anlaşılan...
Çünkü güller dikensiz kalmış arkanda
Sahi neden gittin sen öyle sessiz ve nedensiz.
Çok mu sevdim seni? Gerçekten çok sevdim veee kaybettim seni kollarımın arasından
Ne çok şiir yazdım sana ama sen yoksun ne anlamı var ki yazdıklarımın Ne anlamı var sensiz bu boş havayı solumanın
Hep ben mi kaybedecektim?

Neşeliyim diyeceğim,belki suratsızlığıma denk geleceksin!
Espiriliyim diyeceğim, belki ağlamalarıma denk düşeceksin!
Özgürüm diyeceğim, belki tutsaklıklarımda yakalayacaksın beni!
Kendimi anlatıpta bir kalıba sığdırmak istemem düşüncelerimdeki beni.
Hani yaşamadan bilemeyeceğin şeyler vardır ya, onlardan biriyim ben...
Düşlediğim kadar insanım,İnsan olduğum kadar hatalı!
İşte ben buyum,ben İnsanım.

Bir kalp;
Günahtan tevbe edinceye kadar sahibini sıkıştırıyorsa
Zikirsiz ibadetsiz bir günü sıkıntılı görüyorsa
İbadet etmekten yemeden-içmeden daha çok zevk alıyorsa
Verdini unuttuğunda malını kaybetmiş gibi üzülüyorsa
Namaza durduğunda dertlerini unutuyorsa
Vakit harcamada cimri ise
Bir amelden çok o amelin kabul olması ile ilgileniyorsa..

O kalp diridir.

Merhaba Abdullah bey, başınız sağolsun.Rabbim size diğer aile fertlerinize kendi sabrından nasip eder inş.Babanın yeri bambaşka acısını çok iyi bilirim.Acım tazelendi bu akşam sizin babanızın vefat haberini mesajlarda okuyunca. Söyleyecek söz çok var fakat duygu yoğunluğu yaşadığım ve rahmetlik babamı aradığım şu günlerde kelimeler tamamen yok oldular.ALLAHIM kendi sabrından nasip eder inş. hepimize.Elimizden gelen sadece Dua edebilmek her an, her zaman.Hayırlı akşamlar Abdullah bey.Kendinize dikkat edin.Yaşam herşeye rağmen devam ediyor.

Canımm kardeşim acı kaybın beni ziyadesiyle üzdü.İlk duyduğumda içim yandı canım anam geldi aklıma ve seninle o acıyı yaşadım inan.Bilirim en sevdiğinin gözlerinin önünde kollarda gitmesindeki acının derecsini.Metin ol ve metanetli davran.Şimdi dua zamanı oku sadece oku ve rabbine sığın sabrı ondan bekle.Dualarım anne babana ve anacığıma hatta ve hatta tüm hayatlarını kaynetmiş ana babalara.Mevlam babacığını nırlarda yatırsın.Sanada sabır versin.Herşeye rağmen hayat devam ediyor zaman sadece ateşli küllendiriyor unutturmuyor,ama bir esinti aynı acıyla o günü yaşatıyor.Bu acı senle hep olacak ama yaşamak zorundasın rabbimden sana sabırlar diliyorum.Tüm ailenin başı sağolsun güzel yürekli kardeşim.

Ölüm günümde tabutum yürüyüp gitmeye basladi mi, bende bu cihanin gami var,
dünyadan ayriligima tasalaniyorum sanma; bu çesit süpheye düsme.
Bana aglama, yazik yazik deme. seytanin tuzagina düsersem
iste hayiflanmanin sirasi o zamandir.
Cenazemi görünce ayrilik ayrilik deme.
O vakit benim bulusma ve görüsme zamanimdir.
Beni kabre indirip birakinca, sakin elveda elveda deme;
zira mezar cennetler toplulugunun perdesidir.
Batmayi gördün ya, dogmayi da seyret.
Günese ve aya batmadan ne ziyan geliyor ki?
Sana batmak görünür, ama o, dogmaktir.
Mezar hapis gibi görünür ama o, canin kurtulusudur.
Hangi tohum yere ekildi de bitmedi?
Ne diye insan tohumunda süpheye düsüyorsun?
Hangi kova kuyu ya salindi da dolu dolu çikmadi?
Can Yusuf'u ne diye kuyuda feryad etsin?
Bu tarafta agzini yumdun mu, o tarafta aç.
Zira senin hayuhuyun mekansizlik aleminin fezasindadir.'
'Kardes, mezarima defsiz gelme;
çünkü Allah meclisinde gamli durmak yarasmaz.
Hak Teala beni ask sarabindan yaratmistir.
Ölsem,çürüsem bile, benim yine o askim.'
Ölümümüzden sonra mezarimizi yerde aramayiniz.
Bizim mezarimiz ariflerin gönlündedir.

MEVLANA

• ANKARA, kardeşliktir.”Bize gidelim”dir. “Bizde yiyelim”dir. “Bizde kalalım”dir.”LA Bende para var oğlum sen gel”dir… Beraber dayak yiyip, kahkahalarla seneler boyu hatırlamaktır.Sevgidir ANKARA.. İzmirli, İstanbullu gibi denizini b…oğazını değil,sebepsiz yere seversin ANKARA’yı.Tıpkı anneni sever gibi karşılık beklemeden..Annelerin oğullarını gönderirken “dikkatli ol oğlum” değilde, “Kimseye bulaşma oğlum” dediği yerdir ANKARA. “Yanında kız arkadaşı var boşver”dir ANKARA. İçindeki Anadolu hamurunu kaybetmeyen tek büyük şehirdir. İşte bu yüzdendir ki; sizin orada dost dediklerinize, Biz ANKARA’da “GARDAŞ” deriz! ! O kadar…

Ne kötüdür insanın aklıyla yüreği arasında çaresiz kalması..Ne kötüdür an kadar yakın, bir asır kadar uzak olması..Ve bilir misin..? Ne acıdır insanın bildiğini anlatamaması..Ben deyip susması, sen deyip ağlamaklı kalması...!

~Nazım Hikmet~

Bir fincandaki kahve gibidir hayat...Bazen tatlı bazen değildir...Önemli olan kahvenin tadı değil...Onu kiminle içtiğinizdir...!

Güven 'o bunu yapmaz' demek değildir. Güven 'o bunu yaptıysa bir bildiği vardır' diyebilmektir.

Yasak Sevda

düşmüşmüştü bir kere gönlüm
nar-ı aşka
oysa ki,yasaktı bu sevda
oysa ki,asıldı bu sevda,yalansız
oysa ki,uzaktı bana yar,
gözleri tuzaktı
bakışların canımı nasılda yaktı
saplandı kalbime ok gibi
bu yasak sevda.

ne vazgeçmek mümkün
nede kalabilmek...
söz söyleyemez oldu
dil lal...
kilitlendi kalbim
konuşamadı
konuşsa kanayacaktı
ama susmakta anlamsızdı
sustukça kanayarak yanmaktaydı

bii çare gözlerini aradım
belki bir ümit dedim
elimde bir hayalin vardı
neye,nasıl tutunablirdim?
uzandım sana,uzattım ellerimi
tutmadın,tutamadın
tutunamadım sana...
çünkü; yasaktı bu sevda

Anlamsızlaşacaktım belki senden sonra
Zayi olacaktım kalabalıklarda
İmtiyazdı yinede bende sevdan
Zulüm olsada yasak bize biliyorum,imtiyaz sende sevdam

bu aşk son bahar da başladı
son bahar da yağdı gönlümüze yasaklar
hazan,hüzün yanyana
sevinç,mutluluk,buruk bir huzur
sanki bütün yasaklar buraya toplanmış.
oysa ki ne AZİZ di sevda
olmasına rağmen son-bahar da.

aslında ilk bahar dı
çünkü gönüle düşen ilk AZİZ sevdaydı
sevdanın böylesidem, vardı?
dedirten cinsinden
gözlerin bir ummandı
baktıkça derinlerinde kaybolduğum
gülüşün çiçek harmanı
her mevsimde gönüle bayram sunan

kokun...
hiç duyulmasa bile
tasavvuru hayrete şayan
misk-i amber sanki
teneffüs edince derinden
huzur deryasında boğan.

kelamın...
bir rahmet sanki hüda dan
ol hüda ki beni,
kelamınla müzeyyen kılan.
lisanından sudur eden her kelam
kıymetli bana bu candan
can ki,sende kaybolan
oysa ki yasak bana sevdan...

yasak bana gözlerin
yasak ellerin
sevda sözlerin
dilime zikri yasak
isminin
yasak tenime tenin
söyle varmı bir yolu senden vazgeçmenin?

düşmüştü bir kere gönlüm
nar-ı aşka
oysa ki,yasaktı bu sevda
oysa ki,asildi bu sevda,
riyasızdı
oysa ki,uzaktı bana yar,
gözleri tuzaktı
bakışları canımı yaktı
saplandı kalbime hançer gibi
bu yasak sevda.

Alıp başımı gitmelimi?
Zindanlar içindemi yaşamalı
iz bırakmadan kayıpmı olmalı?
Zalim olup yüreğimi dağlamalı?
Vasıl olup cana ondamı kalmalı?
Eel etek çekip sevdadan mecnunmu olmalı?
Al beni yar! deyip yasaklarmı yaşamalı?
Zevkü sefa eyleyip nefsemi kanmalı?
İnip nefsin tahtından hüda yamı varmalı?
Zelil kılıp şeytanı,bacağınımı kırmalı?
Erenlerden olmak adına,yasaklardanmı ayrılmalı?

ne yapmalı?

adını sen koy gönlümdeki yaranın
ben sana anlatayım yar derdimi bir bir
gerçekleri söyle incinsede özüm
doğru kelam ettiğin vakit
sözün üzere yok diyecek sözüm.
kıyamam akan bir damla yaşına
eyy iki gözüm...
aşkınla yandı, yandı özüm
ama yasak sevdan
yasaklı sevdana gönlüm.

feryadu figan eyledim
seni candan silmek istedim
yitirdim aklımı kendimden gittim
bildimki,bendeki ben değildim
ne faydası var şimdi isyan etsem
alıp başımı çöllere düşsem.
ama ama isyanımsın ey yar!
hayattaki tek isyanım
ne zaman husule gelecek gönlümde
sana dair nisyanım? ? ? ...

Hacer Bucuk

Sevgi biryerlerde bekler bizi,bazı kuytuda saklanır bazen alabildiğine dibimizdedir.Sevgi,hep biryerlerdedir ama biz onu değil hep içimizdekini arar dururuz.

Ne gözyaşım kar ediyor pişmanlığıma ne özrüm....
Ne olur dön iki gözüm....
Üşüyor sensiz dilimdeki her sözüm,
Sensiz kimsesizim,çaresizim can özüm.......
Kırdım seni istemeden.....
Yüreğin sürgün biliyorum yüreğimden...
Sel olup aksa da yaşlar gözlerimden,
Ne senden gideceğim,ne sevdiğim YÜREĞİNDEN.......

Rüzgarın yönünü dilediğin gibi değiştiremezsin; ama yelkenleri rüzgara göre ayarlayarak, istediğin limana ulaşabilirsin...!

2011 yılı acılarımızla, sevinçlerimizle geride kalacak. 2012 daha fazla umut, daha fazla sevinç, daha fazla mutluluk getirsin. Yaşamında güzel yıllar, mutlu yarınlar, gerçek dostluklar hep seninle olsun. Yeni yılın sana ve tüm sevdiklerine sağlık, mutluluk, neşe, başarı, bolca para, sevgi ve huzur getirmesini dilerim. Mutlu Yıllar canım kardeşim.

İNSANLAR; sustuğumda korkak, görmezden geldiğimde aptal, affettiğimde çantada keklik sanıyorlar beni...Unutuyorlar ki; ben istediğim kadar hayatımdalar, göz yumduğum kadar dürüst ve sustuğum kadar insanlar! ! ! !

Hani insan bezen ne ileri ne geri, tek bir adım atamaz ya...
Birini yanında tutmayı bilemez, ama O'nun yokluğunu da istemez...
Kaybetmeyi göze alamaz, ama kazanmak için de mücadele edemez...
Bağlanmaya cesaret edemez, ama azat da edemez O'nu...
Ne sevilmekten vazgeçer, ne sevmeyi becerebilir...
Hani, çok zaman geçer savrulurlar ya, o zaman dökülür dudaklarından itiraf edercesine:
'NE GÖZÜMÜ ALABİLDİM, NE GÖZE ALABİLDİM...'

Kalmak mı gitmek mi daha zor sevgiliden?

Bir gün gelip de bir karar vermek gerektiğinde, arada kalındığında, gitmek ve kalmak birbirine bu kadar yakın ve uzak olduğunda saat dursun ister insan. Herşey donsun..!
Hatta o an hiç yaşanmıyor olsun…

Sevdiğinden gitmek zorunda olmak canımızı çok yakıyor. İstemeye istemeye gitmek zorunda olmak. Bazen en kolay olan yol yerinden kalkıp, kapıyı açıp, çekip gitmek gibi görünse de, o kadar kolay değil bu kararı vermek aslında. Beyinden geçen tüm yaşanmışlıklar karşında durupta ‘hey sen…! Nereye gittiğini sanıyorsun…? ! ? ’ dediğinde, çakılıp kalabiliyorsun.

Gitmek… herşeyi geride bırakıp, tüm dokunuşları, tüm kokuları, tüm belgeleri orada öylece bırakıp, vazgeçmek. Gitmek yenilmek mi acılara… Ya kalmak, kalmak mı daha büyük yenilgi acaba gururuna…?
Sadece sende kalanlar ile avunabilmeyi denemek adil mi..?

Uzun uzun düşündükten sonra kalmaya karar verdiğinde, kemirenlerden kurtulamadığını fark etmek en acısı. Kalmak ile hata ettiğimizi anladığımızda hissettiklerimiz, bir daha asla gidemeyeceğimizden korkmamıza sebep oluyor. Daha önce cesaret edilememişin yabancılığı bu.

Gitmek her zaman daha büyük cesaret gerektiriyor gibi görünse bile… Ben kalmanın daha zor olan olduğunu düşünüyorum… Gitme fikrini akla sokan her ne ise, onunla yaşamayı da kabul etmiş oluyoruz kaldığımız zaman.
Kalmak göğüslemek demek inanmadıklarını, boyun eğmek demek acıtanlara, cesaret edememek demek bazen…
Korkmak belki…!



Ya gitmek.. o da çok zor değil mi…?
Gitmek ve bir daha asla geri dönmemek var, dönememek. Döndüğünde bıraktıklarını yerinde bulamamak.
‘Ben onsuz da yaşarım’ diyen dil, onu özleyen gözyaşlarını tattığında kalbe bir bıcak saplanır.
Artık dönülesi olmayan ise sevilen, hiç çıkmamış olmayı diler insan o kapıdan. Hiç vermemiş olmayı o kararı…

Kaldığımızda da …. gittiğimizde de çekeriz acıyı..
Bizde kalanlar ve bizden gidenlerden çektiğimizden daha fazla değil ama…