Abdulkadir Polat Antoloji.com

Mutlu Olma Şansı

Hayat bize mutlu olma şansı vermedi sevgili,
biz kendimizden başka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz acısını acımız yaptık çünkü.
Dünyanın öbür ucunda hiç tanımadığımız bir insanın göz yaşı bile içimizi parçaladı.
Kedilere ağladık, kuşların yasını tuttuk...
Yüreğimizin zayıflığı kimi zaman hayat karşısında bizi zayıf yaptı. Aslında ne güzel şeydir insanın insana yanması sevgili...
..

Devamını Oku
  • *Ziyanı yok

    Aslı Özeroğlu

    10.09.2007 - 13:27

    yaşanan her şey ömrün bi parçası, evet. Bizimle yaşayacak ama kimi anılar azalarak. Asla tümüyle unutmak diye bişey yok insan yüreğinin arşivinde. Tebrikler yalın anlatımınız ve samimi duygularınız için.

  • Gün Batımına Yolculuklar 2

    Galip Özdemir

    30.06.2007 - 13:31

    Sanırım 'bozkır baladı' deyiminden en fazla canı yanacaklardan biri de benim... Paslı dillere pelesenk olan bozkıryanığını ancak böylesi bir yolculuk iyi anlatabilirdi; üstelik marmaraya atılan bir taşın halelerinde başlatarak yolculuğu... Yüreğine sağlık waşa...

  • Senin Korkularını Benim İnceliğimi

    Şükrü Erbaş

    12.03.2006 - 23:41

    Büyük bir keyifle okuduğum bu şiirle ilgili güzel mesajların arasına iki ilkel kişinin kaka yaptığını gördüm keyfim kaçtı... Sağa sola kuşgripli salyalarını bulaştırarak dolaşan bu kin ve nefretten kalpleri donmuş insan fotokopilerini protesto ediyorum. Şiiri anlamak için insanda ruhsal ve entellekt ...

Toplam 15 mesaj bulundu

TÜM YAZILANLAR
  • çeçenler

    29.12.2006 - 12:48

    DİKDURUŞ

    Ne
    kendi
    gölgemize
    sığındık
    hayatboyu
    ne
    gölgesi
    olduk
    başkalarının
    ...........................

    Şimdilerde sürgünlere yazgılı talihimizin yokedici acımasızlığını yenmek daha da zor.
    Çünkü, YENİDEN YOKEDİLİYOR ANAYURDUMuz, ÇEÇENYA!
    Bombalarla umutları paramparça edimiş küçücük bir ülke.
    VE ÇOCUK KANLARI KENTLERİN SOKAKLARINDA, TIPIŞ TIPIŞ TOPRAĞI SULAMAKTA

    Dedelerimizden aldığımız yegane mirasımızdı oysa 'ANAYURT ÖZLEMİ'... Dünyada doğduğumuz cennete hangi uzaklıkta olursak olalım; sol göğsümüzün üst cebinde taşıdık bu yakıcı özlemi; bununla yaşadık.

    Daha üzerimizden silkeleyemeden sürgün yollarının tozunu-kirini, ayak bastığımız topraklara da çok şey kattık CANBEDELİ... Yurt bildik ORA'ları da...

    'İÇİNDE İKİ ÜLKE TAŞIYAN BİR İNSAN'lara dönüştük zamanla...

    Hayata dair bütün anlamların yitip gittiği bir zaman kesitinin keskin kılıcı doğruyor şimdi pasa tutan dillerimizi...
    Dedelerimizden aldığımız yegane mirasımızdı oysa 'ANAYURT ÖZLEMİ'

    'İÇİNDE İKİ ÜLKE TAŞIYAN BİR İNSAN'lara dönüştük zamanla...
    Onun içindir ki Çeçenya' da ölen her insanla birlikte bir insan daha ölüyor başka başka ülkelerde...

Toplam 1 mesaj bulundu

TÜM YAZILANLAR